munisbiri'nden...

Gözlerimi kasvetli bir Eylül sabahına açtım.

Annem sabahtan beri uyanmam için sesleniyordu ama ben asla kalkamıyordum çünkü evde bir toparlanma süreci başlamıştı. Taşınıyorduk. Eski mahallemize. Ben gitmek istiyor muydum?

Pek sayılmaz.

Her zaman geride bıraktıklarımıza göz ucuyla dahi bakmanın saçma olduğunu savunurum ve bunu sıkça da dile getiririm. Bu kez göz ucuyla bakmayı geçtim tam karşıma alıyordum tüm geride bıraktıklarımı ya da bıraktığımı mı demeliyim?

Dört yıl önce babaannemin rahatsızlığıyla gelmiştik Samsun'a. Sıcak, neşeli ve tam bir aile mahallesinde oturuyorduk oradan ayrılmak yeterince zorken bir de onu bırakmak daha zordu.

"Oğlum! Uyanmadın mı daha?!" Terliklerinin yankısı koridordan buraya doğru geldiğini belli ediyordu kapıyı açtı ve kafasını uzatırken ne kadar sitemli seslense de yüzündeki o güzel tebessümü yerli yerindeydi, "Madem uyandın niye ses vermiyorsun eşeğin sıpası?!"

Sırıtıp, "Kapıya gelip böyle seslenmen hoşuma gidiyor." Hemen cık cıklayıp, "Kalk artık, Serdar'lar çardakta seni bekliyorlar."

"Tamam hazırlanıp iniyorum şimdi," annem kapıyı giderken kapatmıştı ama, "Önce yatağını topla!" diye kızarak gitti.

Odada işlerimi halledip salona indim sesler dışarıdan geliyordu kapıya çıktığımda, Yavuz'un sesi doldu kulağıma, "Oooo paşam! Sonunda uyanabildiniz."

"Sabah sabah başlama, Yavuz kafam hiç çekmiyor."

"Ne sabahı oğlum! Öğlen oldu lan." diyen Serdar'dı.

"Siz yine niye burada bittiniz? Girişleri ücretli yapacağım sonunda sayenizde köşeyi dönerim."

"Susta gel şuraya sabahtan beri seni bekliyorum."

Serdar'a baktım ne oluyor diye o da sadece yüzüme baktı.

"Ne oldu lan?"

"Al şu kullanıcı adını," diyerek önüme bir not kağıdı bıraktı. " Sana fake bir X hesabı açıyoruz artık sonrasını da sen hallediyors-"

"Ne bu? Kimin hesabı?"

"Sen demedin mi geride bıraktıklarımı geri bulabilir miyim diyen. Al sana fırsat adam ol bu sefer kızı kaçırma." Sandalyenin sırt kısmına bir omuzunu atıp sırıtarak, "Bizi de tanıştırırsın artık yengeyle İstanbul'a gelince."

Kağıda baktım boş gözlerle ve defalarca okudum.

yeşilemünzevi

"Bu hesap Gülce'nin mi?"

"Ulan senin jetonun köşeli olduğunu bilirdim de bu kadar da değildir diye düşünüyordum şuraya bak. Başka kimin hesabını koyacağım önüne? Buraya geldiğinden beri tüm kızlar seni öbür yollu düşünüyor," tövbe çekti bir nefeslik, "Hayır bizimde kısmeti kapatıyorsun yani birader."

Yine sessiz kalınca, "Ulan bak buna da bir şey yapmazsan ben de farklı düşüneceğim artık. Sen bize mi yanıksın lan!?"

Serdar birden kahkahayı basınca, "Off bir saçmalama abi ya. Sen şimdi onu bırak da nereden buldun bunu sen ve emin misin Gülce olduğuna?"

"Eminim eminim baktırdım iyice. Yalnız seninki bayağı seviliyor he elini çabuk tut."

"Acaba yengenin kız kankaları da var mıdır lan?" Bunu soran Serdar'dı ve Yavuz, "Beni pas geç ben buralıyım öyle uzak mesafe yürütemem," dedi.

"Olsun da her türlüsünü yürütürüm ben."

Uygulamaya girip hemen yeni bir hesap açtım, "Biraz takipçi kassana bana bir iki güne yazayım ben de," içmek için dudaklarına götürdüğü bardak duraksadı, "Yuh lan ne ara açtın."

"Ağzını kapa da yap şu dediğimi hadi. Gitmeden konuşayım biraz zordu Gülce, anca kabul eder benimle konuşmayı," öfleyerek telefonunu çıkardı.

"İyilik yapalım dedik inşallah dahasını istemezsin," deyince, "Sus ve dediğimi hallet."

Arama butonuna ismini yazdım ve hemen çıktı adının sağ köşesinde ki "Takip et" butonuna uzattığım parmağım titredi birden. Bir kaç saniye sonraysa;

yeşilemünzevi takip ediliyor...

..................

Canım selam! Bölüm sayıları nasıl olur bilmiyorum ama arada gizemli erkomuzdan da yazmak istiyorum bölümleri. Şuan dediğim gibi belli bir aralık yok ama beş bölümde bir diye düşünüyorum bölümlerin gidişatına göre karar veririm gibi... Umarım beğenirsin.

SEVİLİYORSUN!