Alışveriş

Sonunda dersler bitmişti ben, Sinan ve Çağrı beraber Çağrının arabasıyla İzmir'deki en büyük avmye doğru yola çıkmıştık. Sinan arabanın radyosuna bağlandı ve şarkı seçmeye başladı. Biraz sonra arabanın içinde "Antidepresan" çalmaya başladı. Çağrı ile bakıştık daha sonra ise aynı anda Sinan'a baktık.

"Ne oldu Sinan aşk acısı mı çekiyorsun?"

Yok ya olmayan şeyin nasıl acısını çekeceğim?"

"Ne bilelim oğlum ya sen böyle şarkılar açınca bizde acı çekiyorsun sandık."

"Oğlum yok öyle bir şey ya!"

"Oğlum varsa anlat be."

"Yok diyorum ya!"

"Tamam oğlum ne kızıyorsun ya takılıyoruz şurada. Değil mi Yağmur?"

"Evet oğlum ya takılıyoruz sadece.

"Yağmur sende olum kelimesine iyi alıştın he."

kendi kendime güldüm.

"Oğlum ne yapabilirim ağız alışkanlığı oldu."

"Bak yine "oğlum" dedi."

"Hep sizin yüzünüzden siz taktınız ağzıma."

"Olsun be yağmur. Hem bence yakıştı ağzına."

"Yalan söyleme ya!"

"Yok be ne yalan söyleyeceğiz."

Sonunda avmye gelmiştik hep beraber arabadan indik.

"İşte geldik Yağmur ilk hangi mağazaya gitmek istersin."

"Bilmem içeri girdiğimizde bakarız."

"Tamam hadi girelim o zaman."

İçeri girdiğimizde gördüğüm ilk giyim mağazasına girdik. İçeri girdiğimizde gündelik kıyafetleri geçip diğer taraftaki abiyelerin yanına geldik. Biraz göz gezdirdikten sonra abiyelerin arasında su yeşili dizlerimin biraz üstünde biten, balon kollu bir elbise ve onun yanında ki siyah ayak bileklerime kadar olan, derin yırtmaçlı ve hafif dekolteli bir elbiseyi elime alıp arkamı Sinan ve Çağrıya baktım.

"Ben bunları deneyip geliyorum."

İkisi de başını sallayıp deneme kabinlerinin yanındaki koltuğa oturdular. Ben kabinin içine girip ilk önce siyah elbiseyi giydim ve dışarı çıktım.

"Nasıl olmuş?"

"Çok yakışmış lan, bence kesin bunu almalısın."

Çağrı beni baştan aşağıya süzdü.

"Bu elbise biraz fazla açık değil mi?"

Aynanın karşısına geçip kendimi süzdüm. Daha sonra Sinan'a döndüm.

"Sinan sence fazlamı açık?"

"Yooo bence gayet güzel."

"Neyse ben diğerini de deneyip geleyim bari."

İkisi de kafasını olumlu anlamda salladıktan sonra onlara arkamı dönüp kabine geri girdim diğer elbiseyi de giyip dışarı çıktım.

"Bu nasıl olmuş?"

"Oğlum niye bu kıza giydiği her şey yakışıyor?"

Çağrı bilmem dercesine omzunu silkti. Bu hareketi gözümden kaçmamıştı ilk önce elbiseme laf etmiş şimdi de daha az önce yorum yapmıyormuş gibi ilgisiz davranıyordu. Bu yaptıkları bütün hevesimi kaçırmıştı.

"Neyse anladığım kadarıyla Çağrı bunu da beğenmedi."

Arkamı dönüp tekrar kabine girdim.

"Oğlum niye kıza böyle davranıyorsun? Kızı üzdün görmüyor musun?"

Çağrı bilmiyorum der gibi omzunu silkti. Aslında neden böyle davrandığını o da gerçekten bilmiyordu. Ama bir şey biliyordu ki o da yağmurun bu kıyafetleri dışarda giyip gezmesini istemiyor hatta onun bununla dışarıda gezdiğini düşününce bile içinde bir huzursuzluk doğuyordu. Mağazadan çıktıktan sonra bir kaç mağaza daha gezdiler ama Yağmur sanki bütün enerjisi çekilmiş gibi geziyor hiç bir kıyafeti beğenmiyordu. Daha sonra tekrar yurda gitmeye karar verdiler. Yurda döndüklerinde Yağmur ve Sinan erkenden yattı ama Çağrının gözüne uyku girmiyordu. Yataktan kalktı ve yurttan çıktı. Sabah olup Yağmur uyandığında dün dendiği bütün elbiselerin yatağının üstünde olduğunu gördü. Dudağında küçük bir tebessüm oluştu.