(Bu yerde de bir şarkı önerim var

Seni dert etmeler- Madrigal)

(Efnan Mevsim Akbulutun geçmişi Türkan Sonerin ağzından)

10.05.2006

Bugün canım kızım ve damadımın vefat günüydü canım efnanımı 4 yaşında bırakmışlardı. Cenazeleri olduktan sonra bi çoğu kişi efnanın etrafına toplanmıştı.

Birisi şöyle dedi" Ay benim öksüz yavrummm"

Bi yandan da ağlıyordu. Sinirle şöyle dedim. " Hanımefendi torunumu daha da üzmesiniz mi ? Zaten üzgün ve ayrıca o öksüz möksüz değil ben varım dedesi var babannesi , diğer dedesi var dayısı var kuzenleri var . Lütfen efnanin başından çekilin."

Cenazeden sonra herkes dağıldı. Efnanın yanına eve gittik Dilek hanımla.

Önce söze ben girdim." Efnanım kuzum yapma böyle bak sen böyle yaparsan annenle babanda çok üzülür." Dedim

Dilek : Evet hem sen onları üzmeyi sevmezsin ki .

Efnan : Bana artık efnan demeyin onu sadece annemle babam diyebilir . Onlar beni üzüyor ananne . Ben onları üzdüğüm için mi gittiler babanne.

Dedi . Yavrum kendini sucluyordu .

Türkan: Mevsimim canım yavrumun yavrusu sen üzülüyorsun tamam ama canım benim annenle babanı hiç düşünmüyorsun.

Efnan bir süre daha ağladı. Ona kocaman sarıldık Dilek ile beraber . Ağlaması bitince uykuya daldı. Onu yatağa yatırdım ve aşağı indim.

Hasan bey : Uyudu mu bizim mevsimimiz ?

Türkan: Evet uyudu.

Dilek : Şimdi kararlaştırılım kimde kalacak efnan ?

Ali yani sevgili kocam şöyle dedi." Şuan burada Muğlada kalamaz bizimle Rizeye gelsin kafası dağılır. Hem dayısının çocukları Bartu da bizde ya kafası dağılır. Daha sonralarda isterse size gelir . Sadece bayramlarda gelmeyin be dünür arada gelin rizeye bizde geliriz buraya. "

Hasan ve Dilek efnandan ayrılmak istemiyorlardı. Ama onun içinde bunun mantıklı olacağını düşünüyorlardı.

Yaklaşık bir hafta sonra Rizeye döndük efnan ile birlikte. Efnan ne konuşuyor ne de oyun oynuyordu. Hâlâ kendini sucluyordu. O gün çikolata istemeseydim belki burada olacaklardı diye düşünüyordu.

~

●~●~●~●~●~●~

( İlahi bakış açısı)

O gün şöyle olmuştu:

Asli ve Kuzey evdeki malzemeler az olduğu için efnanı dileklere bırakıp markete gitmişlerdi.Efnan onlara şöyle demişti ." Babam , annem gelirken bana çikolata da alın"

Aslı: Tamam kızım

Dedi ve kızının yanaklarından kocaman öptü. Bu öpücük efnanın son öpücügüydü.

Kuzeyde kızına dayanamayıp kocaman sulu bir öpücük konudurdu kızının yanağına.

Ardından arabaya bindiler ve gittiler . Marketten dönerken karşılarına bir köpek çıkmış... Ve kemerlerinizi takılı değilmiş. Kuzey köpek çıkınca karşı yola sapmış ve karşı yoldan gelen tır Kuzey ve aslının vefatına sebep olmuş.

Aslı ve Kuzey ölmeden önce birbirlerine bakıp" SENİ SEVİYORUM " demişler ardından aslının son kelimesi

"EFNANIM" olmuş .

Ardından ikiside bu dünyadan göçüp gitmiş.

Tır şoförü Türkan hanımı ve Dilek hanımı aramış kuzeyin kırık telefonundan .

Türkan Hanım çok ağlamış . Dilek hanimda öğrenince çok ağlamış.

~●~●~●~●~●~●~●~●~●~

(Türkan hanımdan)

2 sene sonra

Efnan ilkokula başlamıştı. Pek arkadaş ortamı yoktu . Hatta hiç yoktu.

Efnanı güzelce hazırladım aniden bana şöyle bir soru sordu.

" Ananne ben okumayı öğrenince annem ve babam mutlu mu olacak? "

"Evet yavrum sen okumayı öğrenince de mutlu olacaklar ama sen arkadaş edinirse de mutlu olacaklar " dedim

Kahvaltısını yaptı ve ardımdan okuluna götürdüm.

~●~●~●~●~●~●~●~●~●~

(Türkanin ağzından)

Efnan artık ortaokula başlamıstı. Hâlâ biz de kalıyordu. Hiç olmazsa kuzenleri ile oyun oynuyordu.

"Baytu, meysim" diye arkalarından koştu Umay. Daha 5 yaşındaydı .

Bartu ve Mevsim umaydan kaçıyorlardı.

Bartu da aynı Mevsim gibi 11yaşindaydı . Mevsim koşarken telefon çaldı.

Dilek: Alo Türkan nasılsıniz Mevsim ne yapıyor?

Türkan: İyi napsin oyun oynuyor bartuyla

Dilek : Haftaya gelip ona süpriz yapıcaz şimdi ver de biraz konuşayım.

Türkan : Bi dakika canım.

"Mevsim Mevsim gel babannen arıyo "

"Tamam ananne geliyorum ." Dedi efnan . Telefonu elimden alıp şöyle dedi.

" Babannem nasılsın iyi misin? " diye sordu ardından yanıtı dinledi.

" Babanne 2 aydır gelmiyorsunuz? Ne zaman geleceksiniz özledim. " dedi ve ardından yine dinledi.

" Tamam babanne dedeme selam söyle... Bartuuuu bırak onu " dedi ve kosturarak bartunun yanına gitti.

( Bartuyla Mevsim aynı sınıftalar bu nedenle genelde birlikte takılıyorlar )

Yaklaşık bir hafta sonra Dilek hanımlar gelmişti. Mevsim babannesi ve dedesine kocaman sarıldı.

~●~●~●~●~●~●~●~●~●~●~●

(Efnan mevsimden )

Artık liseli olmuştum . Rize çok güzeldi ama babannem ve dedemi çok özlemiştim bu nedenle muğlaya gitmek istediğimi anannem ve dedeme söyledim . Biraz üzülselerde beni anlıyorlardı.

Babannem ve dedem almaya gelmişlerdi beni . Bartuya, ali dedeme , ananem, kerem dayıma ve umaya sarıldım.

Daha sonra babannemlerle gittik.

~●~●~●~●~

Ara ara ananemlerle konuşuyorduk telefonda kararımdan onlarada bahsettim. RESSAM olmak...

18 yaşıma gelmiştim ve o yarışmaya katılmıştım fakat bir çocuk yüzünden herşey mahvolmuştu. O çocuk bunun hesabını verecekti. Elbette bir yerde karşilacaktik.

~●~●~●~●~●~●~●~●~●~

(Türkan Sonerin ağzından)

Mevsimim 18 yaşında olmuştu ve birisi yüzünden yarışmada başarısız olmuştu. Çok üzülmüstü . Bartu ise doktor olmuştu. Umay işte 9 sınıfa yeni başlamıştı.

~♡~♡~♡~♡~♡~♡~♡~♡~♡~

Evet bu bölümde efnanın geçmişinden di şöyle düşündüm şimdi efnani arıyorlar ve bulamıyorlar yani aynı şehirde olmadıkları için bulamıyorlar . Aklınızda soru işaretleri olsun istemedim sonuçta aynı şehirde olsalar illa bir yerde bulurlar .

Neyseeee efnanın neden Mevsim adını kullandığını gordükk ..

Bu arada Sezgin iki isminide kullanıyor fakat genel olarak ona Sezgin diyorlar .

Bir sonraki bölümde görüşmek üzere