Ferman Aslı'yı büyük koltuğa yatırdıktan sonra.
Hemen gidip ecza dolabından kolonya getirdi.
Önce bileklerine sürerek ovaladı. Sonrada bir miktar kolonyayı eline sürüp burnuna doğru tuttu.
Kolonyadan gelen gelen keskin kokunun sayesinde kız yüzünü buruşturarak gözlerini açtı.

"İyimisin, doktor çağırayım mı?"

"Hayır gerek yok."

Ferman kızı inceleyerek kim olduğu nu anlamaya çalıştı.
Kız yüzüne dikkatle bakan adama bir süre baktı.
Gözlerini devirerek,

"Aslı." Dedi.

"Ben Aslı'yım."

Ferman tek kaşını havaya kaldırarak emin olmak istedi.

Kız gözlerini tekrar devirerek,
"Gerçekten Aslı'yım." Dedi.

"Tamam ikna oldum.
İyimisin?"

"Evet,iyiyim."

Diyerek yerinde doğrulmaya çalıştı Aslı.
Kalkmaya çalışırken acıttığı kolu yüzünden, Ahh!! diye inleyince.

Ferman:

"Yavaş, dikkat et,"

Dedi kalkmasına yardım ederken.

Sonrada yanına bir dizi üzerine çökerek elini Aslı'nın dizine koydu, gözlerine baktı.

"Ne oldu birden.
Neden bayıldın.. "

Aslı Ferman'ın gözlerine kaçamak şekilde bir bakış atıp.
Hemen geri çekti bakışlarını.

"Bir beden iki kişi.
Bedenim artık kaldıramıyor.
Bazen ölüp kurtulsam keşke diyorum.
Aklım ruhuma ,ruhum bedenime uyum sağlayamıyor."

Ferman hızla ayağa kalkıp bir adım geriledi.

"Sakın.!" Dedi.

"Sakın bir daha benim yanımda ölmek isteme. Anladın mı?"

Aslı sadece şaşırmış şekilde baktı.
Ferman, hızlıca arkasını dönerek hadi kalk hastaneye gidiyoruz.
Çıkışını alarak, burda kalacağını söyleyeceğiz Aylin'e.
Gülce ve sen artık evde tedavi göreceksiniz.

"Gülce tamam da ben neden burada kalarak tedavi olacağım anlamadım."

Ferman ,koltukta oturan Aslı'nın yanına geldi tekrar.
Ellerini göğsünde bağladı.
Aslı'ya doğru eğildi.

Aslı kafasını geriye doğru götürürken Ferman'da onun yüzüne doğru yaklaştı. Aralarında bir santim ancak vardı. Yüzü, yüzüne yakınken nefesi kızın yüzünü okşayarak geçiyordu.

Aslı yine o mest eden kokuyu duydu.
Gözlerini kırpıştırarak ve şaşkın şekilde baktı. Bu adam neden böyle miski amber gibi kokuyordu. Yanaklarının yandığını hissetti. Aslı iyice geriye gitmek istedi.

"Bir.
Ben ne söylersem onun yapılmasını isterim ve ben öyle istiyorum.

İki, böylece kaçmadığından emin olurum.

Hem tedavin de biter sağlıklı bir kız olarak devam edersin hayata."

"Benim tedavimle neden bu kadar ilgileniyorsun."

"Borcumu ödüyorum diyelim."

"Şimdi mutfağa gidiyor yemeğini yiyorsun.
Açlıktan tansiyonun düşüyor.
Birdaha bayılırsan serum takmak zorunda kalırız.

*****
Aslı çaresiz mutfağa giderek masaya oturdu. Ferman'ın bakışları eşliğinde tabağındaki kahvaltıyı sol eliyle yiyebildigi kadar yedi.
Ferman'ın verdiği ilaçlarınıda içti.

Geçen bir saatin sonunda .
Hastaneye geldiler.
Ferman ilk olarak Aylin'in odasına gelip kapıyı çalarak gir sesi üzerine Aslı ile birlikte içeri girdi.

Aylin.
Yanında Aslı ile Fermanı görünce sevinçle kalktı ayağa.

"Onu bulmuşsun.
İki gündür onu arıyoruz yine mi kaçtın Aslı. Neden böyle yapıyorsun kuzum."

Aslı'da ses yoktu.

Ferman durumu anladı hemen.
Aslı hastanede konuşamayan bir hastaydı.
Yine numara yapıyordu.
Direk, konuya girdi.

"Aslı ve Gülce artık tedaviye benim evimde devam edecekler."

Aylin.
Şaşkın şekilde.

"Anlamadım ne olacak.?

"Anlamayacak birşey yok."

"Bu olacak bişey değil."

"Hadi Gülce kardeşin, onu evde tedavi ettilirebilirsiniz.
Ama Aslı... Aslı'yı evinizde tedavi ettirmezsiniz.
Olmaz öyle şey. Buna izin veremeyiz.
Aslı hiçbir şekilde sizin yakınınız bile değil. Onu evinizde tedavi edemeyiz.
Ailesi de buna asla izin vermez zaten.
Hastanemizde bunu asla kabul edemez."

"O zaman bir yol bulun."

"Bir yol mu bulayım.
Alay mı ediyorsun? Belli kurallar var.
Tek yol ailesinin izin vermesi.
Yada ...."

Aslı, konuşmaları camdan dışardaki manzarayı izleyerek dinliyordu.

Ferman'ın istediği şey çok saçmaydı.
Aylin de bunu biliyordu.

"Yada ne ? " Dedi Ferman.

Tekrar sözünü bölerek.

"Önemsiz. Olacak bişey değil zaten."

"Söyle Aylin.."

Aslı'nın karın olması yada onu evlat edinmen lazım ki bu da mümkün değil."

"Evlatlıkmı!!!
Pııppphahahahahahah " Diye bir kahkaha koptu odada.

Aslı yönünü camdan,Ferman'a çevirerek elleriyle karnını tutmuş püsküre püsküre gülmeye başlamıştı.

Ferman ters ters Aslı'ya baktı.

"Hiç kimse deli gözüyle bakılan birinin seninle evlendiğine inanmaz.
Aklı melekeleri çalışmayan biri evlenemez zaten.
Babam olmayada yaşın tutmaz."

Aylin ayağa fırladı.
Şaşırarak baktı Aslı'ya.

İlk kez bu kadar çok kelimeyi rahat bir şekilde söylemişti.

Aslı artık dayanamayıp itiraf etti. Bir yandan gözünden gelen yaşları silerken bir yandanda konuştu.

"Özür dilerim Aylin.
Ben sandığın kadarda deli değilim.
Evet 10 birimlik deli olarak gelmiştim buraya ama 7 ye düştüm diyebiliriz."

Aylin omuzları düşerek koltuğa bıraktı kendini. Hâlâ şaşkındı.

"Bu konuyu sonra seninle ayrıntılı şekilde konuşacağız Aslı."

"Olur konuşalım doktor. "

Derin bir nefes verip kaşlarını çattı. Aylin.

"Peki ya Alev." Dedi.

"O, maalesef gerçek." Dedi.Ferman.

"Maalesef derken."

Kollarını göğsünde bağlayarak devam etti. Ferman.

"Evet, dün kafamı kırıyordu az kalsın."

"Ne? "

"Evet iki gün önce evime girdi bunlar .. Bu.. Bu ikisi...offff..
Herneyse işte.
Karanlıkta onu hasımlarımdan biri sanarak vurdum."

"Nee?! "

Ayağa fırladı Aylin.

"Aslı doğrumu bu. Neler oluyor ne işler karıştırıyorsun Aslı sen. Gerçekten yaralandın mı?"

Aslı ellerini pervaza koyarak yaslandığı pencereye dayalı,başını salladı.
Evet dedi yakası açık gömleğini kenara kaydırıp bandajı göstererek.

"Gece doktor arkadaşımı çağırdım. Yarası için gerekeni yaptı.
Ama sabah uyandığında Aslı'nın yerinde Alev vardı.
Kafama vurarak kaçmak istedi.
Kaçmak isterken dikişlerini açıldı.
Ama,yarası ve benzini az olan araba yüzünden çok uzağa gidemedi.

Herneyse işte.
Olan oldu. Şimdi konumuza dönelim."

Aylin derin bir nefes alıp verdi. Kendini koltuğuna bıraktı tekrar.

"Bu olanlara inanamıyorum."
Önüne eğdi başını alnını oğuşturarak.

"Dediğim gibi Gülce'nin evde tedavi olmasında bir sıkıntı yok.
Ama Aslı'nın senin evinde tedavi olması imkansız. Nokta.
Hem neden Aslı'nın da gelmesini istiyorsun anlamıyorum ki.
Aslı burada da tedaviye devam edebilir."

"Borcum var diyelim."

"Borcu varmışmış." Dedi Aylin dişlerini sıkarak.

"Hem daha o Fırat denen şerefsizin icabına bakamadım.
Hem Fırat itinin yüzünden hemde sık sık hastaneden kaçıp tedaviyi aksattığı için, benim evime düzenli gelen bir doktor ile daha iyi tedavi olabilir ne var bunda.
Mesela sen neden gelmiyorsun."

"Benmi?"

"Evet.
Sana iyi bir iş teklifinde bulunuyorum.
Her ikiside seni tanıyor. Maaşının 10 katını teklif ediyorum ne diyorsun.

"Ama.." Dedi Aylin gözleri kocaman şekilde.

"Nasıl olacak bu iş.
Önce aileye sormalıyım.
Ama o güne kadar Aslı burada kalmaya devam edecek.
Ailesi sorduğunda burda değilde senin yanında diyemeyiz.
Büyük bir sıkıntı yaşarız."

"Tamam o halde sadece bugünlük kalabilir ama yarın sabaha kadar hallet bu işi."

"Hâlâ emir veriyorsun.
Emirle olacak bir şey değil bu anlasana."

Ferman ayağa kalktı odanın kapısını açarken telefonunu çıkararak bir arama yaptı tek kelime söyledi.

"Gelin."

İki dakika içinde Zafer ve dört kişi kapının önündeydi bile.

"Gülce'yi ve eşyalarını alıp eve bırakacaksınız. Sorun istemiyorum. Gözünüzü dört açın."

"Emredersin abi."

Zafer Ferman'ın yanında kalırken diğer adamlar Gülce'yi alarak çıktılar.

Adamlar Gülce ile binadan çıkarken Aslı da camdan onları izliyordu.
Aşağıda bekleyen on adam daha vardı.

"Bu kadar korumaya ne gerek var.
Bu adam hava olsun diyemi.koruma ordusuyla geziyor acaba."

Aslı'nın gözü bahçe girişine kaydı.
Gördüğü şeyle aniden yüksek sesli kesik kesik nefesler almaya başladı.

Elleriyle başını tutarak yere çöktü.
Acı çektiği her halinden belli oluyordu.
Ferman ve Aylin hemen Aslı'nın yanına geldi.
Ferman yere çökerek .

"Aslı?
Aslı iyimisin.?
Cevap ver Aslı."
Aylin'e bakarak,

"Neyi var ne oluyor." Dedi.

Aylin Aslı'nın kollarını tutarak sordu.

"Aslı.
Aslı beni duyuyor musun?"

Ama Aslı sadece elleriyle kulaklarını kapatmış değişik sesler çıkarıyordu.

"Aylin ne oluyor? "

"Kendini kilitledi."

"Ama neden ,ne oldu birden."

"Bilmiyorum. Birşey tetiklemiş olmalı ama ne anlamadım."

Aslı aniden kalkıp kapıya koştu. Neler olduğunu anlamaya çalışan Zafer'in yanından geçerken hızlı bir hamleyle silahını belinden alarak merdivenlere doğru koşmaya devam etti..

"Silahı aldı."

Dedi Aylin korkuyla.
Yakalayalım birine yada kendine zarar verebilir.

Ferman ve Zafer arkasından koştular.
Aslı elindeki silahla binadan çıktığında Ferman'da yetişmişti nereseyse.
Aylin'de Ferman'ın arkasından yetişti nefes nefese.

Aslı bahçenin tam ortasında iki eli silahta kırmızı gözlerle , şaşkın ama sinirle kendisine bakan kişiye kilitlenmiş bakıyordu.

******
ON DAKİKA ÖNCE

"Geldik abi.
Abi neden bugün buraya geldik. Uzun zamandır gelmek istemiyordun."

"Bu seni ilgilendirmez işine bak.
Hem kardeşimi özlemiş olamazmıyım.
O buraya geldiğinden beri onu bir kez gördüm sadece.
Onunla ilgili güzel planlarım var.
Bunun için iyileşmiş olsa iyi olur.
Seyfi ile ortak olabilmem için Aslı'ya ihtiyacım var."

"Abi Seyfi pisliğin tekidir. Her türlü pislik var o adamda. İçki kumar karı kız silah ve uyuşturucu kaçakçılığı.
Ne işimiz var bizim o adamla."

" Hamdi benim çok paraya ihtiyacım var. Şimdikinden çok daha fazla paraya."

"Abi haddim değil ama şu kumar işinden vazgeçsen.
O adamlar hile yapıp senin kaybetmem için tuzak kuruyorlar sana bence. Bir çok iş yerini hipotek ettiniz. Bazılarını geri alırım diye sattınız.
Annenizin bunlardan haberi olursa sizi şirketin başından geri alır.
Evide rakip sirketin sahibi Ferman Demirdağ almış. "

"Biliyorum Hamdi biliyorum.
Beni delirtme.Kapa çeneni. O evide onun canınıda almak için çok güçlü olmam lazım. "

Derin bir nefes alıp devam etti Demir.

"Seyfi bana bunu sağlayacak tek kişi.
Onun ne bok yediği benim umurumda bile değil.
Benim şirketim ve onun bağlantılarıyla çok büyük bir servetin sahibi olabilirim."

"Peki nasıl olacak o iş abi."

"Seyfi benden onu istedi."

"Kimi? Aslı hanımı mı.?
Ama.
Ama... O.."

"Biliyorum Hamdi o tımarhanede. Değil mi?"

İçten ve sinir bozucu şekilde güldü.

"Bakalım benim küçük kardeşim nasılmış. "

Demir konuşmasının ardından indi arabadan.
Korumalarda onunla birlikte indiler.
Adamların'ın eşliğinde yürürken Aslı'yı gördü.
Elinde tuttuğu silahla kendisine bakıyordu.
Duyduğu iki el silah sesiyle arabasının arkasına saklandı hemen.

************************************
Eveet bir bölümün daha sonu