Alarm sesi lanet olası alarm yine çalıyordu.Yataktan hafifçe doğruldum saate bakmak için telefonumu yatağımın başındaki komidinin üzerinden aldım saat 8 di pikeyi üstümden atıp simay ın ayıcıklı terliklerini giydim. ve zorda olsa yataktan kalktım yatağımın tam karşısında ki boy aynasının önünde durdum saçlarımı oldukçe yukarıda duran bir topuz yaptım ve odadan çıktım ev çok sessizdi tam mutfağa geçecekken salon koltuğunda uyuklayan simay ı gördüm ama evet buna alışmıştım aslında onlarla sadece bir yıldır ev arkadaşılığ yapıyorum ama ortaokuldan beri arkadaştık fakat leyal in ailesi bizi pek sevmezdi herşey güzel giderken bir anda taşınmaya karar verdiler o günden sonra leyal le hiç yüz yüze görüşmedik taki lise son sınıfta beni arayıp bizimle aynı ünüversiteyi kazandığını söyledi biz onu simayla kaldığımız eve davet ettik o günden beri bu küçük eve çok anı sığdırdık yatağından sa salon koltuğunda uyumayı severdi normal de en uykucuları bendim ama bugün şaşırtıcı bir şekilde ilk ben uyanmıştım aslında bugün uyanmak zorunda kalmıştım çünkü saat 10 da boks salonunda olmam gerekiyordu mutfağa geçtiğimde kebdime koca bir bardak soğuk su koyup tek dikişte içtim bardağı tezgaha bırakıp evde ki en küçük tencere biraz tulaf ve süt koyup ısınmasını bekledim tam o sırada simay uyandı ve koltuktan kalkıp yanıma doğru ilerledi tam önümde durdu, bana neşeli bir şekilde "günaydın" dedi

ben de ona doğru dönüp aynı haraketi ve ses tonunu yapıp "günaydın" dedim.

ikimizde gülmeye başladık "buzluktan orman meyvelerini verir misin" diye sordum başını evet anlamında salladı ve buz dolabına doğru ilerledi ve orman meyvelerini dolaptan çıkartıp bana doğru uzattı tabağa aldığım yulaflarmın üzerine orman meyvelerimi koyup yemeğe başladım simay ise paketten ağzına orman meyleri atıyordu "sana da hazırlamamı ister misin" genelde kahvaltı yapmazdı ama şansımı denedim cevabı tabiki hayır "bu gün antremanın kaçta"

"on da ama dokuz gibi evden çıkacağım" dedim ve tekrar lafa girdim

"sen bugün bir yere gidecek misin"

"hayır vize haftam olduğu için boynum tutulana kadar ders çalışacağım" simay istanbul ünüversite si eczcılık okuyordu ve vize haftası sabaha kadar uyuya mıyodu ama yinede bölümünü seviyor gibi gözüküyor

"o zaman sana kolay gelsin" neyse ki benim vize haftama daha vardı ama şimdiden çalışmaya başlamıştım ben de simay la aynı ünüversite de hukuk okuyordum tam o sırada leyal uyanmıştı bunu odasından gelen tıkırtı seslerinden anlayabiliyordum odasının kapısı açıldı içeriden dağınık olmasına rağmen mükemmel duran siyah saçlı leyal çıktı simay ile aynı anda "günaydın" dedik

o da bize "günaydın" dedi

ve yanıma doğru ilerledi bana doğru dönüp "bugün antremanın var mı" diye sordu

"evet birazdan hazırlanacağım"

"tamam aşkm hadi sen hazırlan" ona elimle okey işareti yapıp bir öpücük attım gülümsedi odama girdim ve gardırobuma doğru ilerledim dolaptan gri bir eşofman ve beyaz bol bir tişört alıp giydim ve makyaj masamın başana oturdum çok hafif bir makyaj yapıp spor çantamı hazırlamaya başladım boks eldivenlerim, kolluklarım, yedek kıyafet ve makyaj çantamı spor çantamın içine atıp odadan çıktım,geceden dolap a koyduğum su şişesinde ki suyu matarama içine boşaltıp daha da soğuk olması için içine bir ,iki tane buz attım ve mataranın kapağını kapattım , tekrar banyoya geçip saçımı taradım ve tekrar toplayıp banyodan çıktım. saat 8.55 di evden çıksam iyi olurdu kapıya doğru ilerledim ve kızlara "görüşürüz" diyip ayakkabılarımı elime alıp kapının dışına çıktım simay ın arkamdan "kolay gelsin kendini çok yorma" dediğini duydum ve hızlı adımlarla asansöre doğru ilerledim şansıma asansör baya hızlı gelmişti asansöre bindim ve hızlıca aynada bir fotoğraf seçip, zemin kata bastım telofonumu elime alıp instagrama girdim ve çektiğim fotoğrafı biraz inceledim güzel olduğuna karar verdikten sonra story lerde paylaştım asansör kapıları açıldı asansörden indim ve apartmandan çıktım hava güneşliydi apartmanın önünde duran beyaz arabama binip kemerimi taktım pencereleri kapatıp kılimay açtım arabayı çalıştırdım ve mükemmel ehliyet yeteneklerimi kullanarak boks salonuna doğru yol aldım. 1 yıl önce abim ve ailemin zoruyla yazılmıştım ama yalan yok baya hoşuma gitmişti.

Salonun önünde durdum ve saate baktım saat 9.24 du çantamı da alıp arabadan indim salon kapısından içeri adımımı attım ve soyunma odasına doğru ilerledim çok uzak değildi alt kata indim soyunma odasında eldivenlerimi ve kolluklarımı giydim çantamı bırakıp suyumdan son yudumumu sldım ve odadan çıktım ve salona doğru yürüdüm salona girdiğim anda karşımda kumral saçlı,yeşil gözlü,yaklaşık bir doksan boyunda yamaç vardı yani boks hocam benim salona girdiğimi fark edip bana doğru döndü

"günaydın hera" dedi

"günaydın yamaç nasılsın"

"iyiyim sen"

"bende iyiyim"

"o zaman bu gün senden herzaman ki gibi mükemmel bir performans bekliyorum"

"tamamdır bana güvenebilirsin" dedim o sırada arkamdan "hera" diye bir ses duydum arkama döndüğümde bana doğru yaklaşan sare vardı sare yamaç ın kız kardeşiydi onula çok iyi anlaşırdık "günaydın sare "

"günaydın hera"

"bugün eş olalım mı" kafamı olumlu anlamda salladım antreman başladı.

Normal bir şekilde antreman yaparken antremanın ortalarına doğru bir haraketi yanlış yapmış olacağım ki yamaç bana doğru yaklaşıp

"bu haraketi yaparken elini havada değil boyun hizanda tutman gerekiyor"

" tamam bu şekilde mi" diye sordum hatamı düzelterek

"evet bu şekilde buna dikkat et"

"tamam dır teşekür ederim" antremanı bir şekilde bitirdik tekrar soyunma odasına geçtim ve yedek kıyafetlerimi giyip makyajımı tazeleddim ve salondan çıktım tekrar arabama bindim ve eve doğru sürmeye başladım bir yarım saat sonra apartmanın önüdeydim arabamı park edip eve çıktım kapıyı çaldığımda kimse açmadı tekrar çaldığımda kapıyı leyal açtı "merhaba"

"hoş geldin hera"

"hoş buldum" yüzünde mutsuz bir ifade vardı " herşey yolun da mı" diye sordum

"içeri gel simay anlatsın" bir şeyler vardı içeri geçtim ve salon koltuğunda ağlamanın eşiğinde duran bir simay vardı hızlı adımlarla yanına oturdum ve "simay iyi misin ne oldu" diye sordum doğru söylemek gerekirse teleşlanmıştım simay bana doğru dönüp

"koray" dedi

koray mı bu isim simay ı eski en yakın arkadaşlarından biriyle aldatan eski sevgilisi nin ismiydi

"koray mı ne olmuş sana bir şey mi söyledi" dedim ve masanın üzerinde ki bir bardak suyu simay a doğru uzattım suyun yarısın içip bardağı tekrar masaya koydu, gözlerini leyal ile benim üzerimde gezdirdi ve söze girdi

"SİMAY"

Leyal bana doğru dönüp "simay akşam için cooki yapacağım gidip süt alabilir misin"

"tabi ki 10 dk ya gelirim" evden çıktım,market çok yakındaydı.

Marketin önüde koray ı gördüm görmezden gelerek önünden geçtim ama arkamdan bana seslendiğini duydum umursa madım taki o hızlı admlarla benim önüme geçene kadar o benim önüme geçtiği için ne dediğini dinlemek zorunda kaldım kulağıma eğilip

"benim sana aldığım croos ları giymissin herzaman ki gibi çok yakışmış"

"senin aldığını bile unutmuşum sadece çöp atmaya falan giderken giyiyorum ama eve gider gitmez çöpe atacağım şimdi çekil önümden"

"simay lütfen bana bir şans ver aleyna tam bir hataydı bir daha olmayacak "

"zaten bir daha olamaz seninle tekrar olmayacağım ve önümden çekilmesssen olacaklardan ben sorumlu değilim" önümden çekilmek zorunda kaldı ben ise hiç bir şey almadan eve döndüm

"HERA"

duyduklarıma çok şaşırmıştım şu anda gidip korayı öldüresiye dövmemek için kendimi zor tutuyordum

"kızlar akşama kız gecesi yapalım mı"

leyal söze girdi "simay kendini öyle bir insan için kendini üzme gerçi insan da denmez mağara ayısı" tüm gece koray a sövdük gece geç uyuduk fakat sabah uyanırken çok da zorlanmadım uyandım kahvaltı yapmadan önce çöpleri kapıya çıkardım ve karşı daki manzarayla şoka girdim...