"Erkeklerle yakınlık içerisinde olmaktan hoşlanmıyorum lütfen benimle yakın temasta olmaktan kaçın"

Yatakta uyumaya çalışıyordum tam arkanda uzandığını hissedebiliyordum, gereksiz samimiyeti anlamsız ve mide bulandırdı geliyordu neye dayanarak beni kendine bu kadar yakın hissediyordu

"Tüm bu davranışlarım sana saçma geliyor dimi?"

"Evet buna bir son ver"

"Usagi, ikizin olduğunu söylemiştin değil mi o gün seni vurmak üzere olan kız"

Usagiye toz kondurmuyordum, gerçekte olsa yapamıyordum hala bir umutla farklı bir sebebi olduğunu düşünüp duruyordum

"Bu konu hakkında konuşmak istemiyorum"

"Sadece beni dinlemeni istiyorum belki seninde buna ihtiyacın vardır"

Sessizce ona sırtım dönük şekilde uzanıyordum bu kadar yakınımda olması beni tedirgin ediyordu

"Babam da polisti benim gibi hep onun gibi bir polis olmanın hayaliyle büyüdüm, abim daha yirmili yaşlarındayken suçlara karışmaya başladı tabi o zaman babam hariç kimsenin haberi yok, suç dediğim de hırsızlık, dolandırıcılık gibi değil adam öldürme, yaralama,uyuşturucu yapılabilecek en kötü ne varsa onu yapıyormuş"

Sesi kısılarak anlatıyordu, cümlesi bitince duraksayıp nefesini kontrol etmeye çalıştığını anlayabiliyordum, bedenini onun olduğu tarafa çevirince sırtıyla karşılaştım

"O çoktan yolunu seçmişti, babam anneme anlattığında evde çok büyük bir kavga başladı, benim olanları öğrenmemem ve korkmamam için babam beni odaya kitlemişti. Babam abimin odasını karıştırmış yaptığı bütün işleri kaydettiği kimlerle çalıştığına dair belgeler bulmuş tabi abim için büyük bir tehdit oluşturuyorduk artık. Polis ekiplerinin kaç gün sonra geldiğini bile bilmiyordum tek hatırladım evdeki ağır ölü kokusu, neden beni sağ bıraktığını da anlamış değilim beni etkisiz eleman olarak görüyordu galiba"

Bende ağlıyordum, tek ağlamasın diye ona eşlik ediyor gibiydim ama bana çok şey hatırlatmıştı içimdeki yaraya dokunuyordu

"Sonra işte ne yaptıysa nası yaptıysa orospu çocuğu eve giren hırsızın yaptığını söyleyip içeriye bir adam attılar, tek kelime etmedim ne yaptıysalar kabul ettin bu anı bekledim babamın geriye bıraktığı eşyalarda bütün yaptığı pis işleri, çalıştığı adamı, kaç kişi olduklarını, her şeyi buldum o zamandan beri bunu bekliyordum şimdi babam gibi bir polis olarak Yamato Suzuki'yi adalete teslim edeceğim"

Yamato’nun kardeşi mi? Nasıl olabilirdi ki, her içki masasında ailesinin onu terk ettiği günü anlatıp duruyordu. Onu da tıpkı İchiro gibi on yıldır tanıyordum ve onu herkesten farklı olarak temiz kalpli ve iyi niyetli bir insan olarak görüyordum, aslında inanmamamı gerektirecek bir şey yoktu öz kız kardeşini bana yaşattıklarından sonra asla olmaz gibi gelmiyordu

Ağlamasını dindirmek için elimi sırtına doğru uzattım ama bu ağlamasını daha şiddetli hale getirmişti

“Hala çok farklıyız Yukito sen nedenini öğrenmek istiyorsun ben onu kendi ellerimle öldürmek istiyorum”

“Ona benden daha yakınsın onunla benden daha çok vakit geçirdin, yardım et bana ikimizde tek başına hiçbir şey yapamayız sende biliyorsun”

Evet biliyordum ama işleri benim bildiğim yöntemle çözmek istemeyeceğine emindim, başka seçeneğim de yok gibiydi tek başıma artığım ger hamlede açık hedef sayılıyordum

Yataktan kalktık, hala aynı pozisyonda yatıyordu odanın kapısına doğru ilerledim

“İlk olarak nerede olduklarını bul yarın sana bildiğim bütün konumları göstereceğim”

Oturma odasına gidip koltuğa uzandım, her şey daha karışık bir hal almıştı ağlak çelimsiz bir adam ve egoist model çakmasıyla birlikte çalışmak zorundaydım. Uyumaya çalışıyordum ama saçma sapan senaryolar kafamdan ayrılmıyordu, bu işte bir gariplik vardı çünkü Yukitonun soyadı Suzuki değildi onun soyadı Kato’ydu, pansuman yaptığım sırada üzerini çıkartırken polis kimliğini görmüştüm.

Bir gariplik olduğu kesindi ama kimliğini hiç görmemiş gibi davranmaya devam edecektim

Gün ışığı göz kapaklarımı turunculaştırıyordu, gözlerimi aralayıp etrafıma bakımdım koltukta uyuduğum için sırtım ağrıyordu oturduğum yerden kalktım yatak odasına gittim, Yukito çoktan işe gitmiş olmalıydı

Yukitonun dolabından giyecek kıyafet ayarlayıp odanın banyosunu kullandım uzun süredir yıkanmıyordum, kıyafetleri makinaya atıp çalıştırdım. Ev çok pis ve dağınık görünüyordu, bu hayatta yapamayacağım iş yoktu İchiro bizi öyle iyi yetiştirmişti ki her işten anlıyor ve beceriyorduk daha iyi olduğum birden çok iş olsada müzik açık temizlik ya da yemek yapmak bana terapi gibi geliyordu

Telefonum ya da bilgisayarım yanımda olmadığı için televizyonda olan şarkı kanallarından açtım ‘stay with me’ çalmaya başlamıştı, çok detaya inmeden evi temizledim ve evi havalandırmak için çamları açtım evin içine esen rüzgar kendimi nostaljik hissediyordum, her bahar başlangıcında annem bahar temizliği yapardı bu nostalji hissi de tıpkı onun gibiydi belki de bu yüzden temizlik ve yemek yapmayı çok seviyordum çünkü annemi hatırlatıyordu.

Yatak odasının çamını açtıktan sonra gözüm koridorun sonundaki kapıya ilişti anahtarı üzerindeydi, bana bu kadar güvenip iyi davranmasına anlam veremiyordum sonuçta bende aradığı suçlulardan biriydim

Anahtarı yanım alıp evden çıktım önceki gibi tek başıma hareket edecek değildim sadece biraz hava almaya ihtiyacım vardı

Şehre çok uzak bir yer olmamasına rağmen evin konumu kasaba gibiydi, buradan çok uzaklaşacak gücü görmüyordum kendimde şimdilik benim için güvenli alan gibiydi bu ev psikolojik olarak kendimi iyi ve güvende hissettiriyordu

Hep güvende olabileceğim bir yerde olmak istiyordum ama hayatımın gidişatı buna izin vermiyordu, merdivenleri inip binanın hemen karşısındaki çocuk parkında bir banka oturdum

Küçük çocuklar güle oynaya koşturuyordu, Usagi ve ben annem ölmeden önce hep evimizin yakınlarında bir parka kaçıp oynamaya gidiyorduk ve annem habersiz gittiğimiz için bizi azarlıyordu

Çocuklara bakarken uzaklara dalıp gidiyordum huzurlu hissettirecek anılarım aklıma geliyordu, birinin omzuma elini koymasıyla korkup kafamı çevirdim

“En huzurlu anlarımı hep bu şekilde bozmak zorunda mısın”

Elini omzumdan çekmeden beni kenara ittirip yanıma oturdu

“Huzurlu mu? Akıl hastanesinden yeni çıkmış gibi oturuyordun”

“Ne kadar komik neden iş de değilsin bay adalet”

“Benin masa başı 9 5 çalışanı olduğumu mu düşünüyorsun”

“Her neysen işte neler buldun”

“Usagi ve İchiro ülkeyi terk etmiş”

Ülkeyi mi terk etmişlerdi ama neden?

“Ne için gittiklerini ya da neden ne zaman döneceklerini bilmiyoruz ama geri getirmenin tek yolunun parasını büyük bir zarar uğratmak olduğunu biliyoruz Asumi bu konuda en büyük iş sende olacak bizi sen organize edeceksin”

“İchiro bir dehşete sebep olacağımdan hep korkuyordu beni bilgisayar başında bırakıyordu, korkmakta haklıydı izin ver ben halledeyim”

“Asumi ben bir başkasını için değil senin için korkuyorum evet çok güçlüsün ama psikolojik olarak hasır değilsin atak geçirmeye müsaitsin seni bir daha o gün ki gibi bir duruma sokmak istemiyorum sen benim için kullanabileceğim bir silah değilsin”

İchiro her zaman benim felaketlere yol açtığımdan bahsediyordu, kimseye zarar vermemem için beni saklıyordu resmen bana iyilik yaptığını düşünüyordum ama sadece hislerimi yutmama sebep oluyordu her zaman