Artık neredeyse 1 ay geçti ve ben İzmir’i sanki yıllardır buradaymış gibi benimsemiştim. Aynı şekilde okulumu , öğrencilerimi , arkadaşlarımı. Bu arada okuldan da yakın bir arkadaş edindim , okul dışında da görüşüp sohbet ediyoruz . İsmi Deniz ve gerçekten de denizi aratmayan gözlere sahip tıpkı benim gibi.

Bahçede nöbetçi olduğum gayet sakin ve normal bir gün oluyordu. Taa ki o sesleri duyana kadar , git gide büyüyen kalabalığa hızlı adımlarımla yürüdüm ve kavga edenleri ayırmaya çalıştım fakat ne sesimi duyurabiliyor ne de ayırmaya gücümü yettirebiliyordum. Arkadan gelen kalın bir ses “ Çabuk kesin şunu !!!” dediğinde tüm herkes dondu adeta.. Gelen kişi Beden Eğitimi Öğretmeni olan Kayra Hoca, onu gören herkes korkuyordu resmen buz gibi duruyordu dışarıdan.

Kavga eden öğrencileri müdürün odasına götürdük ve tam çıkıyorduk ki arkamdan bir cümle beni durdu

Kayra: Bu kadar yumuşak olmayın Aden Hocam sözünüzü dinlemezler

- Elimden geleni yapıyorum fakat sizin kadar sert bir yapım yok Kayra Hocam.Ayrıca çocuklar benden korksunlar hiç istemem.

Hafif bir gülümsemeyle

Kayra : Çay içer misin

- Kahve tercih ederim hatta şu an tek ihtiyacım olan şey

Kayra: O zaman bir kahve ısmarlayayım sana

Sanırım arkadaş olmaya çalışıyordu. Öğrencilere olduğu kadar da sert değildi sohbet ederken, sanırım bu sınırı korumayı çok iyi biliyordu. Çok da fazla yaş farkımız yoktu aslında fakat benden daha tecrübeli olduğu çok belliydi. Ve okuldaki kız öğrencilerin de kalbinde fazlasıyla kayra hoca aşkı vardı.

- Ne olacak şimdi çocuklara ?

-Velilerini çağıracaklar , bu onların ilk kavgaları değil alışırsın merak etme

-Anladım , keşke böyle durumlar olmasa ve ben alışmak zorunda kalmasam

. 

Kahvemi içmeye devam ederek çevredeki çocukları izlemeye başladım.

Artık son derse yaklaşmıştık ki bir öğrenci gelip müdürün Kayra Hocayı ve beni çağırdığını söyledi. Velilerin geldiğini anlayıp hemen müdürün odasına doğru yöneldik. Kapıyı açıp girdiğimizde karşımda gördüğüm kişiye bakarak donup kaldım. Bu da mı tesadüftü gerçekten yoksa evrenin bana bir oyunu muydu? Kafamda dönenlere henüz cevap dahi bulamamışken dilime hakim olamayıp ;

-Ama siz ...Nasıl ?

-Merhabalar ben Buğranın abisi Rüzgar

-Hoşgeldiniz demek çok isterdim bende Sınıf Öğretmeni Aden

Ellerimiz henüz ayrılmamışken Kayra Hocanın elimi itip Rüzgarın elini sıkmasıyla;

- Bende Kayra Beden Eğitimi Öğretmeni

Dedi soğuk ve sert bir tavırla. Bu da neydi şimdi , neden böyle bir atılımda bulunma isteği doğmuştu bu adamda anlam veremiyordum.

Hepimiz oturup Müdür beyi dinledik Rüzgar arada söze girip kardeşi hakkında ufak bilgiler veriyor çoğu zaman ise bizlere onay veriyordu. Konuşup hallettikten sonra Rüzgar odadan ayrılmak üzere ayaklanmıştı ki Müdür Bey “Binbaşım sizi de yoruyoruz her seferinde” dedi. Rüzgar “Estağfurullah tabi ki geleceğim , bir de çözümünü bulsak daha iyi olacak “ dedi ve odadan ayrıldı. Rüzgar binbaşı mıydı gerçekten? Müdür bey o sırada bana ve Kayra hocaya birkaç uyarıda bulunduktan sonra bizler de odadan ayrıldık. Öğretmenler odasına doğru ilerlerken koridorda Rüzgar ve Buğranın kısa bir konuşmasına şahit olmak durumda kaldık

Rüzgar : Buğra sana artık diyecek bir şey bulamıyorum oğlum sen beni deli mi edeceksin lan. Ben seni kaç kere daha uyaracağım bu kaçıncı okul oldu farkında mısın, sen akıllanmayacak mısın.Ben bıktım artık bak bu son ya düzeleceksin yada seni İstanbul’a babannemin yanına gönderirim ve beni ayda yılda bir anca görürsün anladın mı beni ?

Buğra : Abi sürekli bağırıyorsun neden diye sormuyorsun göndereceksen gönder sende kurtul bende.

Dedi ve uzaklaştı , o sırada Rüzgar yüzünü sıvazlıyordu ne yapacağım ben gibisinden. Bizi gördüğünde ilk olarak duraksadı içinden bir şeyler söylediğini dudak hareketlerinden anlayabiliyordum ve oldukça sinirli görünüyordu. O üniforması sanki ona daha da ciddiyet katıyordu. Adımlarını bize doğru yöneltip ;

-Aden Hanım sizinle biraz konuşabilir miyiz?

tam cevap verecektim ki araya Kayra Hoca girdi

-Buyurun Rüzgar Bey bir sorun mu var .?

Rüzgar böyle bir şey beklemediğinden sanırım bakışlarını daha sert bir hale getirdi.

-Aden hanım dedim diye hatırlıyorum

İkisinin de birbirlerine korkutucu bakışları vardı. Sanırım bu biraz daha uzun sürerse ortalık karışacak gibi duruyordu. Bu kayra ya da ne oluyorsa sen kimsin de benim yerime cevap veriyorsun? Ortalık karışmasın diye hemen söze girdim

-Tamam Kayra Hocam siz geçin ben gelirim. Buyurun Rüzgar Bey dinliyorum sizi

Rüzgar Kayranın arkasından uzunca baktı ve bana dönerek

Rüzgar : Sürekli karşılaşıyoruz sizinle fakat ben buğranın öğretmeni olduğunuzu bilmiyordum, buğra adına özür dilerim

-Evet bu üçüncü karşılaşmamız oldu bende şaşırdım bu arada yeni atandım o yüzden bilmemeniz çok normal. Buğra aslında çok iyi bir öğrenci fakat bu gün olanlar beni de fazlasıyla üzdü.

Rüzgar : Saymışsınız

- Anlamadım

Rüzgar : Karşılaşmamızı diyorum saymışsınız ( hafif bir gülümseme)

Ben ne demiştim öyle kahretsin hızlıca toparlamam gerekiyordu bu durumu nasıl toparlayacaksam ? Uzaklaş Aden hızla...

-Hoşcakalın Rüzgar bey

Diyerek adımlarımı öğretmenler odasına doğru hızlandırdım.