Odaya girdiğim de Elisa'nın banyoda duş aldığını gördüm, bende valizime doğru ilerleyerek içinden siyah crop altıma da mavi dar pantolon giydim ve Elisa'ya hiç bir şey demeden telefonumu da alıp odanın kapısını açtığım gibi dışarıya çıktım.Hava bugün baya esiyordu çok aldırış etmeden banklardan birine oturdum ve temiz oksijeni içime doğru çektim.

Ne kadar kaldığımı bilmiyordum.Bir kaç saat geçmiş olmalıydı, telefonumu cebimden çıkardım ve saate baktım. Saat 17:30 du. Yavaşça yerimden kalktım ve okula doğru yürümeye başladım.

☆☆

Akşam yemeği için aşağı iniyordum. Elisa yanımda Kerem ile ilgili bir şeyler söylerken onu dinlemiyordum bile.

Yemek sırasına geçmiş kendime bir kepçe çorba ve makarna alıp yerime geçmiştim, su almama gerek yoktu çünkü sular masalarda hazır duruyordu.Elisa karşıma oturunca çatık kaşlarla ona baktım yine ne karıştırıyorsun? der gibi bir ifade yaptım.Sadece başını salladı ve etrafına bakınmaya başladı.

Beklediği kişi gelmiş olacak ki elini havaya kaldırıp sessizce dudaklarını oynatarak buraya gelin dedi. Bende o yöne kafamı çevirdim ki çevirmez olaydım. Tabi bunu nasıl düşünemediysem Kerem ve Berkay buraya doğru geliyordu. Kerem geldiği gibi Elisa'nın yanına oturdu ve bir şeyler fısıldadı. Eh tabi Berkay'da ne yapsın garibim benim yanımda oturmuş bana bakıyordu. Ne? Bana mı bakıyordu!

-"Bir sorun mu var?" Dedim hemen atlayarak.

-Hayır yok.

Tek dediği cevap hoyor yok.

Benden nefret mi ediyordu, acaba sorsa mıydım?Tam ağzımı aralayacaktım ki çığlık sesi duyunca soran gözlerle Elisa'ya baktım.

-Ne oluyor o ses neydi?

-"Bilmiyorum acaba babana bir sorsan mı?" Dedi Kerem, ama bu tehlikekiydi çünkü duyduğumuz çığlık normal bir çığlık değildi. Herkes ayaklanırken bende ayağa kalktım ve merdivenlere doğru ilerledim. Berkay'ın;

-"Bade bekle tehlikeli olabilir yalnız gitme!" Dediğini duydum tam cevap verecektim ki kolumdan tuttuğu gibi beni arkasına aldı.

-"Sessiz ol"

Yavaşça başımı sallayarak. Berkay'a ayak uydurmaya çalıştım.Merdivenleri bitirdiğimiz de sol tarafa doğru yürüdük ve ikimizde karşımızdaki cesedi görünce olduğumuz yerde durduk...

19-20 yaşlarında bir genç kız ayaklarıyla tepeden asılmış kafası kopuk bir şekilde sallanıyordu.. Ama bu 2 dakika içerisinde nasıl olmuştu ki? Berkay'la göz göze geldiğimiz de kıza acırmışçasına bakıyordu, bende çok üzülmüştüm. Kim böyle acımasız bir şekilde öldürülmek ister ki? Berkay'dan gözlerimi ayırıp kıza baktığım da bir şey fark ettim bir not...Onun arkasından çıkıp kıza doğru yürüdüğüm de kızın ayaklarına bağlı olan kağıdı aldım ve sesli bir şekilde okumaya başladım:

Merhaba sevgili taşkın öğrencileri, bu yıl bende sizinle beraberim, beraber çok eğleneceğiz!Eğer bana ayak uydurmazsanız ölürsünüz eğer bir not size ulaştıysa ya ölürsünüz ya öldürürsünüz.Ha bir de bu notu herhangi bir öğretmene söylerseniz hepinizi gömerim...Bir oyunda olduğunuzu unutmayın.Okuldan kaçarsanız size acıların en büyüğünü yaşatırım lakin...Kaçmazsanız indirim yapabilirim.İyi eğlenceler!

Hiç bir şey hissedemiyorum...Ellerim titriyordu kağıt ellerimden düşerken dolu gözlerimle Berkay'a baktım. O da benim gibi her duyguyu aynı anda hissediyordu... Bu okuldan kaçışımız yoktu. Her türlü ölecektik...