Annem ile sarlırken sanki yaralarımızı sarmak için sarılıyorduk.O an aklıma annemin beni öbür dünyada yanlız bıraktığı geldi aklıma geriye attım kendimi benim böyle bir annem olamazdı.

"SEN BENİM ANNEM OLAMAZSIN,BENİM ANNEM BENİ YANLIZ BIRAKMAZ HEMDE BÖYLE BİR KRALİÇELİK UĞRUNA CANINDAN BİR PARÇAYI TEK BAŞINA BIRAKMAZDIN."Dedim birnyandan hıçkıra hıçkıra ağlıyor bir yandan da bağırarak konuşuyordum.

"Kızım sakin ol."diyordu ama ben sakin falan olmayacaktım

"SAKİN FALAN OLMAYACAĞIM."Dedim bağırarak tam kapıdan çıkmak için arkamı döndüğümde kapı yüzüme kapandı.

"NE YAPIYORSUN SEN."Diyerek bağıdım.

"ASIL SEN NE YAPIYORSUN SEN BENİM KIZIM OLSAN DA KRALİÇENİN ÖNÜNDE BÖYLE HAREKETLER YAPAMAZSIN."Dedi öyle bir kinle konuşuyordu ki yüzüne baktığımda iğreniyordum,ve konuşmaya devam etti.

"BUNUN TEK BİR SONUCU VARDIR O DA ZİNDANA GİRMEK,UNUTMA KIZIM OLSAN BİLE SENİ ZİNDAN ATMAM 10 SANİYEMİ ALMAZ O YÜZDEN ŞİMDİ SUS OTUR VE BENİ DİNLE."Dedi bağırarak

"AT O ZAMAN BENİ ZİNDANA AT NE OLURSUN AT."Dedim,atabilirdi bunu biliyodum ama durmayacaktım ona boyun eymeyecektim

Diğer yanımda Adin bana şaşkınlıkla bakıyordu "Sus artık" dercesine bir bakıştı.Tam o anda belinde takılı olan kılıcı gördüm.O an aklımdan bıçağı çıkarıp kendime saplamaktı ve tam olarak bunu yapacaktım.Bıçağı aldım ve heen geriye doğru çekildim ve bıçağı kendime doğru tuttum.Adin bana doğru geliyordu yavaş ve temkinli adımlarla.

"Alisa, lütfen sakin ol kendine birşey yapma." Diyordu bir yandan bana yaklaşıp bir yandan konuşuyordu,ama ben durayacaktım gerekirse o kılıcı kendime saplayacaktım,biliyordum ölmeyeceğimi ama en azından bana zarar gelecekti.

"ADİN YAKLAŞMA, YAKLAŞMA DEDİM SANA ANLAMIYOR MUSUN?"Dedim bağırarak.

"Anlmıyorum Alisa anlamıyorum ama lütfen bırak o kılıcı."dedi,ama durmadım Adin'den kaçmaya devam ettim.

"Bırakmayacağım." dedim ve bıçak ile karın boşluğuma bir çizik attım.

"ALİSA."Dedi Adin,durmadım,ve sonra karnıma soktum kılıcı ve kanlar içinde yere yığıldım...

(ADİN'İN ANLATIMIYLA)

Alisa kanlar içinde yere yığılmıştı elimden hiçbir şey gelmemişti.O pislik kadın sadece muhafılar diye bağırmıtı

"Muhafızlar gelin Alisayı alın iyileştirin ve zindn atın."dedi bir dakia ne demişti kendi öz kızı şoka girip ona itaat etmediği için zindana mı atacaktı.

"Kraliçem bu da çok fazla değil mi?" diye sordum kibar olmaya çalışarak,Kraliçe önce beni baştan aşağı süzdü sonra ise şölye dedi;

"Sana mı sormam gerekiyordu muhafız istersen öldürürüm."Dedi asasını sallarken.

4 tane muhafız gelmişti Alisa'yı alıp girmişlerdi ben ise orada öylece kalakalmıştım kardeşimi koruyamamıştım...

(ALİSA'NIN ANLATIMIYLA)

Uyandığımda yüzüme tavandan sular damlıyordu,en son ne olduğunu maalesefki hatırlıyorum,Yüksek ihtimal annem olacak o kadın beni zindana atmalarını söylemişti,o an aklıma kendime sapladığım kılıç aklıma geldi baktğımda dikiş izi bile yoktu,Adin'in söylediği gibi burada ölüm yoktu Kraliçenin bizi öldürmesi dışında...

Acaba demir parmaklıkları yamultum arsından geçemez miydim? Denemeden öğrenemezdik,tam ayağı kalkacakken bir elimin ve bir kolumun zincirlenmiş olduğunu gördüm,işte o an tüm umudumu kaybettim buradan Elisa izin vermeden çıkamayacaktım.

Acaba ben deniz kızımıydım,prenses miydim,elf miydim,kurt adam mıydım yoksa savaşçı mıydım ben neydim acaba çok merak ediyordum.Tam düşüncelerin arasına dalmışken kapının açılma sesini duydum,gözümü açıp etrafa baktığımda 2 muhafız bir de elinde kağıt tutan bir adam vardı.

Kağıt tutan adam yanındaki muhafızlara doğru şunu söyledi."Bu güzelliğin suçu neymiş,ne yapmış a böyle büyük bir işkenceye maruz bırakımış."dedi ne işkence mi şaka mı yapıyorlardı.Soru soran adama karşı muhafızlardan biri kulağına inip birşeyler söyledi benim duymadığımı zannediolar ama ben çok net duyabiliyordum 1 elf gibi her ayrıntıyı duyabiliyordum.Muhafız birkaç dakika sonra admın kulağından gerie doğru çekilip eski dik duruşuna geçti.

"Hadi gel bakalım tatlı kız böyle bir suçu cezasız bırakamayız."dedi gülerek,gülüşü çok iğrençti.

"MUHAFIZLAR!,KIZI ÇÖZÜN VE İŞKENCE ODASINA GETİRİN."Dedi

"NE İŞKENCESİ BE NE YAPTIM BEN NE DİYORSUNUZ SİZ ŞAKA MI YAPIYORSUNUZ BEN HİÇBİR ŞEY YAPMADIM."Dedim ama faydasız di 2 muhafız beni sürükleyerek bir odaya getirdi.Bu oda gerçekten de işkence odasıydı,çok korkuyordum tirtir titriyordum.

"Gelelim ilk işkencemize bir prenses olduğuna göre bir deniz kızı değilsin."dedi gülerek yapacakları şeyi çok iyi anlamıştım.

"MUHAFIZLAR BAĞLAYIN ELLERİNİ,KOLLARINI."Dedi ve devam etti"VE TABİ BÜYÜK TAŞLAR İLE ZİNCİRLEYİN."Dedi korkmuyordum çünkü beni sadece Kraliçe öldürebilirdi.

"SİZ BENİ ÖLDÜREMEZSİNİZ SADECE KRALİÇE ELİSA ÖLDÜREBİLİR,." Diyerek bağırdım.

"PEKİ BU SUYA KRALİÇENİN BÜYÜ YAPTIĞINI SÖYLESEM?"Dedi işte bu sefer cidden korkuyordum.elleimi ne kadar çekmeye çalışsam da başaramasdım çünkü başımda 6 tane muhafız vardı.

Ve artık ölmek için herşeyim hazırdı herşey bitecek miydi herşeyin sonuna mı gelmiştik beni dışarı çıkardılar dışarıda büyük bir göl/ırmak tarzı birşey vardı ve beni getirdikleri gibi attılar.

Gözlerimi kapattım ve olacakları bekledim,Tam o anda birşey oldu ayaklarımın olduğu kısımda değişik birşey hissettim ayaklarıma bakmaya çalıştığım sırada ayaklarımın artık olmadığı onun yerine bir balık kuyruğu olduğunu gördüm,ben deniz kızı olnuştum ben aynı anda daha neler olucaktım.Hemen suyun dışına çıkmadım öldüğümü sansınlar diye bir 10 15 dakika sonra çıktım suyun üstüne çıktım,düşündüğüm gibi kimse yoktu biri hariç KRALİÇE ELİSA TAM KARŞIMDA SASI İLE DURUYORDU.