ARKADAŞLAR BU BÖLÜMÜ OKURKEN DİNLEMENİSİ ÖNERDİĞİM ŞARKILAR: *Sen benim şarkılarımsın, *Hatamı dansa kaldırdım *Dilerim ki *Anıları sakla (Ben yazarken bunları dinledim)

Dışarı çıktım çok korkuyordum ya herşey için geç kaldıysak,Arya kendine gel sen güçlü bir kadınsın.Dışarı çıkmadan önce giyinme odasına gidip hazırlandım ve dışarı çıktım.Vallaha biliyorum hazır ol falan diyemem heleki bu durumda.Direkt konuya girdim

"BERK KİM?"

"Benim KOMUTANIM."Deyip 1 adım öteye çıktı çocuk bana çok benziyordu sarı dagalı saçları ve yemyeşil gözleri ile ciddi anlamda bana benziyordu.

"BİLGİLER."Dedim ve konuşmaya başladı.

"Şırnak-Irak sınırları 56 sivil 1 komiser 7 asker esir etrafları mayın ile döşenmiş helikopter ile ineceğiz ama çok tehlikeli."Dedi

"Öncelikle teşekkür ederim, arkadaşlar şimdiden söylüyorum çok zorlu bir görev olacak korkan varsa gelmesin." Dedim dediğim gibi esmer bir çocuk öne atıldı.

"Ne olursa olsun biz TÜRK ASKERİYİZ gerekirse öleceğiz."Dedi gülümsedim tam konuşacakken adının Berk olduğunu hatırladığım çocuk şöyle dedi.

"Komutanım söylemeyi unuttum 2 şehit var."Dedi ne n-e diyordu korkuyordum hem de çok...

"Başımız sağolsun."Dedim

"VATAN SAĞOLSUN." Diyerek bağırdı tüm TİM, o an içimden gülmek dedi ama neredeyse tüm sevdiklerim ölüm döşeğindeyken içimden hiçbirşey gelmiyordu...

"Berk sadece yukarıdan mı inebiliriz? Başka bir iniş yolu yok mu?" Çaresizce sordum.

"Sadece yukarıdan inebiliriz komutanım maalesef başka bir çözümü yok." Dedi üzüntülü bir sesle.

"Tamamdır çocuklar Berk TİM sende hallet gideceğimşz araçları falan da hallet bende başka bir TİM ayarlamaya çalışacağım."Dedim ve arkamı dönüp Harun Albayın odasına doğru yürüdüm.Aklımd binlerce soru binlerce düşünce vardı ama hiçbirinin cevabı yoktu...

Kardeşim dediğim insanların şuanda bir şerefsizin ellerinde. Abim,Sevgilim,Kardeşim dediğim canımdan öte olan arkadaşlarım ve 50 masum can.Belki de Şuanda orada abim yaşamıyo sevgilim yaşamıyor Aslı ablam yaşamıyor arkadaşlarım yaşamıyor.Aklımda bunca düşünce varken nasıl göreve odaklanacaktım bilmiyordum ama odaklanmak zorundaydım çünkü görevde başarısız olursam aklmdaki düşünceler ölür...

Herşey tekrar başlıyordu peki benim herşeye katlanacak gücüm tekrardan olacak mıydı

Şuanda Harun Albayın kapısının önündeydim, kapıyı çalıp içeriden gel sesini bekledim ama ses gelmedi bir daha tıktıkladım ama yine ses gelmedi bu sefer tek çare içeri girmekti...