1.BÖLÜM: BU VATAN SİZE EMANET

Oda şuan boştu ama az sonra dolacaktı. Hatta tesis şuan boştu. Az sonra dolacaktı.

Az sonra gelecek olan yüzlerce asker bu devlete her şeylerini vermiş, bekar ve yetim askerlerdi. Zaten bordo berelilerin çoğunun da vatandan başka yuvası varmıydı ki?

Ama olacaktı. Bu tesis o askerlere yuva olacaktı.

Tesiste görev yapacak birsürü asker gelecekti. En önemlisi de üç tane tim gelecekti. Generaller, Bu timlerden birinden çok umutluydu.

Dikmen Timi, onlara göre bir efsane olacaktı çünkü diğer timlerin askerlerine göre daha başarılı askerler vardı bu timde. Tamamen şans eseriydi hepsinin bir araya düşmesi. Kura yöntemiyle seçmişlerdi.

Diğer iki tim ise Sancak ve Keskin Timleriydi. Onların da kötü olmasına imkan yoktu. Çünkü onlar da bir askerdi. En zor Eğitim lerden geçmiş ve o kura kutusuna girmeye hak kazanmışlardı.

" Komutanım! Generaller tesise giriş yapmak üzerelermiş. " Diyen Albay Postası Cemal iki albaya da tekmil vermişti. Tesiste iki albayın olmasının nedeni tesisin ikiye ayrılacak olmasıydı. Bu tesiste yalnızca gizli operasyonlar yapılmayacaktı. Buraya gelen bordo bereli teğmenlerin seviyesi ölçülecek ve Türkiyenin dört bir yanına atama yapılacaktı. Bir nevi Eğitim yuvasıydı.

" Tamam, iniyoruz şimdi " Diyen Ahmet Albay düz bakışlarını devresi Taner Albaya çevirdi. Ahmet Albay teğmenlerin eğitimi ile ilgilenecek, Taner Albay ise timleri kontrol edecekti.

Birlikte tesisin ön kapısına geldiğinde korumalık yapan mit mensubu askerlerin yanından geçtiler. Onlar da geçerli bir süre için buradaydılar. Yaklaşık 1 saat sonra onların yerinde yeni yüzler olacaktı.

Askeri zrıhlı araçlar içeri giriş yapınca herkes selam durdu.

Araçtan inen 4 tane general onlara yaklaştı ve " Rahat! " Dedi. Rahata geçerlerken generaller sessiz bir şekilde giriş kapısına ilerledi. Yerin kulağı vardı.

Albaylar da onlara eşlik ederken her türlü dinleme cihazından korunan tesise giriş yaptılar. Dışarısı soğuk, içerisi ondan da soğuktu.

Generaller ve Albaylar toplantı odasında gidişatı konuştular. Ve beklenen an geldi. Tesisin üzerine 5 tane helikopter iniş yaptı. Generaller bundan sonrasını Albaya bırakarak uzaklaştı. Bordo bereli teğmenler yarın yapılacak olan konuşma için odalarına çekildiler. Geriye o üç tim kaldı.

" Hazır ol! " Diyen er ile hazıra geçen timler Albaylarını beklemeye başladı. Zaten görünen albaylar kısa süre içinde geldi ve hepsini baştan ayağa süzdü.

Üç timin toplamı 28 kişiydi.

" Sizleri burada ben kontrol edeceğim. Ahmet Albayınız teğmenlerle ilgilenirken siz benim gözümün önünden ayrılmayacaksınız. " Diyerek hepsinin önünü dolaştı Taner Albay.

" Emredersiniz Komutanım! " Diye de cevap verdi hepsi.

" Sizler özel olarak seçildiniz! Ölme gibi bir şansınız da yok çünkü sizinle birlikte onca asker sınava girdi ve siz kazandınız. Madem ölecektiniz niye onlara mani oluyorsunuz! Değil mi Ahmet Albayım? "

" Aynen öyle. "

Taner Albay sabit bir şekilde tam orta hizada durdu. Sırada olan kadın askerlere baktı.

" Bu konuşmayı bir kere yaparım, ikinci defa kendinizi kapının önünde bulursunuz. Şimdi! Biliyorsunuz ki TSK'da kadınlar bordo bereli olamıyor. Olsa bile sahada görev alamıyor. Ama bizler, yani buradakiler devletten her türlü izni çıkarmış ama devletin bile neredeyse yerini bilmediği bir tesiste yer alıyoruz. TSK yok artık sizin için! Onun kurallarını unutun.

Sizin için artık vatanı korumak var. Ne vatanı? Kendi vatanımızı. Çocukların, kadınların, iyi yürekli adamların mavi vatanını kurtarmak diye bişey var. Buranın kurallarını ezberleyin. Aranızda yalnızca rütbe ayrımcılığı yaparsınız. Cinsiyet ayrımcılığı yapan kendini Ankara'nın boş bir köyünde bulur! Kendi aranızda çizgiyi aşmadığınız sürece istediğiniz şekilde şaka şamata yapabilirsiniz ama... Görev esnasında veya rütbeli bir askerin yanında sizi o şekil bir göreyim " Dedi ve işaret permağını havaya kaldırdı. " Sizin askerliğinizi yakarım! Duydunuz mu beni? "

Her asker hep bir ağızdan

" Emredersiniz komutanım! " Dedi.

Taner ve Ahmet Albay göz göze geldiler. " Aferin çocuklar " Dedi Taner. " Bu vatan sizlere emanet "