Hayatımın hangi evresinde olduğunu bilemiyorum.

Her şey yolunda gitse bile eksik hissediyorum.

Sen yoksun diye mi anne? Senin yarattığın boşluk beni hala daha karanlıkta tutuyor. Karanlık ve sessiz bir odada tek başıma kalmış gibiyim.

Odanın dışarısı ise bulunduğum odanın tezatlığını taşıyordu. Dışarı da hareketler ve sesler vardı.

Karanlıktan çıkmak için kapıya yaklaştığımda görüntüler ve sesler geliyor. Eskiden olsa karmaşa ve heyecan beni mutlu ederdi.

Yaşadığımı hissetirirdi.

Şimdi ise yoruyor. O karmaşanın hissettirdiği yük ve ağırlık beni çiğniyordu.

Ama sana sözüm var. Ve verdiğim sözü tutuyorum ve tutmak içinde bütün çabamı harcıyorum. Hayatım tamda senin isteyeceğin şekilde ilerliyor. Düzenli,başarılı ve mutlu.

Mutluyum annem.

Yoğunluktan dolayı sana yazamıyorum. Haber veremiyorum gün içinde neler yaptığımı.

Dün sana yazıp anlatmak istedim. Ama uyuya kalmışım. Özür dilerim. Ama şimdi dün yaşanan her şeyi sana anlatacağım. Keşke sende bana cevap verebilsen.

Batu, beni hatırlıyordu. Beni tanıdı,anne. Sana anlatmıştım. Ortaokuldayken şans eseri konuşmaya başladığım çocuğu.

Yeni yeni hayatla tanışmaya başlayan küçük bir kız çocuğuydum. Kalbimde hiç bilmediğim çarpıntılara ve mutluluklara sebep olmuştu. Bana çok kızmıştın. Tanımadığım insanlarla konuşmamam gerektiğini söylemiştin. Artık onu tanıyorum Anne.

Onunla Konuşabilir miyim?

Batu Lucas Silver.

Batu, çok ünlü oldu anne. Seninle şarkılarını dinlemiştik. Benimle paylaştığı şarkıları bende seninle paylaşmıştım. Sevmiştin. Hatırlıyorum da sana dinlettiğim şarkıyı iş yerinde duyduğunda yaşadığın şoku. Tüm dünyanın bu şarkıyı söylemeye başlaması senin için tamamiyle bir şok olmuştu. Sende benim gibi Batu’nun sadece şarkı söyleyen küçük bir çocuk olduğunu düşünmüştün.

Ama öyle değildi.

Sen her Batu’nun şarkısını açtığında sevmediğimi söylüyor ve değiştirmeni istiyordum. Ama sonra senin üzüldüğünü fark edip dinlemeye başlamıştım.

Şimdi ise o çocuk bana hiç beklemediğim bir teklifle gelmişti. Ben kazandığım ödülün imzalı bir resim veya fotoğraf çekilip anı bırakacağımızı düşünmüştüm.

O ise bana Türkiye’de yapacağı konser turuna gelmemi teklif ediyordu.

O an ne demem gerektiğini bilemedim.

O anları tekrar hatırladım.

“Teklifiniz için teşekkür ederim. Böyle bir teklif kesinlikle beklemiyordum. Yakında stajım başlayacak. Ders ve staj yoğunluğu arasında zamanım olacağını düşünmüyorum.” Dedim.

“Zaman yaratırız. Her konsere gelmene gerek yok. Sana uygun zamanları İpek senin için programlar. Eminim bu konuda bir şeyler yapabiliriz.” Dedi. Gözleriminin tam içine bakıyordu. Sesinde beni ikna etmek isteyen bir tını hakimdi. İpek hanım, hemen konuya dahil oldu.

“Bensu Hanım, sizin boş olduğunuz günleri öğrenir ona göre de güzel bir program çıkarırız. Hiç merak etmeyin ben Lucas Bey’in hiç olmayacak programlarını bile ayarladım. Bunu da hallederiz.” Dedi. Selin ve Damla’ya baktığımda ikisininde onaylamamı istediklerini anladım.

Bende teklifi kabul ettim. Nasıl bir işe karıştığımı bilmeden. Anne,sence doğru mu yaptım. Okulum ve stajım varken bir de böyle projede yer almam nasıl sonuçlanacaktı?

Sana ihtiyacım var,anne?