"Şimdi doğru mu anladım Eren'le yakın olmak istiyosun?" Kafamı onu onaylar bir şekilde sallamıştım "Pekâlâ karşılığında ne istersem yapıcaksın öyle mi?" "Evet hemde ne istersen" dudağını büzüp kafasını yere eğmişti "Hadi ama Sinan bana bir tek sen yardım edebilirsin" kaşlarını çatıp bana dönmüştü "Eren'in bilmem kaç tane arkadaşı var ve onların arasından bir tek ben mi yardım edebilirim?!" Derin bir nefes alıp konuşmaya devam ettim "Onlara söylediğim anda gidip Eren'e yetiştirirler ama sen..." "Ben ne" diye sormuştu ne diyecektim bişey demiyceğimi anlayınca devam etmişti "Peki benim ona söylemiyceğimi nerden biliyosun" "Sinan lisenin başından beri Eren'i seviyorum derken ciddiydim yani haliyle birazcık sizide tanımış oldum ve aralarından en güveniliri sensin. Ayrıca söylemiyceğini ikimizde biliyoruz"

Biraz daha ikna çabalı konuşmamın ardından kabul etmişti plan basitti: Sinan'ın arkadaşıymış gibi gruplarına girip Eren'le yakın olucaktım ve sonunda yıllardır istediğim sevgiyi alıcaktım

___________________

Kantinden ayrılmamızın üstünden 7 ders geçmişti ve biz tek kelime dahi etmemiştik işte planımız adeta mükemmel(!) ilerliyor neyse sabır son ders Matematik'ti kendisinden hiç haz etmem amma velakin yks gibi bir problem vardı düşüncelerimi bölen şey ise hocanın kapıdan içeriye girmesiydi

Ve böylelikle dersede başlamış bulunmaktaydık

____________________________

Şükür zorlu süreç bitmişti çantamı toplarken göz ucuyla Eren'lere bakıyordum kurban olduğum ne güzel gülüyo neyse en azından matematik dersinden sonra gülebiliyor diyerekten sınıftan çıkmıştım adımın söylemesiyle arkama döndüğümde Sinan'ı görmüştüm "Sinan? Bişey mi oldu" elindeki dosyayı bana uzatmıştı "Yarın bu katın nöbetçisi sen mişsin sanırım matematik hocası bunu sana vermemi söyledi" he bide o var "Ha tamam teşekkürler unutmuşum ben" gülümseyerek "sonra görüşürüz" diyerek yanımdan uzaklaşmıştı