Evimizin içindeki kaosu daha beynimde çözememişken daha yeni açıklanan atamamın sonucuna bakıp onun şokunu atamamışken şuan innanılmaz bir kaos'lu ortamdaydım.Annem,biricik annem Yasemin Caymaz,şuan benden caymış olabilirdi ama konumuz bu değildi.Ben Ateş Caymaz,caymadan ve yılmadan annemi sakinleştirmeye çalışırken.Biricik kardeşim Yiğit Caymaz ise kahkaha atıyordu,dur bir saniye yiğit niye bana yardım etmek yerine kapıda durmuş kahkaha atıyordu?

-YİĞİT! Çabuk buraya gel ve bana yardım et.Hemen!

-ayh dur tamam geldim,dur dur karnım ağrıdı bir an.

-Yiğit,oğlum al şu ablanı gözümün önünden bana fenalık geldi.Gördükçe deliriyorum.Ayh bayılıcam şimdi.

Diyerek kendini koltuğa resmen fırlatınca,yiğitle birlikte

-Saçmalama artık anne!

diye bağırınca mükkemmel oyunculuğunu yarıda bırakıp bir yiğite bir bana baktı,sonra tekrar yiğite ve en son da bana,ciddiyetle suratımı hatta tüm vücudumu süzdükten sonra,ki öyle dikkatli baktı ki üstüme bir şey mi döküldü diye üzerime bakmak zorunda kaldım,koltuğun boş kalan tarafına iki kere vurdu;

-Kızım,yavrum gel otur bakıyım şöyle bir yamacıma

-Kızım ilk göz ağrım benim Ateşim bir tanem,bak atama istedin yapamadım burda olmadı dedin sesimi çıkarmadım yavrum.Ama bir yere kadar neden bensiz iş çevirip de taa gittin şırnak uludere yazdın he güzel kızım niye yaptın?

-Ama anne,ne yapayım oranın bizden daha çok adalet insanına ihtiyacı olduğunu düşündüm.Burda Ankara da bir yer yazsam alınırdım,bliyorum ama burda benim gibilerden çok var anne.

Tam konuşmak için ağzını araladığında onu durdurdum.

-Tamam anne,farkındayım doktor değilim ordaki insanların sağlık çalışanlarına daha fazla ihtiyacı var.Ama anne sen de unutma ki ne kadar sağlık çalışanlarına ihtiyaçları olsa da adaleti temsil eden insanlara da ihtiyaçları var.Hem fena mı olur yasemin sultan biraz ayrı kalmak sevgiyi güçlendirir.

Annemin yüzünde buruk bir gülümseme oluştu.Ve beni çekip kolları arasına aldı,bağrına bastı.Tabii bunu gören kardeşim durur mu? Hayır.

-bana yer yok mu ? diyince.Annem diğer yanını patpatladı bu sefer,ikimizde babamızdan kalan son şeyin yani annemizin kolları altındaydık şimdi. Annemin göğsünde aynı adı gibi yasemin olan kokusunu içime çektim.Gidince en çok bu kokuyu özliyecektim.

-İkinizinde her zaman arkanızdayım canım yavrularım,ama bir daha anneden gizli iş çevirmek yok ona göre!

Yiğitle aynı anda -Emredesin yasemin sultan!

Diyip annemi korkutunca kafamıza hafif bir şaplak da yedik tabii.

Babamın vefat haberi geldiğinde ben 15 yiğit ise 10 yaşındaydı.O günden beri annem bakıyordu bize yeri çok ayrıydı yani.Dile kolay 11 yıl bakmıştı bize ayrılması da biraz güçtü tabii haliyle yanında bir baba karakteri olmayınca daha da bağlanmıştık anneme bir de tabii yardımcı olmuştuk.Ama bu yardım etraftaki insanların bizi övmesine değil de anneme de iki çoçuklu dul kadın muamelesi yapıp üstüne bir de koca bulmalarını da bir nebze engelliyordu.

-Hadi bakalım,kalkın da ben bir kek çırpayım kızım sen şu bilgisayardan bir film seç.Yiğit sen de koş marketten içeçek bir şeyler al.Madem az zaman kaldı ablan gidiyor,vakit geçirelim bari.

Yüzümdeki buruk gülümsemeyle baktım bizi sarmalayan kadına.Sonra güç de olsa dağıldık.

Ha bu arada ben kendimi tam tanıtmadım,ben Ateş,Ateş Caymaz 26 yaşında bir cumhuriyet savcısıyım...

ağağağaaağğağağağaaa nasıldıııı bir tık kısa oldu sanki ama ilk bölüm için idealdi benceee sizce nasıldıııııı

karakterleri pek tanımdaınız ama tanıdığınız kadarıyla yorum yapsanız ne olurdu? merak merak merak

bir sonraki bölümde erkek ana karakteri tanıtıcam ve yüksek ihtimal de daha uzun bir bölüm olur onun çevre biraz geniş de:)

bu da sonraki bölüm spoi olusuuuunnnnnnnnnn babayı ve hikayesini yaşadıklarını falan sonra düz yazı şeklinde bölüm atıp öyle yazmayı planlıyorum ama bakıcaz artık duruma göre inş rayında gider bölümleri de iki haftada bir mi yapsam diye düşünmekteyim okul falan var ya sizceeee nasıl olmalııı??????

bu arada uygulamayı yeni keşfettim ve açıklamasına da yazdığım gibi amatörce bir hikayedir ve ilk hikayemdir.Bunu bilerek okuyalım lütfen.