Eylül,Güneş,Serap bana bakıyordu evet bu üvey abim bana hep başka gözle bakan hata bana dokunmaya çalışan biriydi . Yanında eylül ve güneşin üvey babası vardı onlar kardeşlerdi benimle aynı kaderi yaşamışlardı onlarda ve serapın öz abisi yepimiz bu kötü şeyelr yüzünden tanışmıştık şimdide o kötü dediğim şey tamda karşımızdaydı. Arkadaşa dönüp koşun diye bağırdım koşuyorduk ama yaklaşıyordular yola doğru koştuk bı araba bize doğru geliyordu her şey saniyeler içinde olmuştu araba bize çarptı en son koşan adım sesleri uzaklaşan adım sesleri başka bişey yok gözümü hafif açmaya çalıştım eylül güneş serap yerdelerdi benim gibi sonrası nemi karanlık zifiri karanlık

​​​​​​​"Anne lütfen bak gitmek istemiyorum üvey abim çağırdı diye"

Birden yediğim tokatla sustum

"Gece gideceksin "

Tek dediği buydu . Çıkıp gitti bende mecburen bana vediği mini elbiseyi giydim ve abimin yada üvey abimin bana attığı konuma gittim ama bı terslik vardı karşımda sadece bir depo vardı. Depoya gittim ama bir parti burda düzenlenemezdiki deponun kapısını açmam ile kapanması bir oldu . Biri kolumu zorla çekiştiriyordu sonra duvara yaslandırıldım aklıma gelenler beni tedirgin ediyordu.

"Abi" dedim ama dudağıma yapıştı çırpınıyordum olmuyordu en son beni yatağa doğru savurdu bende elime aldığım ilk şeyi kafasına geçirdim ağlıyordum titriyordum ama olmuyordu oradan kaçtım anneme anlatınca sonucu dayak oldu. Ben ise o evden ayrıldım ve bu şehire taşındım

Gözümü açınca hastanedeydim ama gördüm manzara kaşlarımı çatmam neden oldu neden burdalarki