Sene 9 Temmuz 2007

Neşeyle babasını bekliyordu Aysima. Eve geç gelirdi ama bilirdi her zaman aynı neşeyle beklerdi babasını.

Gene o günlerden biriydi bekliyordu ama gelmiyordu belki işi yoğundur dedi kendi kendine küçük aysima koşarak annesinin yanına gitti

"Anne!" dedi mutfakta yemek yapan annesine doğru.

Evde aşçı vardı ama ama bugün özel olarak kendisi yapmak istemişti. Evleri büyüktü heryerde korumalar vardı. Harun yalçın karısına ve çocuğuna zarar gelmesin diye evin hem içene hemde dışına korumalar yerleştirmişti.

"Efendim güzel kızım" dedi zeliha bacağına yapışmış olan küçük kızına

Aysima yemek yapan annesine baktı "Anne babam hâlâ gelmedi" gülerken karnını tutarak kızına doğru eğildi "işinden dolayı geç kalabilir annecim sen uslu uslu oyna baban gelir"

Daha çok neşelendi aysima çünkü babasına annesiyle bitlikte sürprizleri vardı. Aysima koşarak tekrar oyuncaklarıyla oynamaya başladı.

Zeliha derin bir nefes aldı hamileydi, eşine bunun haberini vericekti. Tekrar yemek yapmaya döndü.

Aradan yarımm saat geçti yemekler hazırdı zeliha sofrayı donatmıştı. Tek eksik Harun'du "Anne baba geliyomu" dedi Aysima Zeliha ise gülerek "Çok mu özledin babanı" dedi kızına zeliha "Evet" diye bağırdı Aysima

Zeliha kızını kaldırıp sandalyeye oturttu kendiside otururken dışarıdan gelen sesle irkildi. Silah sesiydi. İlk endişe etmedi etraf güvenlikliydi. Lakin bir ateş sesi daha duyunca Aysima'yı hızla kendine çekti. Şaşkın bakışlarla izliyordu tüm olanları Aysima ne olduğunu anlamamıştı. Kapının birden açılmasıyla o tarafa döndüler gelen Harun'du. Ne olduğunu sorma fırsatı bulamadan Harun eşi ve kızına "Çabuk yukarıdaki güvenlikli odaya çıkın" dedi Harun teleş içerisinde Zeliha ne olduğunu anlamıştı Müller yapmıştı baskını. Yıllar önce ölen karısı içindi. Zeliha ikiletmeden yukarı çıktı kızıyla.

"Anne ne oluyo" dedi elini tutan kızı. Bişe diyemedi öylece baktı Ne diyecektiki. Silah sesleri yükseldi. Olucaklara çoktan boyun eğmişti Zeliha. Çok geçmeden beklediğide oldu. Harun acı içinde bağırdı. Evin her yerinde yankılandı sesi Aysima korktu kulaklarını kapattı Zeliha ağlamamak için titreyen dudaklarını içeri doğru bastırdı ve kızının elini daha sıkı tutarak gözlerini kapattı.

Şimdi aradan 17 yıl geçmiş bir hikayeydi bu. Büyümüş bir Aysima vardı herşeyi çok daha iyi anlayan. Aysima Yalçın büyümüştü ve savcı olmuştu babasına bunu yapanları bulabilmek için...

​​​​​​

​​​​​

​​​​​​

​​​​​

​​​​​​

​​

​​​