2.BÖLÜMDEN MERHABALAR 😊
Telefonun sesi ile uyandım .Bir kaç kez çalıp kapandı.Arayan Akay'dı.Muhtemelen beni uyandırmak için aramışlardı.Geç kaldığımı düşünüp hemen saate baktım 9:32'ydi geç kalmadığıma sevinip telefonu elime aldım Uyandığımı haber vermek için gruba mesaj yazdım
* Uyandım hazırlanıp çıkarız:) *
Hazırlanıp mutfağa gittim ben su içerken Abim geldi.
-Kahvaltı mı hazırlicaksın. dedi mutlu bi şekilde
-Bence hazırlanıp çıkalım kahvaltıyı buluştuğumuzda yaparız.Dedim çünkü eğer kahvaltı yaparsak geç kalabilirdik.
-Peki, dedi hayelleri suya düşmüş bir şekilde
-Sen üzüldünmü dedim .dalga geçer bir ifadeyle .
-Hayır Arabayı kim kullanacak diye sordu
-Ben kullanırım.Bide bizim aile arabasını götürelim birden fazla araba olmasın tek bir arabada gideriz.
-Bence de ama anayolda arabayı ben kullanırım haberin olsun.
Bunu beni korumak için yapıyordu biliyodum
hoşuma gitmiyordu ama yinede Onay vermiş bir şekilde kafamı salladım.Valizleri alıp arabanın yanına gittik.Uykumu alamadığımı düşünüp;
-Vazgeçtim arabayı sen kullan benim biraz uykum var ne olur ne olmaz.
-Tamam.dedi tereddütsüz bi şekilde
-Teşekkürler canım abimm diyip güldüm o da bana gülümseyip
-Çolpan'la Akay hazır mıymış diye sordu.
-Ararım şimdi,dedim.Abim sürücü koltuğuna ben de yanına oturdum.O arabayı çalıştırırken ben de Akay'ı aramak için telefonu aldım.
-Alo Akay nerdesiniz
-Çolpan'ın evinin önündeyiz sizi bekliyoruz
-Tamam 20 dakikaya ordayız baybay,diyip telefonu kapattım,20 dakika boyu ca ben telefonla uğraştım araba durduğunda
Çolpan'la Akay'ı almaya gelmiştik onlar da arabaya bindiğinde tekrar yola çıktık,kızlarla biraz sohbet ettikten sonra Abim bi marketin önünde durdup
-Ben gelene kadar tatil için gideceğimiz yeri seçin.diyip arabadan indi.
-Ne yani gideceğimiz yeri bilmiyomuyuz dedi Akay şaşırmış bir şekilde
-Maalesef eee nereye gidelim dedim
-Bence dümdüz gidelim sevdiğimiz yerlerde durarız dedi Çolpan bana da mantıklı gelmişti
-Bence olur Akay sen ne diyosun dedim
-Benim için farketmez
-O zaman öyle yapalım dedim
Abim arabaya bindi elinde bi kaç poşet vardı ne sevdiğimizi bildiği için biz gelmemiştik
-Eee nere gidiyoruz dedi
-Dümdüz gidiyoruz artık nereyi seçersek diyip güldüm Akay ve Çolpan'da güldü
Yola çıkmıştık dümdüz gidiyoduk.Akşam olmaya başlamıştı yol boyu müzik dinleyip sohbet etmiştik ve herkes yorulmuştu.Çolpan da Akay da uyumuştu
-Ben uyicam diyip boyun yastığını aldım.Abimin beni dürtmesiyle uyandım
-Asena abicim biz galiba kaybolduk.dedi
-Ne nasıl kaybolduk dedim
-Yaman abi burada sinyal çekmiyo dedi Akay
arkama döndüğümde Çolpan'la Akay telefonla uğraşıyolardı.
-Nasıl bir yerdeyiz dedim
-Bilmiyorum arabanın farlarını kapattık akü bitmesine diye
-Peki şu an bi yol üzerinde miyiz
-Bilmiyorum ama gelirken araba biraz sallanıyodu yol üzerindeysek bile taşlı veya çukurlu bi yol üzerindeyiz
-Abi fener var dimi
-Var
-Ben dışarıyı kontrol etmeye çıkıcam geliyomusun
-Asena bilmediğimiz bi yoldayız hayvan falan çıkar ben farları kısa bi süreliğine yakarım
-Tamam dedim Abim farları açtığında ağaçlık bi yoldaydık.
-Sabaha kadar bursa kalalım sabah bi şeyler düşünürüz dedi Çolpan
-Saat daha 11 sabah olmasına en erken 8 saat var o zamana kadar burda kalamayız dedim
-Ne yapıcaz o zaman dedi abim
-Ben burada kalmak istemiyorum diyerek ağlamaya başladı Akay
-Kalmicaz merak etme diyerek Çolpan Akay'ı sakinleştiriyodu
-Abicim tamam ağlama bulcaz bi yolunu dedi abim
-Evet abi dümdüz ilerleyelim farları düşükte kalsın biz fenerlerle yardım ederiz dedim
Abim kafasını onay verir bi şekilde sallayıp arabayı çalıştırdı bizde fenerleri alıp arabadan yola tutuyoduk.Bi süre öyle ilerledikten sonra
-Asena biraz yaklaşırmısın abicim dedi abim
sesinde bi gariplik vardı.Abime yaklaştım kulağıma eğilip
-Asena frenler çalışmıyo sakin ol panik yapma kızlar anlamasın.
İçten içe panik yapmamaya çalışıyorum ama korkuyodum ormandaydık en fazla bi ağaca çarparız diye düşündüm.Bi şeyler düşünmeye çalışıyorum ama olmuyordu.
-Yaman abi biraz yavaşlasana hızlandık sanki dedi Çolpan
-Tamam birazdan yavaşlarım abicim diyerek Çolpan'ı geçiştirdi
Araba artık biraz daha hızlıydı ve abim çarpmamaya çalışarak gidiyordu.Kızlara söylemeliyim çünkü sürekli yavaşla diyolardı.
-Kızlar sakin olun fren patladı yavaşlamıyo araba dedim
-Karşımızda uçurum var diye bağırdı abim
-Herkes yerini saglamlaştırsın dedim aklıma yaşlı dedenin verdiği saat ve söyledikleri gelmişti.Bi umut saati elime alıp sıkıca tuttum son umudum oydu.
-Nolur aileme bişey olmasın sürekli içimde tekrar ediyordum ve İşte uçurumdaydık hayatım bitiyordu.Böyle bitmesini hiç istemedim.Gözlerimi kapattım ve İşte son buydu bizim sonumuz...
Gözümü hafif hafif açtığımda yatıyodum.Yaşıyodum ya da hastanedeydim belkide ölmüştüm iki yanımdada bi hareketlilik hissettim doğrulduğumda Çolpan ve Akay karşımdaydı ne yani ölmemişmiydik şu an sevincimden her şeyi yapabilirdim hemen kızlara sarıldım.
BÖLÜM SONU
Bu bölüm biraz kısa oldu 3. Bölüm akşam gelir.
💙Her gün 2 bölüm saat 19:30de💙
