8.09.2000

"Ağabey hadi yaa"

"Asena koşma sana kızım bakkal mı kaçıyor sanki düşeceksin"

"Ya dondurmalar bitecek yaa hepsini o şişko elif alacak koş yaa"

Ağabeyi güldü kardeşinin bu hallerine Asenanın dondurmalara karşı çok büyük zarfı vardı gece gündüz yiyebilirdi. Çok çabuk da hasta olurdu bu yüzden annesi nadiren izin verirdi. İşte bu gün de nadir anlardan biriydi. Küçük kız elifle asla anlaşamazlardı hep kavga ederlerdi. Aslında elif şişko değildi ama yanakları vardı Asena ise onla şişko diye dalga geçip dururdu.

“Elif şişko değil abicim sadece yanakları var "

Küçük kız bunu duyar duymaz arkasına baktı abisi ne demişti az önce koşarak abisinin yanına geldi abisine eğilmesi için işaret yaptı ve iki eliyle abisinin yanaklarını tuttu

"bak abi elif şişko tamam mı yanakları da şişko tamam mı hatta bak yanakları böyle"

Diyip yanaklarını şişiren kardeşine baktı çok tatlı oluyordu böyle yanaklarını ısırası geliyordu ama ısırsa Asena'nın dünyayı ayağa kaldıracağı kesindi.

"Tamam abicim tamam"

Kocaman gülerek bakkala koşuşturdu sonunda gelmişti.

"Hasan amca dondurmalar kaldı mıı kaldıı de lütffennn"

Hasan bu küçük kızın dondurmalara zaafı olduğunu biliyordu bu yüzden ona sevdiği dondurmaları ayırıyordu

"Hasan amca birşey de yaa kalmadı dimi"

Diyerek ağabesine döndü "bak gördün mü şişko elif gelip hepsini almış sana demiştim hızlı ol diye yaa"

Diyerek dudaklarını büzdü Hasan ve Berzan küçük kızın bu hallerine gülmeden edememişlerdi.

"Kaldı kaldı merak etme amcam senin için dondurma ayırdım gel bakalım" Küçük kız Hasan amcasının bu dediğine kocaman gülümsemişti. Koşarak amcasının yanına gitti. "Hangisini istiyorsun bakalım küçük dondurma canavarı"

"Çikolatalıı ve çilekli tabi kii" demiş ve dondurmalarını alarak bakkaldan mutlu mutlu çıkmıştı.

Tam evine girecekken yan taraflarında ki kalabalık dikkatini çekmiş ve oraya gitmeye karar vermişti.

"Asena nereye gidiyorsun gel buraya " Ağabeyine hiç kulak vermemiş ve kalabalık evin içine girmişti herkesin başında siyah yazma vardı. Annesi öğretmişti ona kadınlar çok üzgün olduğun da bunu takarmış.

Küçük kız şaşırmıştı neden herkes üzgündü ne olmuştu hepsine neden ortada ki kadın Mehmet'im diye ağlıyordu Mehmet kimdi ne yapmıştı da herkesi çok üzmüştü. Küçük kız etrafına bakarken dikkatini köşede ağlayan çoçuğa çevirdi. Neredeyse aynı yaştalardı çocuğun yanına gitti.

"Neden ağlıyorsun ağlama"

Sevmiyordu kimsenin ağlamasını

"Babam bir daha hiç gelmeyecekmiş bana artık dondurma almayacakmış "

"Neden gelmesin ki o senin baban"

"Benim babam şehit olmuş bir daha asla gelemezmiş" Diyip daha çok ağlamaya başladı küçük çocuk "ağlama ben sana dondurma alırım ki" Diyip elinde ki dondurmaları çocuğa uzattı.

Ağabeyinin yanına gitti "Ağabey şehit olmak ne demek"

Ağabeyi susmuştu ne diyebilirdi nasıl cevap verebilirdi. "Şehit Türk askeri olan cinsiyet fark etmeksizin kadın ve erkeklerin biz rahat yaşayalım diye bizi koruyan vatanı için canını verip ölmesine şehit deniliyor" demişti.

Küçük kız anlamıştı şehit demek ölüm demekti çok üzülmüştü sürekli haberler de insanlar görürdü asker kıyafeti giymiş insanları o zaman anlamıyordu ama şimdi anlıyordu bir sürü çocuğun babası/annesi teyzesi amcası halası dayısı ölmüştü

"Ben büyüyünce Asker olucam kimsenin anne ve babasının ölmesine izin vermiycem ağabey hiç bir çocuk ağlamasın" Ağabeyi şok olmuştu daha küçücük yaşta bunları düşünmesine şaşırmıştı.

"Hadi gel abicim eve gidelim artık" Demişti küçük kız başını sallamıştı birlikte eve gittiler. Normal de dışardan eve gelse hemen bağırırdı ben geldim diye abilerine sataşır konağı sesiyle doldururdu. Ama bu gün hiçbir şey yapmamıştı. Sesizce oturmuştu.

Berzan abisi dışında ki herkes çok şaşırmıştı kardeşleri, kızları bu kadar sakin değildi. Yemek masasında herkes sessizce yemeğini yerken Asena babasına soru sormuştu"Baba ben büyüyünce asker olmak istiyorum. Kimse babasız kalmasın istiyorum.

Nasıl asker olucam baba?" Masada ki herkes şok olmuştu. "Nerden çıktı bu güzelim?" "Hani baba biz bugün abimle bakkala gittik ya tam eve gelecekken bir yer cok kalabalıktı bende merak edip baktım. Bir tane çocuk vardı ağlıyordu neden ağlıyorsun diye sordum oda babasının şehit olduğunu gelmeyeceğini dedi" Diyip burnunu çekmişti.

Bu olay küçük kızı etkilemişti hemde fazlasıyla "ağlama annecim şehit olmak öyle herkese nasip olmaz ama nasip olanın evini de yakar. Asker olmak kolay değildir annecim doktor olup onları kurtarırsın olmaz mı annem" Asena annesine baktı "olmaz anne ben asker olucam onları korursam hastaneye gitmelerine bile gerek yok ki" Demişti.

Anlamışlardı Asena bundan vazgeçmeyecekti. "Asker olmak için önce büyümen lazım güzelim. Yara almamaya dikkat etmelisin. Hastalığın olmamalı ve sebzelerini yiyip çok güçlü olmalısın." Elini kızının yüreğine koydu ciwan ağa "ve burada korku olmamalı ben sana güveniyorum babacım " Diyip kızına gülümsemiş ve gönlünü almıştı. Asena babasının bu dediklerini anlamıştı ama en önemlisi babası ona güvenmişti buna çok sevinmişti.

Yemekten sonra hemen oyuncaklarını getirip abileriyle kuaförcülük oynadı tabi zorla oynatmıştı hepsini. "Ya baran abi ya rahat dur saçın bozuluyor" Demiş ve abisinin beline vurmuştu. Diğer abileri gülerken onlara dönmüştü ve birden tüm gülme sesleri susmuştu .

Sıra Baver abisine gelmişti. "Baver abiii sıra sendee sana manikür yapalimm " "Bak geçen de sadece manikür yapıcam dedin kırmızıya boyamıştın tırnaklarımı silinmiyordu da tüm aşirete rezil ettin beni." "Aaa abi ya ben öyle kötü müyüm sana sordum sende cevap vermedın diye ben de oje sürdüm. Hem akıllım aseton diye bir şey var onla silinir " Diyip elini alnına koymuştu.

"Lan kızım o zaman uyuyordum tabi cevap vermem bak hele bir nokta dahi olsa boya acımam döverim " Ciwan ağa kızının odasına çıktığın da hep alışık olduğu ve gülmekten karnının yarıldığı manzarayla karşılaştı.

Konuşanları dinlemişdi ve biri kızını döverim diye tehdit mi etmişti yoksa yanlış mı duymuştu. "Hayırdır bavercim kimi acımadan dövermişsin" Diyip elini oğlunun omzuna koydu "kimi olacak kızını baba ya manikür yapıcam diyip elini boyuyor aşirete rezil oluyorum sonra" Oğlu haklıydı geçen aşiret toplantısı olmuştu elli de kırmızı pembe ojeliydi tüm aşiret gülmüştü.

"Baver abin biraz haklı babacım abinin elini boyama tamam mı sonra herkes kızar abine" "Kızarlar mıydı ama olmazdı ki kimse kızamaz benim abime. Kızsınlar da istemiyorum ki." Abilerini çok seviyordu dünya bir tarafa abileri bir tarafaydı en çok onlarla oyun oynar eğlenirdi hatta bu yüzden çok arkadaşı da olmazdı.

"Neyse keyifler yerinde ben gidiyorum. İyi oyunlar size kızlarım" Diyip gülmüştü tam kapıdan çıkacakken Asena“Nereye babacım " “salona kızım nereye olacak" "Kim dedi babacım hem senin de manikürün saçın var geç bakalım sıranı bekle lütfen babacım" Kendi başını yakmıştı Ciwan ağa ama seviyordu da kızının mutluluğu için herşeyi yapardı.

"Peki Asena hanım" Deyip bir yere geçip oturmuştu. Bol kavgalı bol neşeli oyun oynamışlardı yiğit abisi ve ozan abisinin kavgaları, babası ve berzan abisi kavga etmişti ayaz, azad, adar, aziz, baver abileri ise kendi aralarında da bazıları ise Asena ile kavga etmişti kavgaların sebebi ise benim tırnaklarım , saçım ya da makyajım seninkinden daha güzel kavgasıydı.

Ama bir şeyden habersizlerdi onları başından beri izleyen Arjin avamir çocuklarını ve eşini böyle mutlu görmek içini huzur dolduruyordu koskoca ağaları bile yanında çocuk ediyordu Asena umarım dedi Arjin umarım içinde ki çocuğu, merhameti ve sevgini kaybetmezsin kızım diye dua etti.

"Yani pes artık size ya oyun oynuyorsunuz beni çağırmıyorsunuz küstüm size" Diyerek kollarını birleştirdi hemen kızı koşa koşa yanına geldi "Anne özür dilerim babam işte çok yorulduğunu söyledi. Dinlenmen lazım diye çağırmadık" Diyip başını eğen kızına baktı evet işler çok yoğundu şirkette yoruluyordu ve kızının bunu anlayışla karşılamasına sevinmişti.

"O zaman affediyorum sizi ama bir daha olursa küserim hiç konuşmam" "Merak etme annem ilk seni çağırıcam" Diyip annesine sarılmıştı. Arjin de aralarına katılmış ve tüm aile Asena ile eğlenmişti. Saatin geç olduğunu fark eden Arjin hanım"artık geç oldu herkes yataklara”

demiş ve kimse de itiraz etmemişti hepsi yorulmuştu. Odayı toplamış ve düzeltmişlerdi. Herkes uyumak için temizlenmiş ve hazırlanmıştı ve güzel bir uykuya daldıklarını sanmışlardı ama öyle olmamıştı kabus olmuştu o gece onlara.

Herkese merhaba wattpadd kapandığı için bir çok yazar gibi benim de kitabım orada kaldı bu kitap için çok emek verdim bir kitap yazmak çok kolay değik. Yayımladığım kitabımın orada kalmasını istemedim uygulamanın ne zaman açılacağını bilemiyoruz kitabımın orada kalıp çürümesini istemedim. Uygulamayı görünce neden buradan yayımlamayayım dedim sanırım artık bir diğer evimde burası oldu.

Umarım kitabımı beğenirsiniz iyi okumalar 🫶💗