"Bu evrende yalan söylemek yok tatlım merak etme,bundan sonra onlar yok sadece sen ve ben varız." Diyordu ama bunu söylerken bana değil Delfin'e bakıyordu,ama şuan bunu tartışacak vaktimiz yoktu derken Delfin Adin'e cevap verdi

"Tabiki ikimiz varız aşkım tabi ki." Dedi ne diyordu biz Adin ile sevgili değil miydik?

"Bir dakika Adin senin nerden aşkın oluyor acaba, söylemeyi unuttum ama biz Adin ile sev..."Diyordum ki Adin sözümü kesti.

"Sen ne diyorsun, ne kadar iftiracı ne kadar küstah bir insansın sen, Delfin sevgilim bu ucubenin kusuruna bakma aşkım**." Dedi ne diyordu bu

"ADİN SEN NE DEDİĞİNİN FARKINDA MISIN?" Dedim bağırarak

"ASIL SEN KENDİNİ NE ZANNEDİYORSUN." Diyerek o da bana bağırdı

"BİZ SENİN." Derken Adin yüzüme tokat attı o kada sert atmıştı ki kafam önüme düşmüştü, tam kafamı kaldırıp Adin'in yüzüne bakacakken bu sefer de diyer yanağıma bir tokat indi,ve yine yüzüm önme düştü, ağzıma kan tadı gelmeye başlamıştı.Kendime gelmeye çalışıp ayağı kalktım,ne olursa olsun boyun eğmeyecektim.Ayağa kalktım ve bende ona tokat attım ama galiba gücü biraz fazla kaçırmıştım çünkü o kadar cüsseli adam yere düşmüştü,yere düştmüştü,Adin yere düştüğü gidi Delfin Adin'in yanına koştu.

"SEN NE YAPIYORSUN SEVGİLİME ELİNİ SÜRMEYE NASIL CESARET EDERSİN GERİZEKALI."Diyerek bana bağırıordu ama artık dayanamıyodum,onların am dibine kadar yürüdüm ve tam Delfin'in önünde durdum.Tam bana vurmak için elini kaldırıyordu ki onun elini tutup karın boşluğuna tekme attım, ve sonra da ikisininde belindeki kılıçları aldım birini Adin'in bacağına diyerini ise Delfin'in karnına sapladım,ama şimdi ne yapacağımı bilmiyorum,normal evrene nasıl gideceğimi bilmiyorum onu bunu boşver ben kim olduğumu bile bilmiyorum üstüm başım kan yüzümde morarıklar,çok yorgundum buraya doğru gelen 1800 muhafız da bana düşman olucak çünkü nasıl olduğunu bilmediğim Kral ve Kraliçe yi öldürdüm hemen buradan kaçmam lazımdı,uçarak kaçabilirdim ama uçamayacak kadar yorgundum ama hala periydim.Havalanmayı denedim,havalandım ama çok alçaktaydım.Tam ne yapacağımı düşünürken arkadan bir ses duydum.Arkamı döndüğümde sarı saçlı ela gözleri ile güzeller güzeli bir kız gördüm

"Hemen gelmeniz lazım yoksa orada ölceksiniz."Dedi ikiletmeden yanına gittim çünkü başka bir seçeneğim yoktu çünkü

" Bana yardım ettiğiniz için teşekkürler, siz olmasaydınız yüksek ihtimal ölecektim."

"Ne teşekkürü Kraliçem, asıl biz teşekkür ederiz." Dedi ama bir dakika ben Kraliçe değildim ki?

"Bir dakika ben Kraliçe miyim yani bildiğim kadarıyla burada ki Kraliçe Delfin değil mi?" Dedim şaşkınlıkla

"Evet Kraliçem bu evrenin Kral ve Kraliçe'si Delfin ve Adin ama siz Kabus evreninin Kraliçesi siniz ve Ölüler diyarının en başısınız yani siz tüm evrenin yöneticisisiniz bunu bilmiyor muydunuz?" Dedi ne ciddi mi konuşuyordu ben herkezi yönetebilecek gücünde miydim?

"ŞAKA MI YOKSA CİDDİ MİSİNİZ?

" Hayır Kraliçem hatta şuanda ölüler diyarına gitmemiz lazım sizi bekliyorlar zindana atılan insanladın suçları yargılanıcak ve yargılayacak olan kişi sizsiniz Kraliçem."

Herşey çok saçma geliyordu, herşey annem denen kadının bu diyarda Kraliçe olmak için intahar etmesiyle başlanmıştı ardından aşık olacağım adamı bulmultum ama şimdi Delfin denen kızla beraberdi,ve ben bunun intikamını alıcaktım

"Bu arada senin adın ne?"diye sordum

" Benim adım Devin Kraliçem."

"Peki senin görevin ne?" Dedim ve devam ettim. "Ve sen elf misin peri misin yani tam olarak kendini tanıtır mısın?" Dedim

"Tabikide tanıtırım Kraliçen daha önceden de dediğim gibi adın Delvin ve ben elfim ve sizi korumak için görev almış bir muhafızım, ilk sınava girdiğimde elf olarak seçildim sonra ise iyi bir savaşçı olduğunu gördüler ve sizi korumam için görevlendirdiler Kraliçem."Dedi

"Tamam Delvin peki diğer verenlere nasıl gideceğiz?" Dedim

"Ben sizi götüreceğim Kraliçem." Dedi bana Kraliçe denmesinden sebepsiz yere rahatsız olmuştum, acaba bana ismim ile hitap etmesini söylesem yanlış birşey yapmış olur muydum, off nasıl Kraliçe olunur bilmiyorum ki.Bence söyliyeyim söyliyim mi off Kraliçe neden utanır ki hadi Alisa dik dur nefes al kendine gel birşey yok, ayy neden içimde böyle bir his var ama bu utanma hissi falan da değil bu his daha çok

KORKU 

hissi gibi

"Delvin senden birşey rica edicem." Dedim Selvin hemen bana dönüp cevap verdi.

"Tabi Kraliçem." Aaa yeter gari ya Kraliçe Kraliçe

"Bana Kraliçr demek yerine ismim ile hitap etsen." Dedi ve dememle beraber koskocaman bir kapıya çarpmam bir oldu

"Kraliçem, iyi misiniz?" Dedi ay vallaha kafayı yicem kız hala bana "Kraliçem" Diyordu kafam zaten allak bullak birde Zonkluyordu, elimi kafama koyduğumda kanadığını fark ettim çünkü 1.80 boyumla bile kafamı kapınıb kulpuna vurmuştum.Tam Delvin konuşacaktı ki konuşmadan sözünü kestim

"Lütfen Kraliçem deme."dedim bıkkın bir seslesesle

" Tamam Alin hanım." Dedi dediği gibi yüzüne baktım ama yanımda Delvin değil Elisa vardı.

"ELİSA NE İŞİM VAR SENİN BURADA DELVİN NEREDE. " Dedim

Bana cevap vermek yerine kapının üstündeki tabalayı gösteriyordu tabelada ise şöyle yazıyordu "ölüm kapısı" yazıyordu ama ben buna inanacak kadar salak değildim bu yazı Elisa'nın el yazısıydı

"SANA DELVİN NERDE DEDİM." Ama Eslisa sebebini bilmediğim bir şekilde bana korkuyla bakıyordu.

"SEN ALİSA DEĞİLSİN." Diyordu daha doğrusu sayıklıyordu

"SEN NE DİYORSUN BEN ALİSA'YIM, AMA DOĞRU SEN KIZINI ÖLDÜRECEK KADAR ÇILDIRMIŞTIN DEĞİL Mİ?"Dediğim gibi de ELİSA arkasına bakmadan kaçtı aedıbdan önümde bir ayna belirdi aynada kendime bakarken yukarıdaki Dolunayı gördüm, sonra da kendime baktığımda ben bile kendimden korkmuştum çünkü her yerimde kan vardı ve ben kurt adamdım.Tam o anda aklıma Delvin geldi nereye gitmiş olabilirdi ki

"DELVİN NERDESİN, DELVİN." Diye bağırıyordum ama nafile hiçbir ses yoktu o anda aynaya birşeyler oldu birşey yazıyordu.

"Alin buradan kaç unutma buraya doğru 1800 kişilik bir grup asker geliyor, şimdi diyeceksin ben Kraliçeyim beni dinlemek zorundalar diye ama muhafızlar karşılarında kim olursa olsun görevlerinden vazgeçmez, o yüzden kaç belki beni yemeseydin bir ihtimal beraber savaşırdık. DELVİN

Be-n n-e yap-mıştım