Şaşkın, şaşkın gözlerine baktım. Yaptıklarına bir anlam vermedim. "Uras?" dedim şaşkınlığımı belli eder bir sesle. O ise dediklerimi umursamadan bir süre yüzüme baktı ardından iç çekip uzaklaştı ve üst katta gitti. Bu ev alınmadan önce yerleşim için sık sık gelip gitmiştik bu yüzden odaların yerlerini biliyordum. Üstümde ki rahatsız edici gelinliği çıkarmak için üst katta yatak odasına gittim içeri girdiğimde o yoktu muhtemelen banyoya gitmişti. dolaba yönelip pijama takımımı aldım. o gelmeden hızlıca giyindim ve makyajımı temizledim. Uras geldiğinde bakışlarımız kısa bir an buluştu. "Ben nerede yatacağım?" Dedim beraber yatamayacağımıza göre. ama beni şaşırtam bir cevap verdi. "Yanımda." dedi gayet sakin bir sesle. gözlerini kırpıştırdım. Tekrar umursamadan yatağa uzandı ve sırtını döndü. Aslında konuyu uzatırdım ama o kadar yorgundum ki yapmak içimden gelmedi. Işığı kapattıp bende yatağa uzandım ve sırtımı döndüm. Bir kaç dakika sonra belime sarılan elleri beni kendine çekti. Başını saçlarıma gömdü ve iç çekti. Şikayet etmedim tuaf bir şekilde hoşuma gitmişti çok geçmeden uyuya kaldım

🦋

Sabah ışığı ile gözlerimi açtığımda yanımdaki boşluğun verdiği rahatsızlık ile ayağa kalktım. Gözlerim Uras'ı aradı ama odada değildi. Dolabı açıp ilk olarak üzerimi değiştirdim daha sonra odanın içindeki banyoya girdim. Ellimi yüzümü yıkayıp saçlarımı yüksek at kuyruğu yaptım. Yattığım yatağı toplayıp odadan çıktım. Aşağı katta indim. Mutfakta kahve içiyordu hazırlanmıştı muhtemelen işe gidecekti. Beni görünce keskin mavi gözleri kısıldı "Günaydın." Dedi. "günaydın " diye karşılık verdim. Mutfağa girdim. "İşe mi gideceksin?" dedim yüzüne bakarak. "Evet" dedi. "Geç dönerim" diye açıklama yaptı. "Neden?" dediğimde kahvesinde ki gözleri bana döndü. "İşlerim geç biter Gülfem." dedi. Başımla onayladım mutfaktan çıkmak üzereyken bana seslendi arkamı döndüm ve sorarcasına baktım. "Gelsene" Dedi cevap bekleyen gözlerle. Omuz silktim karşısına oturdum. "Biliyorum bu evliliği istemiyorsun ama bu kadar suratsız olma" Dedi. Kaşlarımı çattım. "Suratsız değilim." dedim. anında cevap verdi "Bas baya suratsızsın" Daha da sinirlendim "Sensin suratsız." bu sefer dramatik bir şekilde kaşkarını kaldırdı. "Ah gerçekten mi? çok üzüldüm şuan." Dedi alayla. Bu umursamaz tavırana sinirlenip mutfaktan çıkmak için ayağa kalktım. O'da benim ile ayağa kalktı. "Hadi ama sadece şaka." Dese bile umursamadım ve kapıya doğru yürüdüm. Tam çıkacaken beni kolumdan tutup kendine çekti büyük cüstesine çarptım. Başımı kaldırıp ona baktım. Sadece sırıtıyordu. "çekilsene ya" Dedim. Ama geri çekilmek için hiç bir çaba göstermedim. Rezillik.... Mavi gözlerini yüzümü inceledi ardından kendi kendine alçak bir sesle mırıldandı. "Bu kadar beklemek zorunda mıydım?" duymadığımı düşündü ama duydum. Beni duvara yasladı yüzünü boynuma gömdü ve derin bir iç çekti. "Gülfem..." Elleri belime dolandı. Tutuğumu fark etmediğim nefesimi verirken "Efendim?" diyebildim. "Hatırlıyor musun? küçükken ailelerimizin düşman olmasına rağmen gizlice oynardık." Dedi. Yutkundum çok net hatırlamasamda kesik kesik anılar zihnimi doldurdu. Urası isteme zamanında ilk kez gördüğümü sanmıştım. Gerçekten hafızamda ki silik yüzlü çocuk o muydu?

🦋

Küçük kız okuldan yeni gelmiş olan Urasın peşine taklımıştı. Her zaman olduğu gibi. Uras bıkkınlıkla iç çekti. "uras, uras, uras, uras..." diye konuşmaya başladı. "Ne oldu yine Gülfem??" dedi çocuk bıkkınlıkla. "Babam seninle oynamama izin vermiyo niyekine?" diye günün 13. sorusunu yöneltti küçük kız. Oğlan cevap verdi. "Bilmiyorum Gülfem" Kız şaşkın şaşkın baktı. "Amaaa okulda öğretmiyolar mı sen niye bilmiyorsunkine??" dedi meraklı meraklı. Çocuk kıkırdadı küçük kızın başını okşadı. "Okulda bunu neden öğretsinler Gülfem?" Dedi. küçük kız omuz silki ve yeni sorusuna geçti. "Peki pekiii şeyy..." sorusunu düşündü bulunca hemen konuştu. "Ben ne zaman okula gidecemkineee???" çocuk iç çekti. "Bu son sorun değil mi? " dedi emin olmak için. küçük kız başını salladı. "6 yaşına gelince." Küçük kız çocuğun ona öğrettiği gibi elini açıp üç tane parmağını gösterdi. "Bu kadar mıııı? ama bu çoook!" dedi dudak bükerek. Çocuk, küçük kızın bu halına gülmek istesede ifadesini korudu. "hayır Gülfem bak bu kadar kaldı." dedi bir parmağını gösterek. Küçük kız sevinçle kahkaha attı. "yuupppi senden büyük olucam dimiii" dedi. Urasta onunla birlikte güldü. "aynen Gülfem aynen"....