TURGUT ALPDOĞAN~
O`nu ilk gördüğümde bir Ramazan Akşamıydı.
Elimin kirine, üniforma`mın tozuna rağmen kapısını sonuna kadar aralamış, sofrasına buyur etmişti beni.
şaşırdım.
kim kirli bir adamı evine almak isterdi ki?
o aldı .
Aşını ,bir kap sıcak yemeğini paylaştı, kendisi yemedi elindekini de bana verdi .
Mani olamadım ,o an sıcacık bir his aktı kalbime.
kocaman yüreğiyle, küçücük evine elimdeki silahtan bir an korkmadan beni sığdırmayı başardı.
örtülerle kaplı bedenine, mesafeli sesine ve gözlerime bir an değmeyen gözlerine rağmen durduramadım. gülüşleri ile bir tohum ekti gönlüme ...
♡
~YAREN KAYA~
ikinci karşılaşmamız ilk`i gibi Güzel bir anda değildi
Elinde yine silah`ı vardı fakat bu sefer korkutucu geldi gözüme .
Eli yüzü is içindeydi.
yıkılmaz bir kale gibi görünen kocaman omuzlarına bir dünya acı yüklenip çıkmıştı bu sefer karşıma.
gözlerine baktığımda acı ile titreşen harelerinden anladım.
Şehidimiz vardı!
kendi acımın şokunu atamadan O`nun acısından da pay biçtim omuzlarıma .
benim canım`a denk gördüğüm her birini evladım gördüğüm öğrencilerimi öldürmüştü o hainler onun ise Silah arkadaşlarını.
elini omuzlarıma koyup sarstı beni. kaçmaya fırsat kalmadan adımı zikretti ve tam o an anladım karşımda kimin olduğunu!
gözlerinden tanıyamazdım zaten onu...
önceleri bakamamıştım bir an yüzüne.
fakat şen gülüşlerinden hatırladığım sesi yetmişti onu tanımama
ne yaptığımı bilmeden sığındım kollarına .
yağmurdan kaçıp sobalı bir eve girmek gibiydi ona sarılmak.
bende burada tek güvenebileceğim adam`a sığındım .
boğuk çıkan sesime aldırış etmeden hıçkırarak ağladım göğsünde
Susmadım, susamadım
İkimizin yerine de göz yaşlarımı akıttım
