yeşilemünzevi:

"Perişan bir haldeyim. Fakat içimde kendimden bile sakladığım bir ümit var."

-Sabahattin Ali

00:57

Arka fonda Sezen Aksu - Son Bakış çalarken komodinimin üzerinde olan küçük mumlara takıldı gözlerim. İlginçti ama her şeyden esinlenip birden kitap yazma moduna geçebiliyordum. Evet, ben de kitap yazmak istiyordum zihnimde yeşeren her bir anıyı, karakteri yazıya dökmek istiyordum ama zamana bırakmayı tercih ediyordum. Çünkü demlenen her bir an insanı daha iyi yansıtan bir aynadır.

Bir kitap kurdu olmasam da edebiyat beni her zaman büyülemiştir yeni kişiler tanımak ve onları sayfalarca okumak bana gerçek hayattan daha güvende hissettirmiştir. Bu yüzden bu format altında bir sayfa açmıştım ve mutlu olduğum şeyleri yapmak ruhumu dinlendiriyordu.

Eriyip giden muma kapılırken odamın kapısı açıldı usulca annemin elinde koca kase çekirdek ile orada durduğunu görünce gülümsedim ve kulaklığımı çıkarıp odamda ki küçük olan balkona ilerledim. Bu bizim en sevdiğimiz bir gelenekti anne -kız gecesi.. Pofuduk yastıklara kendimizi bıraktıktan sonra havadan sudan konuşurken annem birden eski komşumuz Nalan teyzeden bahsetti. Nalan teyze annemin en sevdiğim arkadaşlarından olabilirdi çok nahif bir kadındı oğullarını da öyle yetiştiriyordu.

Oğulları.. Samet abi ve Barış, aynı lise sıralarında oturduğum ve dilimin dökemediği ama kalbimin gümbür gümbür yanı olan Barış. Ben çocukluk aşkımı dramatize ederken kafama ıslak kabuklar değince birden irkildim yüzümün buruşmasıyla, " Iyy anne ya tükürmesene şu kabukları yüzüme yaa." diye isyan ederken annem süper savunmasıyla yine sahalardaydı, " Sus kız ananın tükürüğü şifadır yavrusuna, şifa. Hem o abidik gubidik sümüklü böcekleri sürüyorsun da yüzüne bundan mı tiksindin," diyerek alınan yüzü ile bana bakınca gözlerimi devirdim. Instagram'da gördüğü her şeyi yaptığımı sanan canım anam ben senden razıyım, Validem.. Bir öpücük atıp lafa girdim, " Nalan teyzem yoksa bize gelin mi bulmuş anne, bak valla en son haberim olursa cıngar çıkarırım bilmiş olun!" Annem hafiften kıkırdadı, " Yok kız biliyorsun Samet zaten evlenmem diyor," gülüşü silindi birden "Biliyorsun Şebnem'den sonra toparlayamadı çoçuğum. Barış'tan umudu var ama o da daha okuyor gerçi okumasa da bu hayta evlenmez. Bekarlık sultanlıkmış diye dolanıyor eşşoli." Az önce parıldayan havaya bir sis çöktü sanki ya da o sis benim kalbime de çökmüş olabilir..

Düşünme Gülce, düşünme.

" Aman canım vakti gelince herkes evlenir bu işler aceleye gelmemeli değil mi Sultanım!?" Elindeki çekirdeği bırakıp bana tamamen dönen annem, " Ben de öyle dedim aman dedim, evlenirler elbet daha gençler." annem birden sırıttı.

Evet arkadaşlar geliyor gelmekte olan..

" Meğer o oğlanlardan lafı açıp sana getirecekmiş, bir oğlandan bahsetti şöyle boyu boyu-" kaşarımı çattım " Hayır anne, sakın artık fotoğraf görmek istemiyorum. Kariyer yapacağım ben bir kere daha." Annem ağzını eğip -sözde- benim taklidimi yaparken, " Vik vik vik sus kız kariyer aşağı kariyer yukarı, kızım insan aşık olunca kafese girmiyor hem biz kadınların yapamayacağı şey mi var? Hem bak ne demişler, 'çocukta yaparım kariyerde' sen de ya-" sözlerini kesip, " Anneeeeee, az önce aşk diyordun ben ne zaman çocuk yaptım yaa. İstemiyorum bak tamam mı? Siz başkasına bakın o oğlanı." Annem elinde kalan iki üç çekirdeği kaseye atıp, "Aman iyi be. Ben görürüm ama seni anne ben aşık oldum evleneceğim dediğinde bak bakalım o zaman ben ne yapıyorum." dedi ve gitti.

Kısa süre hareketsizce arkasından bakıp sesli bir nefes verip elimde ki çekirdekleri tabağa bırakırken telefonuma bildirim düştü.

munisbiri:

" Sana ait olan seni bulur."

- Şeker Portakalı

01:34

Tevafuklara inanır ve bayılırdım ama bu benim en kafa karıştırıcı tevafuğum olabilirdi.