2. Bölüm

Kötü haber

Annemin yatak odasına gittim ve annem yerde buz gibi bir halde yatıyordu büyük bir çığlık attım kapı açık kalmıştı eve Kaan, Ramazan, Ahmet ve yan komşumuzun kızı Beste geldi. O an annemin öldüğünü anladım o gün hayatım bitti sakin kalmaya çalışıyordum ama olmuyordu. Hemen telefonumu alıp babamı aradım açmadı eve bestenin annesi geldi ona sorduğumda "hiç bir şey duymadım ya da size giren çıkan olan biri yoktu" dedi babamı defalarca aradım ama genede açmadı azımdan çıkan küfürlerin bi sonu yoktu. En sonunda babam beni aradı konuşacak halde değildim "baba çabuk eve gel" dedim bitik bir sesle. Babam gelince bana direk şunu sordu "Sen neredeydin" hemen "baba karşı komşuda yaşayan arkadaşımın yanındaydım" dedim babam "ben sana gel dediğimde neden eve gelmedin" dedi ve hemen ambulansı aradı. Ambulans gelince hemen acile gittik. Sinirden çıldırmak üzereydim bunu kim yapar doktor yanımıza gelerek "başınız sağolsun hastayı kaybettik" dedi. Ben kendimi tutamadım ve ağlamaya başladım eve gittik ben hala kimin yaptığını düşünüyordum. Eve giren kimse yoktu. Ertesi gün okula gittiğimde ilk iki dersimiz boştu hocadan izin alıp bahçeye çıktım benden sonra Kaan da izin alıp yanıma gelmişti ve bana "merak etme her şey düzelecek" dedi. Zil çaldı herkes bizim orda öylece oturup konuştuğumuzu görmüştü ve biri hemen yanıma gelip "Kaan sana ne dedi, ne konuştunuz" diye sordu. Ona "hiç bir şey, tiyatro ile sorular sordu" dedim ne kadar inanmasada bana sahte bir gülüş attı bir kız grubu benden "Kaan'ın sevgilisi" diye bahsediyordu ne kadar hoşuma gitsede umarsamamıs gibi davranıyordum telefonuma bir bildirim geldi

*Boş işler bakanlığından yeni bir bildirim*

Ramazan: Beyza iyi misin her şey yolunda mı?

Beyza: Sayılır iyi olmaya çalışıyorum

Kaan: Sana dedim ya her şey düzelecek

Ahmet: Evet bu da geçer

Ahmet: Akşam hep birlikte sinemaya gidelim mi ne dersini

Kaan:Olur

Ramazan: Bencede

Beyza: Siz gidin ben gelmiycem

Ramazan: Neden ya gel hem eğleniriz

Beyza: yok ben babamın yanında olayım

Ramazan: Tamam

Okul sonunda bitti ve eve döndüm. Hemen üzerimi değiştirdim ve yatağıma yattım. Ne yemek yedim başka bir şey yaptım.Hala aklımda şu soru var bunu kim neden yaptı içimden "o yapanı bi bulayım onu kendi ellerimle öldürücem"dedim. Üzerimi değiştirdikten sonra 2 saat sonrasına alarm kurdum ve biraz uyumaya çalıştım. Uyandıktan sonra telefonumdan gelen titreme sesini duydum arayan Ahmet'ti hemen telefonu açtım

"Alo beyza"

"Efendim ahmet noldu"

"Hazırlan seni almaya geliyoruz"

"Ne neden"

"Sen hazırlan biz geliyoruz babana sor haber ver"

"Tamam bekle"

Hemen telefonu kapattım ve babamın yanına gittim. Babama şöyle sordum "baba ben sınıf arkadaşlarımla dışarı çıkabilir miyim" babam her zamanki gibi "hayır saat çok geç oldu"dedi "tamam baba ben yatmaya gidiyorum iyi geceler"dedim. Hemen kapımı kilitledim, hazırlandım ve Ramazanı aradım

"Hazır mısınız"

"Evet"

"Tamam siz inin ben camdan incem"

"Beyza yapma bi şey olursa sana biz bittik"

"Bi şey olmaz merak etme" dedim ve kapattım. Aşağı baktığımda Kaan, Ahmet ve Ramazan oradaydı nasıl inecegimi düşünürken Kaan aşağıdan seslendi

"Beyza rahat ol ben burdayım sana bi şey olmaz" dedi. Rahatlamıştım sevdiğim çocuk ona güvenmemi istiyordu. Bu beni az da olsa mutlu etmişti. Yeri yokladım ve kendimi aşağıya bıraktım kendimi Kaan'ın kucağında buldum daha sonra arabaya bindik Kaan benim için kapıyı açtı kalbim çok hızlı atıyordu. Yanımda oturan Ramazan "Yenge sakin ol bisey olamaz merak etme burda biz varız" dedi Kaan ve Ahmet kahkaha atarken ben sadece hafifçe güldüm. Hangi filme gideceğimizi düşünüyorlardı "bu saatte açık bir yer yoktur ki biz napacaz burda" dedim birden. Herkes önce sustu ve ardından Ahmet "benim aklımda bir yer var oraya gideriz" dedi. Sinema salonuna vardığımda hemen mısır alıp filime girdik seçtikleri filim korku ve gerilimdi. Ben ve Kaan Ramazan ve Ahmet oturduk filmde bir anda korkup Kaan'a sarıldım hiç aldırmadan filim devam etti. Onu rahatsız etmeden elimi kolumdan çektim filim bittikten sonra Kaan "korktun mu küçük hanım" dedi bende "yooo niye korkayım" Kaan hemen "kesin korkmadın koluma sarılanda annemdi dimi" dedi. Bir anda yüzü düştü ve aramızda bir ölüm sessizliği oldu. Hemen ortalığı düzeltmek için "isterseniz bize geçip bişeyler yapalım" dedim. Telefonumun titrediği fark ettim arayan babamdı telefonu açmadım cebime koyup devem ettim ve "Benim acil eve gitmem lazım babam aradı beni uyudum biliyor" dedim. Hemen arabaya bindik ve eve döndük sinema yakın olduğu için çabuk geldik ben hemen cama tırmandım ve odama geçtim ve odamın kapısını açtım babam uykulu bir şekilde "kızım nerdesin sen neden kapıyı açmadın ve kapın neden kitli" dedi. Hiç bir şey demen "iyi geceler baba" dedim ve kapımı kapattım bir an da telefonum titredi bildirimlerde girdiğimde

*Boş işler bakanlığından yeni bir. bildirim*

Kaan:uyudunuz mu

Beyza:hayır

Ramazan:Bende uyumadım ama Ahmet uyuyor

Kaan:Tamam yarın okula geleceksiniz dimi?

Beyza:ben gelicem

Ramazan:Bende

Kaan:Beyza sen role çalıştın mı?

Beyza:Ne rolü

Kaan:Juliet rolü tabiki

Beyza:ben onu tamamen unuttum

Ramazan:Aferin

Ben Jüliet rolünü unuttum gitti eğer Kaan Romeo olursa Bende Juliet olmak zorunda kalırdım. Eve gidince hemen odama çıktım ve Jüliet'in repliklerini araştırdım bi anda telefonum titremeye başladı arayan Kaan dı hemen telefonu açtım.

"Alo Beyza"

"Efendim"

"Annenler evde mi?"

"Hayır neden noldu"

"Tamam sen hemen hazırlan 2 dakika sonra çık aşağıya in biz geliyoruz"

"Kaan noldu bana anlatır mısın"

Telefonu yüzüme kapattı. Hemen dolabımı açtım ve bir mini elbise çıkarttım ve hemen üzerime geçirdim. Yüzüme hafif bir makyaj yapıp çıktım ve asansöre bindim asansörde Kaanlarla karşılaştım. Kaan beni süzdükten sonra hemen "Beyza elbise biraz kısa değil mi?" diye sordu göz devirip asansörden indim. Nereye gittiğimizi hala söylememişlerdi hemen Ramazana dönüp "Ramo nereye gidiyoruz sen biliyor musun?" diye sordum ama cevap vermedi. "senin çok seveceğin bir yere gidiyoruz tatlım" dedi Kaan birden. Sonra bir taksi çağırıp bindik. Kaan benim için kapıyı açtığı zaman çok utandım ama belli etmedim.

Bir konser alanında durduk ve arabadan indik "Kaan nereye geldiğimizi artık söyler misin?" dedim. Kaan konuşmadı sadece bana baktı ve güldü. "Yenge son feci bisikletin konserine geldik Kaan sevdigini söyledi" dedi Ahmet. "Siz son feci bisikleti sevdiğimi nerden biliyorsunuz ben size söylemedim ki" dedim. Ramazan hemen söze atladı "Yenge senin bu defterini bulduk" dedi hemen elinden defteri aldım ve çantama attım. Ramazan dudaklarını araladı ve "Yenge derste hep son feci bisikletin şarkılarını mırıldanıyorsun" dedi. Konser biletlerinizi aldık ve konser alanına girdik. Konser başladığında çalan ilk şarkı "Bu kız" dı benim en sevdiğim şarkılardan biri. Bu şarkıda söyle diyordu

"Belli ki bir sır vardı onun sesinde "

"Her düşündüğümde onu beyaz elbisesinde"

"Bela bulur beni"

"Ve uyku kaybolur gibi"

"Bu kız beni görünce gülümser" Kaan bu kısmı bana bakarak söylüyordu. O sırada bir kız yanımıza geldi ve Kaan'a "Pardon sizin numaranızı ala bilir miyim acaba?" diye sordu. Kaan'da "yanlız benim sevgilim var hadi görüşürüz" dediği sırada güldüm. Şarkı bittikten sonra yeni bir şarkı çalmaya başladı çalan şarkı "Bikinisinde astronomi" şarkısıydı benim en sevdiğim kısım gelince söylemeye başladım

"Ölü denizciler"

"Kayıp galaksiler"

"Buldum gözlerindeler"

"Senden tek istediğim geçmişin geleceğin"

Diyordu Ramazan o sırada bana bakıp gülmeye başladı "noldu komik bir şey mi var?" dedim. Bana bakarak "Yenge çok güzel şarkı söylüyorsun ya ona güldüm" dediği sırada koluna vurdum. O sırada bizi izleyen Kaan "Tatlım sert vurma yazık çocuğa" dedi. Konser bitti ve artık eve dönüyorduk Kaan sürücü koltuğuna geçerken bende Ahmet'in yanına oturdum, Ramazanda benim yanıma doğru oturdu.