@ayshe.myfirst
|
Dosyayı inceledim.Babamın neden gittiği nerelere karıştığı bütün detaylarıyla anlatılıyordu.Ama yüreğim ona karşı biraz olsun yumuşamamıştı bile,çünkü o adam benim bu davaya savcı olacağımı benden önce öğrenmişti,bana ulaşabilirdi,ailemizin çektiği tüm zorlukları tek başıma ben değil o kaldırabilirdi,en azından yarısını.Çünkü bana şimdi işi yüzünden kurduğu ailesiyle mutlu rölü yapmak yerine gerçek ailesiyle mutlu olabilirdi,anneme bir ajan olduğunu,bir görevi olduğunu söyleyebilirdi.Ama yapmamıştı,benim de bundan sonra onu affetme gibi bir lüksüm yoktu,olmayacaktı. -Albayım,davaya ne zaman başlıyoruz? Burada benim de bazı davetlere katılabileceğim yazıyor. -Evet ateş sen de bazen bu görevlere katılacaksın.Yarın akşam benim eve tim ile birlikte yemeğe gel,size bütün detayları anlatayım.Ayaz yüzbaşı ve eşi zaten biliyorlar.Ama katılmak isterlerse buyursunlar,kapım her zaman açık. Bu kadın ve albayın arasında bir şeyler vardı.Bu şey her ne ise ikisin,n de canı çok yanıyordu.Karşımdan gelen metehanın sesiyle oraya döndüm. -Tamam komutanım,yarın geliriz.Bu arada savcım isterseniz sizi de evinizden alabiliriz,arabanız henüz yok nasıl olsa. -Gerek yok metehan,teşekkürler.Ben de sana onu soracaktım zaten,buradan çıktığımızda bana buraya yakın güvenilir araba satan yerleri tarif eder misin? -Ta- -Gerek yok,ben sana bir araba ayarlarım. Yandan gelen babanın sesiyle o tarafa dönme zahmetine bile girmedim sadece başşımı olumsuz anlamda salladım,ve; -Size gerek yok asıl ayaz bey,biz metehanla gayet güzel geçiniyoruz.Siz illa bir araba sağlayacaksanız kızınıza sağlayın lütfen. Erkeksi bir kıkırtı duydum,ondan sonra gelen ise albayın öksürmesi oldu.Uyarıyordu.Ama nedeeeenn,diyen iç sesimi bir gün boğacaktım,ne neden yani sussaydı Allah Allah ,niye susuyormuş ya çok güzel kıkırdıyor amaa,ev-Hayır! Hayır ne diyorum ben gülmesin o ayarlarımla oynuyor sonra,aman iyi tamam be bir şey demedik,deme zaten. Önüme döndüm,ve derin bir nefes aldım.Sanırım dosyalar verildikten sonra konuşacak bir şey kalmamıştı.Albayın evinde dosyada yazmayan gereksiz detayları da konuşur hallederdik.Önümdeki dosyada babamın sayfası açıktı,bunu fark edince hızla dosyayı kapadım ve kafamı kaldırdım.Kaldırdığım an metehanla göz göze gelmem bir olmuştu,kahverenginin en güzel tonunda bir göz rengi vardı.Gözleri,beni kendine çekiyordu,gözlerini kıstığında belli olan göz çevresinde iki küçük gamzesi vardı.O gamzelere dokunmak için parmak uçlarım uyuşmuştu.Beni sadece gözleriyle içine çekmiyordu,dudakları,burnu,yanakları her şeyiyle beni kendine çekiyordu.Davranışları buradan bakınca biraz kaba geliyordu,ama bence öyle değildi.Sadece onun içindeki çoçuğu dışarı çıkarmanız gerekiyordu o kadar,yani ben ve gözlemlerim o şekilde düşünüyorduk. -Albayım,söyleyeceğiniz bir şey yoksa ben kalkayım artık,malum işlerim var. -Yok,yok ateş çıkabilirsiniz. -Teşekkürler albayım. Gülümsedi sadece,sonra ise arkasına bile bakmadan yanımızdan bir hışımla geçti ve gitti.Bir gariplik vardı,ne olduğunu sormak için metehana döndüğümde çatık kaşlarla ve büyümüş gözler ile komutanının arkasından bakıyordu.En son ona baktığımı fark etmiş olmalı ki bana döndü,şaşkınlığımı ve soru soracağımı anlamış gibi; Kafamı salladım. -Çıkalım mı? Bu arada seni işinden etmiyorum değil mi? -Hayır,sıkıntı değil.Ben her türlü telafi ediyorum zaten. -Peki o zaman hadi. Tamamdır.Alp tim sana emanet haberim olsun her şeyden,tabii savcımın da. -Tamamdır komutanım,ve savcı hanım. Gülümsedim.Çantamı astığım yerden aldım omzuma asıp dosyayı aldım.Yanıma gelmişti çoktan,kafamı time iyi günler demek için döndürdüğümde babanın bize olan bakışlarını gördüm.Gözlerini kaçırdı ama yakaladım.Kıskanmıştı,hem de 11 yıl boyunca babasız bırakıp bütün ailenin yükünü omuzlarına bıraktığı kızını,hah şaka gibiydi.Neyseledim. -İyi günler dilerim. Kolumdan birazcık iteklenmem ile çıkmamız gerektiğini anladım ve sadece el salladım. GÖLGE TİMİNDEN Savcı hanımla birlikte giden komutanlarına şaşkın bir şekilde baktı tim,gerçekten herkes şaşkındı komutanları ilk defa bir kadına bu kadar uzun süre bakıyor ve dokunuyordu. -Bu günü tarihe yazmalıyız. Diye mırıldandı kerem şaşkınlığının arasından,tek şaşkın olmayan alparslandı,biliyordu çünkü bu dağlar kadar sert olan adamın da duyguları olduğuna ve bir kadının bu adamın duygularını ortaya çıkaracığını biliyordu,yan yana aynı ateş ve barut gibi olacaklarına da.Omuz silkti. -Ben demiştim,benimle bu kadar dalga geçmeyecekti. Kıkırdadı zeynep hem de en cilvelisinden.Kocasının söylediğini biliyordu,duymuştu.Kafasını salladı ve muzipce gülümseyerek alparslana sokuldu.Hazır toplantı odasında timden başka kimse yokken bu avantajı değerlendirmeliydi.Daha evleneli 2 yıl olmuştu,meslekleri gereği çoçuk işini ertelemişlerdi.Ama bu istemedikleri anlamına gelmezdi.Karısını kolları arasına alan alparslan ise halinden memnun du.Saçlarına derin bir öpücük kondurdu ve derin derin içine çekti karısının kokusunu.Metehan gibi derdi o da sonra bir gün gelmişti zeynep time, o günden sonra ise kendine ağır sövmüştü.Şimdi bu durumu çekmesi metehandaydı kolay gelsindi,kadınları anlamak zordu.Şimdi arkalarından baktıkları çift de onların iki yıl önceki halleri gibiydi: -Ateş ve barut gibiler. Sessiz kaldı ama başını salladı.Metehan ve savcı değil bu davanın askeriyenin içinden geçen bir çift olacaktı inanıyordu.Tıpkı bu duygusuz olan adamın duyguları olduğuna inandığı gibi.Ne demişti şarkıda: bir kadn gelir,değiştirir seni alıştığın o kararlı şeklini.
Nağberrrrr bu bölüm yazdığım ve yayınladığım en sıcak bölüm,bugün yazdım çünküüü ne diyorsunuzzz yorumn vee okunmamız çok az lütfen yakınlarınıza da önerin arkadaşlar bir de yorum yapmayı ve oy atmayı unutmayın sizleri seviyorehhhh.Bu hikaye tamamen amatörce ve keyfi yazılmıştır bunu bilerek okuyalım lütfenn. |
0% |