Babam karşımda duruyordu.Şok olmuş bir şekilde annemin yanına gittim

-Anne neden bağırdın öyle?

Dedim korkuyla 

-Bağırmak için yeterli bir sebep değil mi Hatice?

Babama nefret ve öfke dolu bakmaya başladım

-Neden geldin sen buraya? 

-Kızım... 

-Kes sesini!Kızım deme bana! 

-Ben buraya sizi görmeye geldim

Sinirden gülmeye başladım

-Bizi görmeye geldin öyle mi?!Hangi sıfatla

-Efendin? 

-Hangi sıfatla geldin bizi görmeye?Neyimiz olarak?

-Annenin kocası senin de baban...

-Sen benim babam falan değilsin!Bunu o kafana sok ve birdaha gelip karşıma geçip kızım seni görmeye geldim deme!

Sözlerimi bitirdikten sonra hızlı adımlarla odama gittim.Sertçe kapıyı kapatıp yatağıma yattım ve ağlamaya başladım.Küçükken en çok babama güvenirdim ben.Bizi hiç incitmez hep yanımızda olur diye düşünürdüm.Benim hep arkamda olur hep beni sever diye hayal ederdim.Ama öyle olmadı.O günden itibaren ne babama ne de bir başka erkeğe güvenmeyeceğime dair kendime söz verdim.Annem odama geldi ve yatağa oturup saçlarıma okşamaya başladı.Doğruldum ve anneme sarıldım.Annem beni teselli etmeye başadı

-Ağlama artık.Bak 1 ay sonra universite sınavın var.Senin şimdi sadece stresten uzaklaşmaya ve ders çalışmaya ihtiyacın var.

-Haklısın.Ben ders çalışayım o zaman yarın sınavım var zaten.

-Ben odamdayım.Kolay gelsin 

Çalışma masama geçtim ve tarih kitabımı elime alıp okumaya başladım.En büyük hayalim okulu bitirip istediğim mesleğin sahibi olmaktı.Aslında çocukluktan beri çok meslek sahibi olmak istiyordum.Doktor,öğretmen,mimar,mühendis ve daha başkaları.Ama babam hapse girdikten sonra avukat olmaya ve sebepsiz yere şiddet gören kadınları savunmaya karar verdim.Annem benim avukat olmamı kesinlikle istemiyordu.Aslında bir çok kez bu mevzuda kavga ettik.Hatta Ben bir keresinde evi terk edecektim.Ancak annem benim hala hayalimden vazgeçmediğimi bilmiyor.Kitabımı aldım ve yatağa uzanıp kitabımı okumaya başladım.Tarihle yanı sıra edebiyat ve coğrafyayı da çok seviyorum.Tarihi bu kadar sevmemde annemin de biraz payı var.Matematiğim o kadar da iyi değil.Öğrermenimin adı Aylin.O benim yalnızca öğretmenim değil.Bunun yanı sıra o benim teyzem.Annemden farklı olarak o benim avukat olmamı için bana destek oluyor ve bana olan desteklerini hiç esirgemiyor.1 ay sonra mezun olacağım ama Annem bana bir kere bile “sana güveniyorum”sözünü demedi.Aslında annemin böyle olmasının bazı sebepleri var.Zamanında annem de ben de çok acılar çektik.Babamın yaşattıklarıyla yanı sıra küçük kardeşim olan Merti de kaybetdik.Kaybettik dediysem öldü anlamında kaybettik değil.Polisler her yerde aradılar ama bulamadılar.Şimdiyse annem onun öldüyünü kabullenmiyor.Aslında yaşayıp yaşamadığını ben de bilmiyorum. Çünkü anneannemle birlikte bir gemi kazası sonrası bir daha onu göremedik.Hukuk okumamın bir diğer sebebi de bu.Kardeşimi bulmayı çok istiyorum.Babam da kardeşimin kaybolmasından annemin sorulu turuyor.Annemin annesi tatile gittiğinde kardeşimi de yanında götürmek istedi.Babam onay vermese de annem izin verdi.O kazadan sonra çok kötü kavga ettiler.Şimdi boşanma yolundalar.Ben küçüklüğümden beri babamı sevmiyorum çünkü bana hiç sevgi ve şevkat göstermedi.Yanıma gelip hal-hatrımı sormadı.Başıma okşayıp arkanda bir baban var demedi.Demez tabii çünkü o beni hiç bir zaman istemedi.Neden istemedi diye sorarsanız hemen size cevap vereyim.Şimdi şöyle ki,babam her zaman bir erkek çocuğu olsun istiyordu.Annemin hamile olduğunu öğrendiğinde de erkek çocuğu olacak diye seviniyormuş.Ama sonra kız olduğunu öğrendiğinde ye eski sevincinden eser-elamet kalmamış.Anneme de eskisinden çok ama çok farklı davranmaya başlamış.Sonra ben doğmuşum.Babam hastaneye bile gelmemiş.Eve geldiğimizdeyse beni bir kere bile kucağına almamış.Şimdi siz bir şey daha soracaksınız.Soracaksınız ki,eğer bu adam madem küçükken senden nefret ediyordu o zaman neden şimdi sana ilgi göstererek yalvarıyor?Bunun cevabı aslında çok basit.Onun tek derdi annemi geri kazanmak.Yani daha doğrusu annemi değil dedemin servetini geri kazanmak.Ben tüm bu sorunlara rağmen derslerime çalışmaya devam ediyorum.Annem içeri girdi ve telefonumu verip çıktı.Ders çalışmaya ara vermiştim.Kapı çaldı.Annem odasından seslenerek kapıya bakmamı söyledi.Kapıya doğru gittim ve kolu aşağıya eyerek kapıyı açtım.Karşımda elinde çiçek olan benim yaşlarımda, esmer,kahverengi gözlü bir erkek ve arkasında da annem yaşlarında bir kadın duruyordu.Bu insanları hayatımda ilk kez görüyordum.Yalnız bir şey vardı ki,çocuk çok yakışıklı ve karizmatikti söylemeden geçemeyeceğim.

2.bölüm sonu