Güneş odamın içerisinden yüzüme dogru vuruyordu dün Berfin yemek yedikten sonra annesi çağırmıştı bende yorgunluktan uyuyakalmistim güneşin sayesinde güne erken uyandım konak o kadar sessizdiki babam yüzüme dahi bakmıyordu teyzem igrenerek bakıyordu berbat bir haldeydim onca yıl babamın sözünden çıkmamıştim hep onu dinledim o yapma dedi yapmadım

O vur dedi vurdum ama bu farklıydı bu duygu çok farklıydı adı aşk üç harfli ama benim dünyamda aşk 5 harfliydi

Baran..

O duygu bunca yıllık gururuma ihanetti baran zehirdi ama panzehirde oydu aklım o kadar karışıktıki ne Yapicagmı bilmiyordum bugün baranla konuşup dicleyi sorucaktım

O kız bir tuhaftı hissetmiştim aynadan kendi yansımama bakmıştım berbat haldeyim bir duş alsam iyi olucaktı hızlıca duş aldım üstümü giyinip konağın merdivenlerinden inmeye başladım herkes yemek sofrasındaydı babam teyzem teyzemin çocukları yavaşça bende masaya oturdum gözlerimle babama baktım birşey söylesin istiyordum bağırsin çağırsın ama susmasın istedim babam tek kelime dahi etmedi canım hiçbir şey yemek istemiyordu masadaki şeylere göz gezdirdim ama sadec öyle oturdum Derin nefes aldim

"Bugün berfinle kıyafet Almaya gidicez baba" dedim bunu derken bile sesim oldukça Kısıkti

Babam masadan gözlerini kaldırdı bana baktı ve ayağa kalktı "bu saatten sonra nere gittiğin beni ilgilendirmez" diyip konağı terketti

Arkasında bir enkaz bırakarak...

Gözlerimin içi yanıyordu boğazım düğümlendi gözlerimden yaş akmasına izin verdim gözlerim teyzeme ulaştı yüzünde mutluluk vardı sinirden ellerim titredi hızlıca toparladım kendimi odama çıktım

Daha buluşmaya çok vardı bende o vakte kadar kıyafet seçmeye başladım yeşil elbise giycektim gözlerimle uyumluydu biraz uzanmak istedim yatağıma yattım

Hastenden taburcu olup çıkmıştım biraz ağrım sızım vardı konağımız misafir dolmuştu çocuk sesleri yemekler konak dolup taşmıştı fazla gürültü sevmezdim o yüzden odama çekilmiştim bugün sevdiğim kadınla buluşcaktım yıllardır bu anı beklemiştim onun beni sevdiğini her an düşünmüştüm hiç gerçekleşmiycek bir hayaldi ama hayatta bazı mucizelerde olurdu o bir mucizeydi işte saat 4 de geliyordu yavaşça ayağa kalktım takım elbisemi üstüme geçirip hazırlanmaya başladım odamın kapısı açıldı gelen dicleydi

"Dicle çık odadan"

"O kızla buluşmaya mi gidiyorsun"

Sinirli bir şekilde soludum "sanane Dicle sanane kızım bak bu üç oldu dördüncüde bu kadar sakin kalmam " Dicle hafif güldü kapıyı kapatıp odadan çıktı

Heran..

Uyandığımda saat dörde geliyordu hızlıca ayağa kalktım hazırladığım kıyafetin üstume geçirdim Berfin gelmişti konakta kahve içiyordu saçlarımı dalga yaptım koyu bir göz makyajı yapıp assagi indim

Berfine kaş göz yaptım konaktan çıkıp taksiye bindik ben yolda sesiz kalmaya tercih ettim kavakyerlerine vardım" sen burda bekle ben gidip konuşucam"

Berfin kafasıni salladı kavakyerlerine giriş yaptım

Baran masada oturmuş bütün karizmasını ortaya koymuştu kalbim gene hızlıca çarptı onunda gözu benimkiyle buluştu

Ona doğru adimlama başladım sarıldım oda kafasını boynuma gömdü kokumu derin derin çekti

"Baran biri gorucek"

Bir kere daha koklayıp benden uzaklaştı "biliyorum Allah kahretsin ki biliyorum"

İkimizde Karşı karşı oturmuştuk

"Baran ben senle birşey konuşmak istiyorum önemli "

"Konuş yavrum ben dinlerim "

"Baran dicleyle aranızda ne var....

Bu bölüme 20 oy gelmesse devamı gelmiycekk🌷🤍