~Üç~

Kaan: Öyle görüldü atıp kaçmak yok.

Litost: Niye, sen görüldüleri gayet rahat atıyordun oysaki.

Litost: Ben atınca mı sorun oluyor?

Kaan: Evet, çünkü ben bir şeyler yazıp anında silmiyorum.

Litost: İleriki zamanlarda silmeyeceğin ne malûm?

Kaan: Allah’ım... Sen şaka mısın ya?

Kaan: Vahi geliyormuş gibi konuşmayı keser misin?

Kaan: Ben sana şu andan bahsederken sen, gelmiş bana ileriki zaman diyorsun.

Litost: Kullandığın kelimeler dikkat et bence sen.

Litost: Öyle kesmekle, biçmekle olmaz işler.

Kaan: Sen sadece bunlardn anlıyorsan ne olacak?

Litost: Anlaşılan kimse sana bir hanımefendi ile nasıl konuşulması gerektiğini anlatmamış.

Litost: Ama hiç endişe etme sen, ben sana öğreteceğim.

Kaan: Komik misin sen ya?

Litost: Sen de ergen misin acaba ya? Şu konuşma uslübuna bakar mısın?

Litost: Beş yaşındaki bir çocuk bile senden daha iyi cümle kurar ve daha iyi konuşur biliyor musun?

Kaan: Bilmiyorum, öğrenmiş oldum.

Kaan: Hem sen lafı geçiştirip durma.

Kaan: Sildiğin mesajda ne yazıyordu?

Litost: Senin okumanı isteseydim silmezdim öyle değil mi?

Litost: Demek ki okumanı istemiyorum ki silmişim.

Kaan: O zaman bundan sonra sileceğin şeyler yazma.

Kaan: En nefret ettiğim özelliklerin sende bulunması seni görmeme isteğimi kabartıyor.

Litost: Beni görme istememen işime gelir.

Litost: Ve biliyor musun? Ben insanların nefret ettikleri şeyleri yapmaya bayılırım.

Litost: Bunun içinde artık mesaj panonda sık sık silinmiş mesajlar ile karşılaşacaksın.

Litost: Bunun için de elimden bir şey gelmez ama senin elinde merak duygunu bastırmak ya da kabartmak gelir.

Kaan: Yalnız, sen çok olmaya başlıyorsun ama.

Litost: İnanır mısınız bilmem ama ben çok değilim, sadece tek kişiyim.

Kaan: Esprime laf edenin yaptığı espri...(Göz deviren emoji)

Litost: Peki benim espri yapıyordum ama... Hadi seni utandırmayayım.

Kaan: Farkındaysan yine beni geçiştirip duruyorsun.

Litost: Hayır, öyle bir şey yapmıyorum fakat sen anlamamakta çok ısrarcı gibisin.

Kaan: Israrı severim.

Litost: Isrardan nefret ederim.

Kaan: Nefret edilen şeyleri yapmaktan haz alırım.

Litost: Sözlerimi bana sattığını hissediyorum.

Kaan: Sözlerin tapulu malın olduğunu bilmiyordum.

Litost: O halde bilsen iyi olur.

Litost: Çünkü boş insanları da sevmem.

Kaan: Bende bu kadar çok sevmediğin özellik varken neden hâlâ ısrarla benimle konuşuyorsun.

Litost: İçimdeki bu acıyı hafifletmek için sevgilim. Tüm bu büyük laflar acımın kırıntılarından oluşuyor. Ve sevgilim biliyor musun? Sana söylediğim her sözün bedeli geceleri ağlayarak ödüyorum. Çünkü sözlerin sahibi sen değil, senin için deli gibi atan adını duyduğu anda atışını hızlandıran kalbimdi. Kalbim acıyor, kalbim değil bendeki sen acıyorsun.

(Bu mesaj herkes tarafından silindi)

Litost: Can sıkıntısı diyelim.

Kaan: Al işte, yine aynı şeyi yaptın.

Kaan: yine lanet mesajı sildin.

Litost: Sakin ol şampiyon.

Litost: Meraklanacak bir şey yok.

Litost: Ben edebiyata takık bir insanım. Devrik cümle kurduğumu fark edince de mesajı sildim. Çünkü eğer mesajı silmeseydim beni kaşıntı tutardı.

Kaan: Öyle bir şeye inanacak kadar aptal mıyım?

Litost: Sen bilirsin tâbi ama böyle bir durumda yalan söylemek... Neyse inandırmak gibi bir çabam yok zaten.

Kaan: Gerçekten kaşıntı tutuyor mu?

Litost: Tabi, hatta bunu kanıtlamak için bir keresinde bilerek devrik cümleli mesaj atmıştım arkadaşıma ve mesajı akşama kadar silmedin.

Litost: O gün... Hatırlamak bile ürpermeme neden oluyor ama o gün ne çektiğimi, nelerle uğraştığımı bir ben bir de Allah biliyor.

Kaan: Şaka yapıyorsun?

Litost: Şaka yapılacak konu mu bu Allah aşkına.

Kaan: Ee, sonra ne oldu peki.

Litost: Aptal olduğun kanıtlandı.

(Bu mesaj herkes tarafından silindi.)

BÖLÜM SONU.

Bölüm hakkındaki görüşleriniz nelerdir?

Kaan'ı sevdiniz mi?

Litost'u nasıl buldunuz?