Uzun yolculuk sonrasında gözlerimi çalan telefonumla açtım. Arayan Elisa'ydı.

-Alo? Bade nerede kaldın kızım hocalar konferans salonuna çağırıyor duyuru yapacakmış babam.Ama merak etme ben babama söylerim seni.

Elisa'nın babasının okuluydu gittiğim yatılı okul o yüzden pek bir şey olacağını düşünmüyordum.

-"Tamam bizde birazdan gelmiş oluruz." Dedim Adem abiye bakarak o da kafasını salladı.

-Tamam görüşürüz.

-Bay bay.

☆☆

Yaklaşık 10 dakika sonra başımı cama çevirip tabelayı okudum:

Taşkın Yatılı Üniversitesi

Okul 4 katlıydı daha çok bej ve kahverengi tonları kullanılmıştı binada.Daha fazla geç kalmadan arabadan hızla indim ve Adem abiyi beklemeden kapıya doğru hızlı adımlarla yürüdüm.Karşıma ilk çıkan Elisa olmuştu.

-Hoşgeldin benim tatlı arkadaşım.

Ne? Tatlı arkadaş?

-Hoşbuldum Elisa.

-Hadi gel odamıza geçelim!

Dedi ve ellerimi tutup koşarcasına yukarı kata çıkarttı.4 nolu kapıda durdu ve bana döndü.

-Elisa biliyor musun burada Kerem ve Berkay kalıyor.

Nee! Şaka mı bu?Berkay ve Kerem en yakın arkadaşlardı ve Elisa Kerem'den hoşlanıyordu neymiş efendim bende Berkay'dan hoşlanmam gerekiyormuş...

-Ya bırak Allah aşkına Elisa hadi odamıza geçelim kızım yoruldum ben.

-Off tamam ya.

Bi kaç oda daha geçti ve içinde kimlerin olduğunu söyledi. Tabii ben pek dinlemedim.

-Geç bakalım.

Adem abi yanımıza ulaşmış soluk soluğa kalmıştı. Elisa onu görünce kıkırdadı. Ona dönüp ayıp kızım der gibi bir ifade yaptım hemen sustu.

-Tamam teşekkürler Adem abi sen gidebilirsin.

Başını sallayıp hızlı adımlarla merdivenden inip çıktı.

Bende ardından odaya geçtim ve kendimi yatağa attım yatak yumuşacıktı...

-Ooo bu ne rahatlık Bade Hanım kalk bakalım geç kaldın sen bir Müdür beye uğra.

Ah doğru ya geç kalmıştım.

-Tamam ya yemedik.

Yavaş adımlarla kapıya doğru yaklaştım ve koridora çıktım. Cidden mi? Kerem buraya bakıyordu!

-Aa bu bizim kız değil mi abi?

Dedi...Ben bir şey duymamış gibi etrafıma bakındım.Ama tabii ki başarısız olmuştum.

-Bade nasılsın minnoş?

Kerem bana minnoş derdi. Niye çünkü aralarında en küçük olduğumu söyleyip dururdu...

Berkay'a göz ucuyla bakındığım da bana doğru gözlerini kısmış bi şekilde bakıyordu.

-Ha? A iyiyim Kerem sen?

-İyi bende demek sende burdasın.

Nasıl bi soru böyle karşındayım işte kör müsün!

Berkay'ın kıkırdadığını gördüm cidden de kıkırdıyordu.

-Gördüğün gibi burdayım Kerem hadi yorma beni görüşürüz.

Dedim ve onun cevabını duymadan diğer tarafa doğru yürümeye koyuldum.

Yaklaşık 5 dakika sonra Müdür odası yazan yeri görüğümde kapıyı çalıp içeri girdim.

-Gel bakalım Bade otur kızım.

Dediği gibi yaptım ve oturdum.

-Sana kısaca kuralları açıklayayım.Sabah saat 7'de kahvaltı edilecek, akşam 18:30'da da akşam yemeği yenicek. Erkeklerin kızların odasına kızların da erkeklerin odasına girmesi yasak.Her Çarşamba günü savunma ve dövüş dersleri alınacak, zorunlu değil ama baban seni de yazdırmamı istedi.

Heh ilgimi çeken bir şey oldu sonunda.

-Dersler saat 8'de başlayacak.İlk bir ay boyunca hafta sonları eve gitmek olmayacak onun yerine koşu kursu alacaksınız.Bu tür şeyleri ben kendim ekledim, bazılarınızın hoşuna gitmeye bilir ama hepsi ailelerinize sorarak yapıldı şimdi... Sorun varsa alayım?

-Yok hocam teşekkür ederim.

-Ben teşekkür ederim çıkabilirsin.

Yerimden kalktım ve tam kapıdan çıkıyordum ki Kenan Hoca'nın sesini duydum.

-Dikkat edin kızım.

Kaşlarım çatık bir şekilde Hoca'ya baktım. Dikkat edin de ne demek oluyordu? Çok umursamadan "peki hocam" Dedim ve odadan çıktım.

Kafamda bir tek Kenan Hoca'nın dedikleri vardı "dikkat edin kızım."