10 yıl önce

"Asumi korkuyorum"

Annemiz öldükten sonra annemizin acısını çekemeden kendi açımızı yaşamaya başlamıştık biyolojik babamız bizi sex oyuncağı gibi pazarlıyordu, her kaçmaya çalıştığımızda bizi dövüyor vücudumuza asla çıkmayacak yaralar bırakıyordu.

Usagiyle kaçmak için planlar yapıyoduk ama hiç umudum yoktu kaderimi kabullenmiştim küçük bedenim her gün bir adamın altında eziliyordu tek beklediğim ölmekti

Kimse bizi görmüyordu kimse bizim sesimizi duymuyordu kimse yanlış olduğunu düşünmüyordu yaşasak bile ölmüş gibiydik her bağırıp çığlık attığımızda kaçmak istediğimizde ağladığımızda daha kötüsünü görüyorduk, artık bir babanın öz kızlarına nasıl bunu napabildiğini sorgulamıyordum tek umudum para karşılı gelen kişilerin bizi kurtarmasıydı bize dokunmamasıydı

Annemi kaybedeli bir yıl olmuştu ilk başlarda babam eve çok gelmemeye başlamıştı Usagi ve ben okula gidip geliyorduk her işimizi kendimiz halletmeye çalışıyorduk, bir gün babam eve çok geç bir saatte geldi ve bir arkadaşının geleceğini güzel ikramlar hazırlamamız gerektiğini söyledi okula gideceğimiz için uyumamız gerektiğini söyledim. İşte o gün ilk defa şiddete meyilli davranmaya başlamştı, arkadaşı geldiğinde odamızdaydık ama çok geçmeden babam bizi zorla odamızdan çıkarttı arkadaşından parasını alıp evi terk etti anlayamıyorduk çünkü bilmiyorduk hiçbir şey yapamadık vücudumuzun her bir noktasına dokunuyor daha fazlasını yapıyordu her karşı koymaya çalıştığımızda hiç acımadan vuruyordu. Usagiyi korumaya çalışıyordum ama yapamıyordum tecavüze maruz kalıyorduk en kötü yanında birbirimize şahit oluyorduk ben buna katlanamıyordum bir yıl bu şekilde hayatta kalmaya, kaçmaya çalışarak geçirmiştik ama ben artık umudumu kaybetmiştim kardeşimi ve kendimi koruyamıyordum

Babam bizi taksiye bindirmişti üçümüzde arkada oturuyorduk Usagi sımsıkı elimi tutuyordu korktuğunu söylüyordu, bağırıp taksiciden yardım istemek istiyordum ama korkudan hiçbir şey yapamıyordum

Kimin oyuncağı olacağımız hiç belli olmuyordu ama genelde ortayaşlı zengin adamların pedofili zevklerine sunuluyorduk, yine zengin bir adamın evine gelmiştik babam aldığı paraları sayarken bize sadece kaderimizden utanmak kalıyordu

"bende korkuyorum"

Kocaman yatak odasında saklanacak delik arıyorduk, oda itinayla dizayne edilmişti her duvarda büyük tablolar her komidinde uzun antika vazolar

"Asumi bunu bir daha yaşamak istemiyorum lütfen bir şey yap dayanamıyorum"

Evden çıkmadan başlamıştı ağlamaya tek yardım isteyeceği ben vardım bende hiçbir şey yapamıyordum ne ona ne kendimi bir yararım vardı
ikimide çok küçüktük henüz 12 yaşındaydık okulda olmamız gerekiyordu evimizde ders çalışıyor ya da oyun oynuyor olmamız gerekiyordu

Adamın gelişini ayak seslerinden duyabiliyordum ama çaresizce kaderimizi bekliyoduk

Adam odaya girip önce çeketini sonda da gömleğini çıkarttı, sadece ağlıyorduk duvarın dibine çökmüş ağlıyoduk adam yanımıza doğru yürüdü, kolumdan tutup kaldırmaya çalışınca Usagi adamın koluna yapıştı

"Lütfen yapmayın bizi babamızdan kurtarın bize zarar vermeyin"

Bizin için para Ödemiş bir adamın bizi kurtarmasını bekleyecek kadar masumduk, Usagiyi savuşturup beni yanına çekti Usagi durmadan adamı engellemeye çalışıyordu ama her seferinde hırpalanan o oluyordu, bu sefer adamın ayağına yapışınca sabrı tükenmişti beni yatağa fırlatıp zaten yerde olan Usaginin üzerine bütün oturup saçlarını sıkıca kavradı

Usagi hala kurtarılmak için bağırıyordu

"Kes şu sesini artık ikinizi de sikicem zaten neden bu kadar sabırsızlanıyorsun ki"

Bir eliyle Usaginin iki elini de tutup kafasının üstünde birleştirdi diğer eli Usagini pantolonunu sıyırıyordu, bacakları çırpınıyor engel olmaya çalışıyordu ama adam çoktan kendi pantolonunu indirmişti Usaginin henüz olgunlaşmamış bedeninde dilini gezdiriyor, kendini Usaginin bedenine sürtüyordu daha önce izlemek ve hatta yaşamak zorunda olduğum bir şeydi ama tahammülümün son noktasıydı, korkudan ve nefretten titreyen vücudumla komidindeki vazoyu alıp tüm gücümle adamın kafasına indirdim vazo büyük parçalara ayrışmıştı kanlar akıyordu sersemlemiş bir şekilde kalmaya çalışıyordu elleri gevşeyince Usagi adamın altından çıkmış kapıya koşmuştu ama ben kapıya gidemiyordum önümde afallayan ayağa kalkmaya çalışan koca adamı bırakıp gidemiyordum duyma yetimi kaybetmiştim hissettiğim şeyin tarifi yoktu ama daha fazlasını istiyor gibiydim en büyük cam parçasını elime alıp adamın ensesine vurmaya başladım her vurduğumda daha da düşüyordu durma duramadım hareketsiz kalsada duramadım çıkan kanı bile görmüyordum gözümün önünde sadece uğradığımız sayısız şiddet ve tecavüz vardı bağırdığımın bile farkında değildim durmadım sırtına bacaklarına kafasına her yerine vurmaya devam ettim duymaya ve görmeye başlayana kadar

Arkamda biri sımsıkı sarılıp beni çektiğinde ne yaptığımın ve nerede olduğum farkına vardım arkamdan sarılan kişinin başka bir erkek oluşu içimdeki iğrenç hissi yine uyandırmıştı çırpınmaya çalışıyordum Usagi tam karşımda diz çökmüş kocaman korkar gözlerle bana bakıyordu, ben çırpındıkça o daha sıkı sarılıyordu

"Her şey yolunda sakinleş sana asla zarar vermeyeceğim"

Hiçbir dediğine inanmıyordum ama vücudum daha fazla dayanamamıştı gözlerimi açık tutamıyordum elimi Usagiye uzattım ama ona uzanamadan bilincimi kaybettim

"Gitme vakti ufaklık"