Parla

Sabah gözlerimi yanağıma değen bir şeyle uyandım gözlerimi açtığımda hemen karşımda buğrayı gördüm ve o bana bakıp gülüyordu yeni kalkmış kafasıyla hiç bir şey anlamıyorum elimi yüzüme koyup kendime gelmeye çalıştım yanıma baktığımda dila da buğrayla beraber bana gülüyordu.

Dila: hadi parla 10 dk senin uyanmanı bekliyoruz kahvaltı hazır hazırlanın aşağıya gelin dedi ve odadan çıktı

Ben de hemen buğraya rahat olabileceği şeyler giydirdim bugün dila bize Mardin i gezdirecekti.

(Buğra'nın giydiği)


(Parla'nın giydiği)




Buğra'nın elini tutup aşağıya indik masada erkekler oturuyordu hiç onlara rahatsız vermiyim diye mutfağa geçtim burada kadınlar yemekleri götürmeye başlıyordu.

-yardım edebileceğim bir şey var mı?

Dila'nın annesi (D.A): yok kızım biz herşeyi hallettik hadi sen git sofraya otur dedi

Çok da ısrarcı olamayacaktım buranın adetlerini,kültürünü hiç bir şeyi bilmiyorum gidene kadar yanlış bir şey yapmak istemiyordum o yüzden buğrayla beraber masaya geçtik 2-3dk sonrada evin bütün kadınları gelip oturdu dila'nın dedesinin başlamasıyla herkes yemek yemeğe başladı. Yemekler yenilirken bir yandan da herkes sohbet ediyordu o sırada dila'nın babası bana soru sordu;

D.B: kızım sen hangi işle meşgulsün

-efendim ben dedemden kalan şirketle ilgileniyorum... Dedim.

Böyle böyle Yemekler yenmiş erkeklerin ise gitme sırası gelmişti.

Dila:abi bizi çarşıya kadar bırakabilir misin?

Barlas:10dk içinde kapıda olun

Doğruyu söylemek gerekirse barlas'tan yani dila'nın abisinden bir tık korkuyorum çok soğuk bakıyor.