Bakalım beğenilecekmi.
Düşüncelerinizi benimle paylaşın lütfen.

*******************************

" Hassiktir." Dedi Baran duyulan silah sesleriyle.

Arka camdan peşindeki arabalara bakarak,

" Kim lan bu piçler."

Erol:

"Abi dikkat edin.
İndirin kafanızı."

Dediği anda arka cam patladı. Araba hızla yol alırken arkadaki iki araçtan çıkan silâhlar ateş etmeye devam ederken Erol gaz pedalına yüklendi.

" Sana söylemiştim Baran."

Dedi Baran'ın yanındaki adam arka camdan ateş ederken.

" Bu sessizlik hayra alamet değil diye." Diyerek ekledi.

" Seni o işe sokmazlar demiştim."

" Kapa çeneni Batuhan!
Yoksa burdan çıkınca ilk iş çeneni kıracam."

" Önce burdan çıkalım, sonra yakala, sonra kırarsın."

" Batuhan!! "

Batuhan,

" Erol bas gaza lan! "

Demiştiki arka lâstik bir anda patladı. Buzlu yolda yalpalayan araç hızla savrulurken,
yolda park halindeki araca çarparak durabildi.
Mahalle arasında motordan çıkan dumanla kala kaldı araç.

Bu arada arkadaki iki araç kendilerince emin bir mesafeye çekerek durdu.
İçindekiler çıkarak ateş etmeye başlayınca, soğuk İstanbul gecesinin sessizliği kurşun sesleriyle bozulmaya devam etti.

Baran ve adamlarda hızla arabadan inip arabayı siper alarak karşılık vermeye başladılar.

Bu sırada Baran küfürler eşliğinde ayağa kalkarak arabanın üzerinden ateş etmeye başladı.
Ama camdan giren kurşun Baran'ın böğrünü yırtıp geçince adam geriye sendeleyerek düştü.

Erol,

" Abii. " Diyerek Baran'ın yanına çöktü.
" Abi iyimisin? "

Baran eli böğründe dişlerini sıkarak,

" Sikeyim böyle şansı."

Derken telefon sesi duyuldu. Erol Baran'ı yol kenarındaki evlerin arasına çekerken Batuhan telefonunu açtı.

" Nerdesiniz lan!
Cesedimizi mi almaya geleceksiniz! "

" Az kaldı abi. Dayanın. "

Batuhan telefonu kapatarak bağırdı.

" Erol!
Baran abiyi götür!
Bizimkiler yolda ben onları oyalarım."

Baran:

" Gitmiyorum." Desede Erol:

" Abi gözünü seveyim zorlama. Gidelim. Yaralısın."
Diyerek zorla götürürken,

" Bırak lan!
Bırak Batuhan orda.
Abi ona birşey olmaz bizimkiler yolda, yaralısın."

" Erol Batuhan ölürse sende ölürsün."

" Tamam abi o ölürse kendi kafama sıkacam. Şimdi gitmeliyiz."

Erol abisinin kolunun altına girerek aşağıdaki caddeye indirirken arkalarından çatışma sesleri arttı.

Durmuş arkalarına bakarken bir anda önlerinde duran taksi ile Baran refleks olarak silahı şoföre doğrulttu.

" Taksi lazım mı beyler.
Başınız dertte sanki. "

Dedi siyah bereli şoför, kalın sesiyle.

Baran ve Erol şoföre şüpheli gözlerle bakarken arkadan ayak sesleri ve kurşun sesleri gelmeye başlayınca Erol hızla arka kapıyı açarak Baran'ı bindirdikten sonra kendide diğer kapıdan binerek,

" Gazla çabuk! "

Dedi yüksek sesle.

Şoför hızla vites atıp gazı köklerken arkadaki adamlar geriye yaslandı.
Adam iyi araba kullanıyordu anlaşılan.

Ama daha bir km gitmemiştiki arkada iki siyah araç belirdi yeniden.

Şöförün dikizden arkaya olan bakışları Erol'un dikkatini çekti. Geriye baktığında iki aracı gördü.

"Hay sikeyim.
Bunlar çoğalıyor."

Derken dahada yaklaştı araçlar. Sonra camdan çıkan silâhlar göründü.

İlk ateşte şoför arabayı sallayarak kurşundan kurtardı.
Sonrada aynadan arkada oturan Baran'a bakarak.

" Yaralısın ve arkanda silahlı adamlar var." Dedi şoför.

" Sizi bu heriflerden kurtarırsam bana ne verirsiniz? "

Demiştiki sağ kapı aynası gelen kurşunla dağıldı.

Erol, Baran'dan önce davrandı.

" Ne istersen. "

Baran sinirle baktı Erol'a.

Erol direksiyonda olsa zaten kurtulurlardı. Ama şuan yer değiştiremezlerdi ve başka sans yoktu. O yüzden söylemişti o cümleyi.

Şoför pis bir şekilde gülümsedi.

" 1 milyon." Dedi.

" Baran Karamanoğlu'nun değeri daha az olmamalı."

Baran aynadan yarım yamalak gördüğü şoföre baktı.

" Bakmayın öyle. Bu yüzü herkes tanır. Sıkı tutunun beyler."

Dediğinde şoför gaza basarken vites büyüttü

Direksiyonu sıkıca kavrayarak son sürat makas atmaya başladı araçların arasından geçerken.

İlk kavşağa geldiklerinde boş yolda drift atarak sola dönerken son anda kurtardı kırmızı ışıktan. Sonra gaza basarak devam etti. 2. Kavşağa gelirken son anda geçti yine kırmızıdan ve nerdeyse önünden geçtiği kamyonun tamponunuda alıyordu. Sonunda sağa dönüp çevre yoluna çıktılar. Baran Erol'a Erol Baran'a baktı.
Erol başını iki yana salladı yavaşca. Şöför normal araba kullanmıyordu.

Bir süre daha gittikten sonra Baran aniden,

" Sağa çek ve dur." Dedi.

" Ne? "

" Sağa çek dur lan! "

" Ama.."

Baran silahını öndeki şoförün kafasına dayadı.

" Çek."

Araba yavaşladı, kenara yaklaştı ve durdu.

" İn."

" Ne.? "

" İn lan! " Diye kükredi Baran.

Şöför indiğinde Baran ve Erol'da indi.
Şoförün arkasına geçti Baran.

Eliyle ittirerek öne doğru yürüttü.
Kaputun önünde durdu. Önüne geçerek silahını şoförün yüzüne doğrulttu.

" Kimsin lan! Kimin adamısın? "

" Ne, ne adamı?
Kimsenin adamı değilim.
Sadece bir taksi şoförüyüm.

Tek yaptığım sizi onlardan kurtarmak. Teşekkür edeceğinize birde silah çekiyorsunuz.
Üstelik burda durarak riske giriyoruz.
Bizi bulmaları an meselesi aptallar."

Dedi kollarını göğsünde bağlayarak bakarken.

Baran'ın sinirleri dahada kabardı. Arkadaki yanan farların yüzünden, karanlıkta kalan yüzünü doğru düzgün göremediği şoföre,

" Kes lan sesini! " Dedi.

" Sadece taksi şoförüymüş.
Hangi taksici öyle usta araba kullanıyor lan! "

Baran silahı şoföre dayadı.

" 3 e kadar sayıyorum.
Kimin adamısın söyle. Yoksa ciğerini kurşunla doldururum."

" Söyledim kimsenin adamı değilim.
Paraya ihtiyacım vardı, size...

Demiştiki birden yoldan geçen araçlardan birinden edilen ateşle kurşun taksi şoförüne isabet etti.

Acıyla savrulan şoför Baran'ın göğsüne çarparak yana devrilince
Baran refleksle yakaladı belinden.

Tuttuğu şoförün başı geriye düşünce başındaki siyah berede düştü yere.

O farlarla göründü uzun kızıl dalgalı saçlar.

Baran:

" Hassiktir."

Erol:

" Abi Kızmış...."