Gülümseyerek Aydınla eve girdik bu sefer salona değilde yemek odasına girdim.Denizin yanına oturdum Aydında hemen aslının yanındaki boşyere oturdu.Servis başlayınca önüme konulan çorbayla bakıştım Mercimek çorbasıydı ve ben mercimek çorbası sevmiyordum. Denizin bunu bildiğini biliyordum neden inadıma bu çorbayı yapmalarını istemişki. Deniz bunu fark edince hala adını öğrenemediğim ve umrumda olmayan hizmetçiye baktı "kumralın çorbası nerede "hizmetçi kadın özür dileyerek hemen çorbamı değiştirdi. Pek çorba seven birisi değildim ama Deniz haftada 3 kez olsada çorba zorla içtirirdi.Önüme gelen yoğurt çorbasıyla gülümsedim yoğurt çorbasına bayılıyordum.Çorbamı hızlıca içmeye başladım babamın bana baktığını hisedince ona döndüm. Hafif bir tebesümle beni izliyordu ona baktığımı fark edince bana gülümsedi ama ben gülümsemeyince soldu gülümsemesi Yemeğine dönünce altan bacağıma bir tekme yedim ve ani bir şeyler acıyla inledim. Herkes susup bana bakınca tersçe Aslıya baktım Aslıda yalandan endişelenmiş gibi yaptı "ah!özür dilerim kumral yanlışlıkla"Gülümsedim "öyle mi kardeşim o zaman affetim seni "o da bana gülümsedi.Aydın ikimizede ne oluyor dercesine bakınca onada gülümsedim.Çorbamı içmeye koyuldum ve yemek boyunca bir daha asla ağzımı açmadım...

Yemekten sonra arka bahçeye geçip oturmuştu Başım Denizin göğsündeydi uykum yoktu ama çok sıkılmıştım konuşmalarından düşüncelerimle savaşırken o kadar sıcak basmıştı ki dayanamayıp ayağı kalktım ve hiç düşünmeden havuza atladım. Deniz aniden intihara falan kalkıştığımı düşünmüş olmalı ki hemen havuz başında atlamak üzere gibi gördüm. yüzeye çıkınca Deniz derin bir nefes verdi "aklını mı kaçırdın kumral ödüm koptu tekrar intihara kalkıştığını sandım" Herkesin bakışları üstümdeydi artık çünkü Deniz intihara kalkıştığımı söylemişti. Babam öksürdü "kumral intihara mı kalkıştı Deniz" Babama cevap vermedi sadecee bana bakıyordu aynı şekilde bende Denize bakıyordum.

"kumral yaptın mı böyle bir şey ha güzel kızım söyle bana "Bakışlarım babaı bulunca yutkundum öyle bir bakıyordu ki kızmamıştı benide kaybetme düşüncesi onu bitirmişti.Havuzdan çıkıp hiç kimseye bakmadan içeri girdim arkamdan birisinin daha geldiğini hisettim ama bir şey demedim merdivenlere ayağımı bastığım gibi bir el kolumdan tutu "kumral lütfen konuşalım kızım" Derin bir nefes alıp verdim babama baktım o ela gözlerine "daha ne konuşacağız baba ,benim kahramanım olan babam mafya olduklarınıs öyleyince asıl annemin katilinin sen olduğunu anladım bunu mu konuşacağız ha"gözlerini kaçırdı "senin sevgilinde mafya " ona tersçe baktım "benim sevgilim annemi öldürmedi"Daha fazla konuşmasını izin vermeden kolumu ondan kurtarıp ilerledim arkamda bir yıkılmış insan bırakarak.

Üstümü değiştirip aşağı indim ilk önce mutfağa gidip soğuk su içtim. Sonra arka bahçeye çıktım.Bahçeye çıkmamla boğazıma bir yumru oturdu Karşımda ıce'ın kulubesi vardı. Bir zamanlar burada mutlu mutlu oynuyordu,bir çocuk gibi...

Dolan gözyaşlarımı hızlıca sildim ve denizin yanına ilerledim yanına gelince bana gülümsedi gülümsemeye çalıştım ama olmadı onun yanına gidip sadece onun duyacağı bir şekilde konuştum "ben bora abinin yanına gidiyorum"başıyla beni onayladı.Kimseyle göz teması kurmadan ön bahçeye ilerledim bora abiyi gözlerim onu buluncada gülümsedim benim geldiğimi daha fark ettmemişti. Sesizce yanına gidip korkutaaktımki benden önce davranarak o beni korkutu "böö"aynı çocuken yaptığımız gibi kahlaha atmaya başladık başımı kolunun arasına sıkıştırıp saçlarımı karıştırdı "Ya bora abi saçlarımı bozdun"gülerek beni bıraktı "çocukende cırlardın bu şekilde"güldüm bu halerimize.

Arabanın üstüne oturdum o da arabaya yaslandı "anlat bakalım ufaklık ne var ne yok "gülümsemem soldu"hiçbir şey yok "gülüşünü duydum "okuldan aradılar kavga ettmişsin"omuz silkip az görünen yıldızları izlemeye başladım"merak ettme baban okula falan gelmiyecek"gökyüzünden başımı kaldırıp "ne zaman geldi ki hep sen ya da annem gelmişti"sustu cevap vermedi bakışlarımı tekrar gökyüzüne kaldırınca tekrar konuştu "o senin baban"dudaklarımı aralayıp kapattım."o benim babamdı artık değil benim babam annemle birlikte öldü"ses gelmedi bir süre bakışlarımı bora abiye indirince dikatlice bana baktığını gördüm "yanılıyorsun zaten sen hep kendini kandırırsın "cevap vermeme fırsat vermeden alperin yanına ilerledi. Sesizce arabadan aşağı inip çimlerin üstüne uzandım gökyüzünü incelemek için.

Ne kadar oldu bilmiyorum ama yanıma birisinin uzanmasıyla ona döndüm aslı yanıma uzanıyordu.Bir şey demedim yıldızları izlemeye devam ettim."Biliyormusun kumral benim babam beni bırakmamış beni sattmış bence sen çok şanslısın"sesizliği bölünce ona döndüm "ne demek istiyorsun"güldü ama o gülüşü öyle canımı yaktı ki kimseye anlatamayacağım bir gülüştü boğazıma bir yumru oturdu."1 hafta önce annem dediğim kadının babamla konuştuğunu duydum..."

...1hafta önce Aslı saygın...

Hep bir babamın olmasını istemiştim beni seven saçımı okşayan bir babamın olmasını ama benim abam beni bırakıp gittmişti kumralı kıskanıyordum çünkü onun saçlarını okşayan,onu seven,onu koruyan bir babası vardı.

Annemin yanına gidiyordum anneme hiç benzemediğimi biliyordum onun saçları kızıldı benim saçlarım ise siyah ama ben saçımın rengini beğenmeyip sarıya boyatmıştım.Annemin odasında konuşma sesleri geliyordu ilk önce emreyle konuştuğunu düşündüm ama sonra telefonla konuştuğunu fark ettim.Odaya girecektimki adımın geçtiğini duyunca durdum" Aslımı evet senin gibi beceriksiz bir kızın var...Halla kumrala kardeş olmayı beceremedi bu yüzden emreyler aralarıda iyi değil kız aynı senin gibi inatçı olunca inatla kumrala saygı duymuyor üstesine sürekli emreye emre demekte ısrarcı...Annesiymişim gibi davranmaktan usandım...ayşegülde helal be çok güzel bir kız doğmuş aynı abisi gibi"bu konuşmaları duymam boğazıma yumru oluşturmuştu istemsizce gözyaşları akıyordu durduramıyordum"merak ettme ne kadar zeki bir oğlun olduğunu biliyorum abisinden uzak tutuyorum onu ama ben çok şaşırdım nasıl daha fark ettmedi abisi onu unutmuşmu acaba?....hatırlıyorum kardeşinin gittiğini söylediğinde ne kadar bağırıp çağırdığını sana kafa bile tutmuştu"Hızlıca oradan uzaklaşıp odama girdim hıçkırıklarımı tutmadan ağladım saatlerce biri bile gelmemişti işte o zaman kumralı o kadar özlediğimi fark ettimki birkeresinde yere çok kötü düşmüştüm canımın acıdığını söylemediim kimseye ve odama gidip ağlamıştım o gün saatlerce ağlamamıştım çünkü kumral yanıma gelip hiç konuşmadan bana sımsıkı sarılmıştı sakinleştirmişti. Tekrar yapmasını istedim ama o burada değildi yoktu artık...

Günümüz Kumralın anlatımıyla;

bana her şeyi anlatmıştı aslı ve gözyaşlarını tutamamıştı yerden kalkıp ona sımsıkı sarıldım "biliyormusun abim varmış sencede beni unutmuşmudur"saçını okşadım "hayır abiler unutmaz"aniden söylediği şeyle durdum"senin çok fazla abin var bora abi var doğukan var seni çok kıskanıyorum"çenesinden onu tutarak kaldırdım."evet seninde abinler onlar sen onlara yakınlık göstermediğin için adım atmıyorlar onlar sana hem bak deniz var emin ol soğuk gibi dursada içinde çok güzel bir abi var onun bir kardeşi varmış kız kardeşi onunla çok güzel ilgileniyormuş seninlede öyle ilgileneceğine eminim ya da aydın var o da çok güzel abilik yapar biraz salaktır ama çok iyi abiik yapar..."öyle bir baktıki karşımda sanki küçük bir kız çocuğu vardı "benimde abim olurlar mı ?"gülümsedim "tabikide" elinden tutup onun gözyaşlarını sildim ve lavoboya doğru onu götürdüm lavaboya gelince elini yüzünü yıkadı. Beraber elele onların yanına gidince bakışları beni buldu ilk konuşan babamdı "siz anlaşıyormusunuz artık "omuz silkip Denizin yanına oturdum o da hemen aydının yanındaki tekl koltuğa oturdu.Deniz kulağıma eğildi "bir sorun var mı ?"başımla sorun olmadığını söyleyip başımı onun göğsüne yasladım

Babamlar birazcık daha kalmış sonra gitmişlerdi aslı hariç onu burada kalmasını söyledim bu gece yanımda kabul etti o da onun için hazırlattığımız misafir odasına geçti duş almak için zaten benim kıyafetlerim onada uyduğu için dolabımda hiç kulanmadığım geceliğimi odasına bırakıp odama geçmiştim.Denizi odada düşünceli bir halde bulmam ise çok şaşırtmıştı odaya geldiğimi bile fark ettmemişti Yanına oturmamla irkildi sonra gülümsemeye çalıştı "Sevgilim iyi misin sen"Deniz başıyla beni onayladı."sen iyimisin bir şey mi oldu "aslında şimdi anlatmıyacaktım ama anlatım aniden aslının yaşadığı her şeyi Deniz yorum yapmadı ilk önce donmuştu gözünü bile kırpmadan bana bakıyordu.Yataktan kalktı hızlıca "Aslıya söyle müsait mi? Nedenini sorma"ne olduğunu anlamamıştım ama hızlıca aslının odasına geldim müsait olduğunu görünce Denize söyledim Deniz odaya girdi aslı ise şaşkınlıkla bize bakıyordu "ne oluyor kumral"Deniz aslının yanına yaklaştı "İzin verirsen bakabilirmiyim"anlamadı ama başıyla onayladı saçını sol tarafına attı deniz aslının omzuna baktı ve sanki ne görmüşse kaçmak ister gibi uzaklaştı yutkunmaya çalıştı ama onu bile beceremedi "olamaz değil mi ?"denize bakıyorduk ikimizde hiç bir şey anlamamıştık "ne oluyor deniz"Deniz bana baktı sonra yeşil gözlerini aslının yeşil gözlerine çevirdi "yarın DNA testi yapıyoruz sen benim kayıp kardeşim olabilirsin"Bu cümle boğazıma öyle bir düğüm bıraktı ki ne nefes alabildim ne de verebildim yılardır aradığı kardeşi en başından beri dibindeymiş...