Gözlerimi açtığımda yataktaydım ama en son hayır burası hastane abimi gördüm ilk bana bakıyordu (abisininismi mert) heemn doktorları çağırdı doktor bişeyelr söyleyip çıktı ne dediğini bilmiyorum çünkü dinleyemiyordum ateş nerde abime dönüp

"Ateş nerde" dedim oda ağzını tam açacakken kapı sert bir şekilde açıldı.ateş girdi içeri ve

"Hayat hayat nasılsın iyimisin " dedi endişeyle.bende sadece baktım iyimiydim ben.yoksa kötümü abim ateşi geriye savurdu.ona

"Lan sen onun kocası değilmisim o saate okula neden tek başım gidiyor neden kardeşime araba çarpıyo neden senden önce ben geliyorum söylesene ben kardeşimi sana emanet ettim ama yok ateş.bey orda burda benim kardeşim mal değil tamamı bir kaç güne boşanacaksınız ve kan davasıysa razıyım yinede boşanacaksınız" dedi kapıyı çarpıp gitti . Bana baktı ateş aramızda derin bir sessizlik vardı ben ondan zaman isteyince o başkasının koynuna girdi.

"Ateş abim haklı galiba bu ikimiz içinde en doğru karar"

Dedim oda bana baktı boş boş hiç bir ifade yoktu ifadesizlik

"Hayat yemin ederim biraz içip geri gelecktim fazla kaçırmışım bişey hatırlamıyorum" dedi

O sırada abim geldi içeri abim

"Hayat bir süreliğine yürüyemeyeceksin ama kısa bir süre merak etme çocuklara söyledim senin eşyalarını getirecekler" dedi

Kafamı ateşe çevirdim ama orda değildi

ATEŞİN ANLATIMIYLA

Şu an sahil kenarındayım bana ne oluyo saten hayatı istemiyormuydum niye üzülüyorum neden bı anda aklım anılarımız geldi çocuk gibi elini çırpmadı,o uzun saçlarını örmem onu öpmem herşey gözlerimin önüne geldi hayır sevdiğim kızı geri kazanacaktım ne pasına olursa olsun evet ona aşık oldum ve onu tekrar istiyordum eve gittim hemen ona bir kaç kıyafet getirecektim.ama içerde biri vardı 17,18 yaşlarında ona birdan ne işin var diye sorduğumda mert abi eşyaları toplamamı söyledi dedi sakin olmam gerek koşar adımlarl evden çıkıp Mert'in evine gidecektim ama hastane doğru ya okadar düşüncelerime dalmıştımki hastanenin kapısının önünde durdum ve hızlıca içeri gittim ilk sefer geldiğim gibi odaya girdiğimde mert hayat ve kardeşim rüya ordaydı. Sesizliği rüya bozdu

"Abi boşanakmısınız mert peki ölecekmi"

Dedi annem onlar yurt dışında olduğu için galiba ilk kez şanslıydım

"Öyle bişey olmiyacak"

Dedim mert gülerek hayatı gösterdi

"Sor.hadi hayat istiyormu"

"Ateş hadi ama ne bu tav8rların benden boşanmak için can atan sendin hatırlatim"

"Evet bendim ama sana aşık olmadan önceydi tamamı bak yemin ederim bir şey hatırlamıyorum çok içmiştim kızla ne yaptık" yüzüme yediğim yumrukla sözüm yarıda kaldı ve yere düstüm

"Hayat bu ne kızdan bahsediyor bana anlatmadığın bir şeymi var kız derken bu senin aldatımı"

Hemen ayağı kalkıp

"Mert valla hatırlamıyorum bu salak kafam almıyor hiç bir şey"

"Ne yani sen sırf o kızın yanında olduğun için mi hayatı yanlız bıraktın hayat şimdi taburcu işlemlerini başlatıyorum saten yürüyemiyeceğin için tekerlekli sandalye getirecem evimize gidiyoruz tamamı ateş artık yok hayatından tekrar başlaya bilirsin "

Aklıma takılan tek soru

"Hayat ..yani ...hayat yürüyemiyecekmi".

Mert beni kolumdan tutuğu gibi dışarı fırlattı bana sikti git dedi kapıyı geri kapatı hayır bişeyler yapmam gerek ilk o deryayı bulucam hemen ordan ayrıldım deryanın yanına gidicektim çocuklardan adresi öğrenip gittim

HAYATIN ANLATIMIYLA

"Abi gittim"

"Gitti gitti"

Abim yanıma oturunca rüya kahkaha patlatı

"Ama mert sende çok iyi rol yapıyorsun "

Evet bunlar bir rolden ibaretti hepsi bir oyun sırf ders alsın diye rüya

"Ya o kızla şey yapmışlarsa yani anlarsın çocuk" derin bir nefes aldım

"Eğer yapmışsa bu rol gerçek olur ama eğer yapmamışsa haytımız devam eder"

"Peki nasıl öğrenicen"

"Tabikide o kahpeyi bulup onu tehtid ederek"