“Ver şu kapının anahtarını gidicem”

“Islak kıyafetlerle nereye gideceksin bu saatte”

“Bu yaptığın beni alıkoymak açmazsan polisi arayacağım burada bulunmak istemiyorum”

”Tamam ama önce sana ıslak olmayan kıyafet vermeme izin ver”

Tam kendime geliyorum derken başıma bela almıştım, iki şefkat gösterisine hemen kendimi kollarına bırakacağımı sanıyorlardı

“Yuta neyi bekliyorsun çıksana giyinicem”

“Daha önce”

”Çık dışarı hemen”

Üzerimi giyinip odasından çıktım kapıda bekliyordu yılışık herif

“Hima beni dinlemeni istiyorum”

“Neyi dinlemeliyim ikinizde aptal ego yarışındasını benim ne istediğimi sormak yerine hanginizi isteyeceğimi düşünüyorsunuz ikinizi de istemiyorum tek başıma daha mutluyum daha fazla öz saygımı yitirmek istemiyorum”

Kapının kilidini açmıştı, ayakkabılarımı giyinip kapıdan çıkmaya yeltenince kokumdan tutup beni içeri çekti gerçekten bir yerlere çekilmek ya da sürüklenmekten bıktım artık

“Sana gerçek hislerimi anlatabilmek için her şeyi yapacağım elimden ne geliyorsa yaşadığın her neyse onu unutturacağım bu dünyadaki en değerli kadın sensin gözümde ve bunu hissettireceğim hala istemiyorsan söz veriyorum susup gideceğim”

“Ne yapıyorsan yap fikrim sen ve senin gibilere değişmeyecek”

“Aaa Yuta bende seni çağıracaktım televizyon yine bozuldu açamıyorum yenisini almam gerekecek galiba”

Karşı komşusunun zamanlaması inanılmaz iyiydi elini itip çıktım

”İyi geceler efendim”

“Hima bekle”

Beklemeden çıktım, hiçbir şey inandırıcı gelmiyordu sonuçta tanıştığımız gün bile uçkurunun peşindeydi

Saat geç olmuştu eve gidersem annem kızacaktı Yunalara gitmeye karar verdim Yutanın evine yakındı, ıslandığım için başım ağrımaya başlamıştı

Bu hayatta en önemli şeyin her zaman aşk olduğunu düşünürdüm ama en değerli şey benmişim çünkü ben olmazsam hevesim olmazsa mutlu değilsem ne anlamı var ki aşkın veya diğer şeylerin, kaderim annemin ki gibi olmasını istemiyordum o da istemiyordu

Yuna kararıma çok mutlu olmuştu ama hala Yuta hakkında bana öğüt veriyordu sanki benin kurtarıcı prensim Yutaymış gibi konuşup duruyordu benden daha heyecanlıydı her zaman

“Artık biri beni kurtarsın diye bekleyecek değilim Yuna ne biçim arkadaşsın bana neler dediğini biliyorsun hala onu tutuyorsun”

”Hima bu kadar salak mısın cidden kıskandığı için öyle dedi bugün dediklerine baksana Deandan bin kat iyi erkek gibi gerçek bir erkek”

Cevap vermek yerine kafasına yastık fırlatmak daha cazipti öyle yaptım

“Tamam be bir şey demedim yarın dersin var mı sinemaya gidelim”

“Var ama 3 de çıkıcam gidebiliriz şimdi uyumam lazım başım ağrıyor”

Uyandığımda Yuna çoktan gitmişti akşam takılacağımız için güzelce süslenip hazırlandım dinç ve güzel hissediyordum

okulum buraya uzak olduğu için dokuzdaki dersime sekizde çıkmak zorunda kaldım

Artık okulda Deanı görmek benim için sorun değildi çünkü umrumda bile değildi her zaman yaptığı gibi arkadaşlarıyla takılıyordu hepsi kendini bir bok sanan ucubelerdi

Sınıfta yalnızca iki arkadaşım vardı Elena ve Liam ikiside değişim öğrencisiydi aslında herkesle anlaşırdım ama onlarla baya samimiydik annemle bile tanışmışlardı

Okuduğum bölümü seviyordum yeni diller öğrenmeyi kültürlerini görmeyi ders çalışmayı seviyordum ama Dean derslerimi de etkiliyordu artık derslerime ve kendime daha çok vakit ayırabildiğim için mutluydum

Hoca ara verdiğinde bir şeyler atıştırmak için Elena ve Liam ile kantine indim kendimi iyi hissetmiyordum üzerimde halsizlik vardı

“Neyin var çok solgunsun”

“Galiba üşüttüm biraz”

”Kendini iyi hissedersen bizimle gel Liamla kahve içmeye gideceğiz hem de ders çalışırız biraz”

“Yunaya söz verdim sinemaya gideceğim ama yarın müsaitim çalışmak isterseniz”

“Yuna mı Elena bence bizde sinemaya onlarla gidebiliriz iyi fikir dimi”

“Aaah gerçekten kız seni istemiyor işte anla artık”

“üzgünüm ama evet Liam uzun bir süre sevgili isteyeceğini sanmıyorum okulunu her şeyden önce tutuyor”

“Sende öyle olmaya ne dersin serseri derslerin bok gibi”

Elena ve Liam her zaman kedi köpek gibilerdi aslında onları hep birbirlerine yakıştırıyordum ama hiç dile getirmeye cesaretim olmamıştı

Başım o kadar ağrıyordu ki derse odaklanamıyordum Yuna çoktan çıkmıştı beni bekliyordu

Bildirim Yuta

Kapıdayım seni özledim

Mesaja girmeden dersi dinlemeye devam ettin zaten birazdan bitecekti

Bildirim Dean

Çıkışta beni bekle

Yuna beni bekliyordu gerçekten kendimi pek iyi hissetmiyordum ama Yunayı ekmek istemiyordum

Yunanın yanına giderken Yutanın bana el salladığını gördüm görmezden gelip ilerlemeye devam ettim

“Beni bekle dedim neden beni hiç dinlemiyorsun”

Yine aniden koluma yapışmıştı bu davranıştan nefret etmeye başlamıştım peluş oyuncak gibi ordan oraya

”Hemen bırak onu”

Kendimi zaten iyi hissetmiyordum bu daha kötü hissettiriyordu, kolumu çekip Deanı kendimden uzaklaştırdım bu sefer Yuta beni kendine çekiyordu

“Yine dayak yemeye mi geldin kim oluyorsun da onu bırakmamı söylüyorsun”

Birbirlerine girmeden ikisini de ittim

“Beni oraya buraya çekiştirmeyi süreklemeyi bırakın ben aranızda yemem ya da oyuncak değilim yüzsüz müsünüz ikinizi de ne görmek ne duymak istemiyorum beni rahat bırakın”

Yuna bizi görmesine rağmen sesini bile çıkartmıyordu aksine bu durumdan keyif alıyordu, yol boyun onun kafasındaki senaryoları dinledikten sonra sinemaya geldik komedi filmi izleyecektik arkadaşımla vakit geçirdiğim için mutluydum ama iki parazit bizi rahat bırakmıyordu yan koltuğum dolu olduğu için tam arka koltuğa oturmak için vezne tartışıyorlardı rezil olmamak için Yunayı başka yere çekmeye çalışsamda onları izlemekten keyif alıyordu

Onlar yokmuş gibi davranarak yerimize geçtik arkamda kimin oturduğunu bile bilmiyordum, çok ses olduğu için başım daha kötü ağrımaya başlamıştı Yunaya ara verince gitmek istediğimi söyledim biraz ekmiş gibi oluyordum ama kendimi iyi hissetmiyordum, sürekli arkamda didişip duruyorlardı rezil olmaktan başka bir şey değildi bu durum

Ara verince lavaboya gittikten sonra beni eve bıraktı çok izlemek istiyordu bu filmi ne kadar ısrar etsemde benimle çıkmıştı. Duşa girip yatağıma uzandım o gün saçlarım ıslak çıktığım için üşütmüştüm galiba bünyem zayıftı annem ağrım için ağrı kesici vermişti ama vücut kırgınlığım geçmiyordu

Bildirim Yuta

İyi misin sana o gün öyle gitmemeni söylemiştim hastalandın dimi ?

-Hima

İyiyim Yuta lütfen bugün ki gibi saçmalamayı bırak rahatsız oluyorum benden önce nasılsan öyle devam et

“Kızım daha iyi misin Dean seni görmeye gelmiş”

Kocaman demet gül ve çikolatayla gelmiş kapıda sırıtıryordu ne kadar istemsemde annemin yanında ona bağırmak istemedim

”Ben ıhlamur kaynatıyorum birazdan gelirim sende ister misin Dean”

“Teşekkür ederim efendim çok durmayacağım”

Ne mutlu bana

”Ne bu kız istemeye mi geldin”

çicek ve çikolatayı yatağıma bırakıp yanıma oturdu, önce yüzümü sonrada saçlarımı okşadı

“Hoşuna gideceğini düşündüm”

Biz sevgiliyken ben ona deliler gibi aşıkken bana böyle davrandaydı belkide gerçekten bir gün beni istemeye gelirdi ama bu sadece göz boyamak için yaptığı bir oyundu

“Git Dean gelme artık hayatımı mahvettin her günüm ağlamak ve aşağılanmakla geçti lütfen beni bırak mutlu olayım”

Kafasını iyice bana yaklaştırdı burnuma bir öpücük kondurdu

“Her zaman böylesiydik Hima birbirimize çok aşıktık çok mutlu güzel anılarımız var çok konuşman ve şikayet etmelerin olmasaydı böyle olmazdık”

Hakkımdaki düşüncelerini duydukça ağlamamı engelleyemiyordum çünkü ona zamanımı aşkımı vermiştim bütün kalbimi söküp gitmişti

“Yaptığın saygısızlık ve aşağılamalara susmadığım için mi ayrıldık iyi yapmışım ben susup kabul ettiğim zamanlarda tabiki mutluyum çünkü ne yaparsan yap Hima hep affederdi”

“Hima artık öyle değil ben çok değiştim farketmiyor musun seni kaybettiğimi görmek beni deli ediyor seni mutlu etmek için ne gerekiyorsa yapıcam lütfen benden başkasının sana dokunmasına izin verme”

Dudakları dudaklarıma değdiğinde hiçbir şey hissetmediğini anlamıştım Deandan geriye sadece çıkarttığım dersler kalmıştı, karşılık vermiyordum farkındaydı ve durdu elimle onu uzaklaştırdım

“Lütfen git birlikteyken yapman gereken şeyleri şimdi söyleyince inanasım gelmiyor Dean lütfen toparlanmama mutlu olmama izin ver ve beni rahat bırak”