Yine sıradan bir okul günüydü derslere girip çıkmaktan başka bişey yapmamıştım ha bide Eren'i izlemek dışında

Eren benim lisenin başından beri hoşlandığım çocuktu şu an 12. Sınıftık daha önce açılmamıştım açılmayı düşünmemiştim, açıkçası onun umrunda bile değildim ama yinede vazgeçmemiştim aslında güzel kızdım okul 1.'si Bir öğrenciydim ama yinede gözüne girememiştim olsun varlığı bile yeterdi ama platonik kalma işi fazlasıyla yorucuydu sevdiğiniz çocuğun yanından geçerken göz ucuyla bile size bakmıyor olması biraz koyuyodu ama herşeye rağmen varlığı bile çok güzeldi

"Anne ablam iyice kafayı yedi tavana karşı sırıtıyorr" bunu diyen kişiye baktığımda odamın kapısına yaslanmış beni izleyen Çınar olduğunu görmüştüm, Çınar benim 12 yaşındaki erkek kardeşimdi

Annem kendi çapında söylenerek odama gelmişti "Ay Pelin yatakta mısın sen hâlâ? hadi kalk yemek hazır" oflayıp yataktan sürüne sürüne kalkmıştım

Mutfağa gittiğimde babamın işten geldiğini görmüştüm kısa bir hoşgeldin faslından sonra akşam yemeğini yemiştik sonrasında zaten geri odama çekilmiştim ders çalışmam gerekiyordu masanın başına geçmiştim ama bir insanda bu kadar mı çalışma hevesi olmaz

Zorlamaya gerek yok zaten normal günlerde yeterince ders çalışıyodum kendimi geri yatağa bırakmıştım telefonu elime alıp kendimden hiç beklemediğim bir cesaretle Eren'e yazmıştım

Siz= Nasıl başlasam bilemiyorum

Siz= Ama şunu biliyorum ki seni uzun zamandır seviyorum Eren

Siz= Bazen diyorum acaba sorun bende mi

Siz= Hayır yani seni lisenin başından beri seviyorum elbet açık verdiğim zamanlar oldu görmemezlikten mi geldin yoksa gerçekten görmedin mi bilemiyorum

Siz= Ama yinede olma ihtimalimiz hiç mi yok Eren (Görüldü)

Eren kişisi Yazıyor...

Eren kişisi çevrimiçi

Eren= İyi güzel diyosun Pelin de benim Eren olmamam dışında sorun yok