Merhabalar hemen bir dip not geçmek istiyorum. Şehir dışındayım o yüzden bölümler biraz geç gelebilir. İyi okumalar......

​​​​​​Şuan ne mi yapıyorum yada yapıyoruz. Benim doğru kapı kolunu bulmam üzere odaya girip oturmuş bulunmaktayız. Ve şuan Deniz işleri ile ilgilenirken bense biraz Alexle biraz da telefonda takılarak vakit öldürmeye çalışıyorum.

BÖLÜM-2 SONU DEVAMI

Biraz daha ilerleyip durdu. "Elini aşşağıdaki kapı koluna uzat ve aşşağı indir" dedi.

Dediğini yapıp olduğumuz bu durumdan kurtulmak istediğim için elimi aşşağı indirip kapı kolunu tuttum. "Manyağa bak kapı koluna kumaş kaplatmış" dedim kısık sesle.

"O kapı kolu değil çünkü" demesine kalmadan tuttuğum şeyi aşşağı çektim. Ve Deniz bi anda bağırdı "Ne bağırıyon be kulağımın dibimde" dedim. "O tuttuğun şey kapı kolu değil çünkü yavrum" dedi peki ya ben az önce ne tuttum.

İnşallah tahmin ettiğim şey değildir. Dedim ama benim de tahmin etmem lazımdı o kadar büyük kapı kolu mu olu- offf ne diyom ben yaa. Dediğini yapıp gerçek has demirden kapı kolunu tuttum ve kapıyı açtım. Ve Deniz beni odanın içindeki siyah koltukların oraya bıraktı.

ŞİMDİKİ ZAMAN

Yaa işte böyle evlat. Neyse benim olduğum bu baskıcı ortamdan kurtulmam lazımdı. Aklıma bir fikir geldi. "Deniz" diye Denize seslendim. Ama o ekrana bakıp bakıp gülüyordu.

"DENİZ" diye bağırınca bi anda yerinde sıçradı. "E-efendim" dedi. "İki saattir çağrıyom duymuyosun şey diyecektim" diynce bana bakıp gülümseyerek"Söyle güzelim" dedi. "Şey lavbo nerde" dedim. Böyle söyleyince biraz düşündü ve "Normalde şirkette çok lavabo var ama sen gelirken Sarı Lacivertli duvar görüp dayanamazsın o yüzden odamdakine gidebilirsin" dedi.

Ben onunda yerini bilmediğim için "Peki o nerde" diyince arkasındaki kapıyı işaret etti. Oturduğum koltuktan kalkınca ne kadar zamandır oturuyorsam eğer, artık götüm düzleşmişti. Neyse yerimden kalktım ve arkasında işaret attiği kapıya doğru yürüdüm.

Yürürken merakıma yenik düşüp ne yaptığına baktım. Ve ne görsem beğenirsiniz. Deniz benim instaya attığım postlar bakıyordu. Demek ki o yüzden az önce beni duymadı. Eğer biraz daha beklersem arkasını dönecekti o yüzden lavaboya girip işim hallettim.

Tekrar yerime oturdum ve Deniz konuşmaya başladı "Sana o odadan çıkmadan önce bir bedel ödeyeceğini söylemiştim hatırlıyormusun İnci" dedi. Elbette hatırlıyordum. Ve bana baktığını bildiğim için kafamı salladım.

"Sorularıma beden diliyle cevap verilmesi sevmem" dedi. Ben de Denizi daha çok sinirlendirmemek istediğim için "Evet dediğin şeyi hatırlıyorum" dedim. Öyle söyleyince "Peki madem senin ödeyeceğin bedel diğer, benim patronu olduğum şirkette asisatanım olman" diyince bi anda kafamı Denize çevirdim.

"Olmaz benim okulum var gelemem, yapamam asistanın falan olamam"diyip karşı çıktım. Öyle söylememe sinirlenmiş olacak ki kaşlarını çattı. "İnci beni dinleyecek misin" dedi. Bende tam kafamı sallayacakken "Evet dinliyorum" diyince anlatmaya başladı.

"Benim evimde tam senin evin gibi içinde ebeveyn banyolu ve giyinme odalı büyük bir oda boş oraya taşınmalısın. Ayrıca merak etme okuluna gidip geleceksin. Eğer ehliyetin varsa tek ama yoksa özel şoförle hem okula hemde şirkete gidip gelceksin gün sonunda seni tekrar eve getirecek. Ne dersin" dedi. Çok iyi fırsattı ama aklıma bir şey takıldı. "Aklına takılan ne varsa söylyebilirsin" diyince zihnimi okuduğunu düşündüm.

"Peki ya kedim Alex ona ne olacak" dedim. "Barınağa veremem daha yeni sahiplendim. Hiç vakit geçiremedik." dedim Denize imallı imalı bakarak "Birileri yüzünden" diyince hafif tebessüm etti. "Aslında kabul ederim ama benimde bir köpeğim var. Anlaşırlar mı bilemem" (medyaya koydum sanırım) dedi. "Köpeğin çok mu büyük" dedim çünkü büyükse Alexi yiyebilirdi. "Hayır yavru. Bende seninle tanışmadan önce sahiplenmiştim." diyince içime bi su serpildi.

Kararımı vermiştim "Tamam kabul ediyorum" diyince gülümsedi. "O zaman anahtarını ver ben bizimkilere söyliyim evini taşısınlar. Odanı kendin mi dizayn etmek istersin yoksa yapsınlar mı" dedi. "Ben kendim dizayn ederim gerek yok" dedim. Deniz ayağa kalktı "Hadi gidelim" Deniz ayağa kalktığı için bende ayağa kalktım ve kapıya doğru yürüdüm. 2 dk geçmişti. Arkamı dönüp Denize seslenecekken arkamda bi baskı hissettim.

"Beni mi bekliyorsun güzelim." dedi ama ben şuan ona odaklanamıyordum çünkü tam arkamda kafası omzuma yaslı duruyordu. Sağ eliyle belimi kavrayıp kendine çekti. "Cevabı duyamadım" dedi. Ne istiyo bu manyak. "Nerdesin diye merak ettim" dedim.

İnşallah kulağıma üflemez diye düşünürken burnunu boynumda gezdirip derin bi nefes aldı. Ama bu adamın derdi ne daha tanışalı 1 gün bile olmadı. Ne derdi var bilmiyorum ama kendine aşık etmeye çalışıyorsa başaracak gibi duruyor.

Deniz artık amacına ulaşmış olacakki diğer eliyle kapının kolunu tutup bekledi. "Az önce seni beklettiğim için özür dilerim. Adamlara haber veriyordum" dedi. Cidden ne yapıyor bu diye düşünürken biraz daha kendine bastırdı. "Önemli değil" diyince kapı kolunu aşşağı indirip kapıyı açıp çıktı. Ben az önce ne yaşadım amq.

DENİZ YAMAN ÖZDEMİR'DEN

Ben Yaman ama artık Denizim çünkü İnci bana böyle sesleniyor. İnciyi ilk İstanbul'a taşındığında görmüştüm o gün bugündür onu arıyordum. Ve şansa bakın İnci benim karşıma çıkmıştı. Ama o yanımdayken kendimi tutamıyordum. Neyse ki yaptığım iş teklifini kabul etmişti. Artık onu hergün görecektim ve bu beni çok mutlu ediyordu.

Size biraz kendimden bahsedeyim. Adım bildiğiniz üzere Deniz Yaman ÖZDEMİR. 28 yaşındayım. Hem mafyayım hemde motor çetesi lideriyim ama bu işi genelde hobi olarak ya da boş zamanlarımda yapıyorum. Ama bunların hiç birinden İncinin haberi yok. Tabii en kısa zamanda söylemeyi düşünüyorum.

Şuan arabadayız. Ama İnci odada yaptıklarımdan sonra hiç bir şekilde konuşmamıştı. Pişman mıyım hayır ama sanki yanlış bir şey yapmışım gibi hissettiriyordu. Sürekli dışarıyı izliyordu. En sonunda dayanamayıp konuştum "İnci" diye seslendim ama duymadı. Zaten boş yoldu o yüzden hafif yavaşlayıp İnciye baktım ama çokta uyumuştu. Ve çok güzel görünüyordu.

Eve varmıştık ama İnci hala uyanmamıştı. Saatte 23:00 olmuştu. Bende arabadan inip İncinin kapısını oraya gidip kapıyı açtım. İnci her ne kadar hoşlanmasa da onu kucağıma alıp. Eve doğru yürüdüm. Ama İncinin eşyaları daha kurulmamıştı. Eğer benim yatağıma yatarsa sabah laf edip dururdu. Ama başka çare kalmamıştı. O yüzden yukarı kata çıkıp odama yöneldim. Odaya girip İnciyi yatağa yatırdım.Üstünü örttüm. Ama uyurken bile çok güzeldi. Odadaki koltuğu hazırlayıp orayada ben yattım ve İnciyi düşünerek uykuya daldım.