SÜRPRİZLİ ALINTI DOSTLAR

" Bırak lan!
Bırak kalkacam bırak.! "

" Nereye kalkıyorsun lan o bacakla."

" Kıraç sikerim belanı bırak!"

Pusat yattığı hastane yatağından kalkmaya çalışırken Kıraç engel olmaya çalışıyordu. Nihayet Kiraç'ı geriye itip ayağa kalktı Pusat. Kıraç anında önüne geçti.

"Delirme Pusat bu halde gidemezsin dikişler atacak."

" Sikimde değil lan dikişler.
Karaca'nın yanına inecem çekil önümden yakarım canını."

" Kız ameliyatta dedim ya lan! Doktorlar gerekeni yapıyor zaten!
İçeri gireceğini mi sanıyorsun?"

" Gerekirse girerim lan! "

Diyerek aksayan bacağı ile kapıya yönelirken bir anda kapı açıldı. Sadık'tı izin bile beklemeden içeriye dalan. Arkadan savaş ve Cemre girdi.

Sadık girer girmez Pusat'ı yakasına yapıştı. Aynı anda Kıraç'ın silahının namlusunu kafasında hissederken bir anda herkesin silahı birbirine doğruldu.

Pusat'ın öfke dolu bakışları Sadık'ta Sadık'ınkiler Pusat'ın gözlerindeydi.

" Geri bas Sadık ucururum beynini." Dedi Kıraç.

" Denesene." Dedi Cemre silahın horozunu çekerken.

Kıraç'ın çenesi sinirden kasılırken Sadık girdi araya.

" Raca senin yüzünden bu hâlde Kurtoğlu! Yanındaki kadına sahip.."

Bir anda yakasındaki ellerle yerden kesildi ayakları. Öfkesi yüzünden deliren Pusat bacağındaki yaraya aldırmadan Sadık'ı havaya kaldırmış arkasındaki duvara çarparken odadaki herkes ikisini izliyordu.

" Canına mı susadım lan sen! Ne olduğunu bilip bilmeden konuşmaya devam edersen senin boğazını keserim Sadık."

" Ne oluyor burada! "

Gür ses odada yankılandığında bütün gözler kapıya çevrildi.

Pusat'ın yasladığı yerden kapıya bakan Sadık gözleri kocaman,

" KURTOĞLU." Dedi sesinin çıktığı kadarıyla.

" DAYI! " Diyen Kıraç'ın ardından Cemre duyuldu.

" DERMAN KURTOĞLU! "

Son olarak Pusat, " BABA.."

Derman Kurtoğlu odadaki herkese bir bir bakıp iki adımda içeriye girdiğinde Pusat'ın çektiği ellerle Sadık yerde kalırken, diğerleri silahlarını indirdiler.

Elleri ceplerinde konuştu Derman.

" Dışarı. "

Odadakiler daha şaşkınlıklarını üzerlerinde atamazken ikinci emir geldi gür bir sesle.

" DIŞARI!
Sefa! "

Sefa kapıdan girdiğinde herkes kendine gelip dışarı çıkarken sadece Pusat ve Derman Kurtoğlu kaldı odada.

Derman Pusat'a doğru bir adım daha gelip önünde durdu. Bir süre bakıştı baba oğul. Derman elini Pusat'ın omuzuna koyarak kavradı.

" İyi olduğuna sevindim. Otur, konuşacağız. "

" Baba. Önce..."

" Otur! Pusat... "

Pusat bu güne kadar bir kere olsun karşı gelmediği babasının sözüyle yatağına gelip oturdu.

Tam karşısındaki koltuğa geçti Derman.

" Anlat. Ne oldu da adın bir anda kral öldü diye duyuldu. "

Gözleri kocaman oldu Pusat'ın.

" Annem.
Annem de mi duydu? "

" Hayır.
Duyacağı hiç bir yere izin vermedim.
Ama zehir gibidir annen. Eninde sonunda duyacaktır. Bu yüzden önce ben geldim. Ara annenle konuş ki duyunca korkmasın.

Ama önce anlat.
Sen ve Karaca Kandemir neden Dağ evindeydiniz.

Pusat babasının gözlerine çevirdi gözlerini.

Kararlı şekilde bakarak konuştu.

Onun adı Karaca Kandemir değil artık baba. O da bir Kurtoğlu. Karaca benim kadınımdır artık!

NASIL SÜPRİZ AMA😁👍