Aslanın beni tutarak sakinleştirmeye çalıştığını hatırlıyorum. Ama onu duymuyor dinlemiyordum.
Sonra aniden başıma giren ağrı ile kendimi karanlığa bıraktım.

*****

İşi almıştık.
Okul ihalesi bizimdi.
Bu yüzden sabah erkenden uyandım yine.
Adetim güneşle birlikte kalmaktır.
İlk iş Kara'yı da alarak bahçeye çıkmak olur. Kara kendi kendine eğlenirken ben sporumu yaparım.
Sonra evin etrafında 10 tur koşarım. Eve gelir bir duş alırım, hazırlanır şirkete giderim.

Bugün de aynısını yaptım.
İlk olarak ekipteki adamları odama çağırdım.

Bugün malzemeler araziye götürülecek, işçiler için geçiçi bir yaşam alanı hazırlanacaktı.

Daha sonra iş makinelerini getirerek temel için kazıya başlayacaktık.

Sabah adamlarla birlikte bende araziye indim.
Onlar hazırlıkları yaparken yanlarında olduğmda daha ciddi çalışıyorlardı.
Ben denetlemeye devam ederken telefonum çaldı.

Ekrana baktığımda Cevher yazdığını gördüm. Hemen açarak,

" Alo Cevher Aslan.? "

" Nerden bildiniz? "

Dediğinde,

" Ortak iş yaptığım kişiler hakkında herşeyi bilmeye çalışırım.
Telefon numaraları da dahil.
Eğer durumu soruyorsanız, henüz sadece malzemeler iniyor.
Malum önce işçiler için geçici bir yaşam alanı kuruyoruz." Dedim.

" O konuda size güveniyorum kolay gelsin. Ama o nedenle aramadım.
Dün Elmas'ı evine siz bırakmıştınız. "

Cevher beni Elmas için aramıştı.

" Evet.
Tam olarak kendi evine bıraktım. Küçük ikizlerinide gördüm hatta."

" İkizlermi? "

" Evet. Ahmet ve Mehmet.
İki küçük yaramaz oğlu varmış.
Yanılmıyorsam şuan yanınızda olması gerekiyordu.
Bir Sorun mu var? "

Dedim.
Çünkü Elmas ile depodaki konuşmalarında Cevher mutlaka yanına gelmesini istemişti.

" Henüz gelmedi bu yüzden aradım. Şuana kadar gelmediyse bir sorun olabilir. Bana evinin adresini atarmısınız? "

" Tamam, hemen atıyorum.
Yalnız oturduğu yerler pek tekin değil. Tek gitmenizi önermem."

Dedim ve kapattım.

Sonrada adresi telefondan SMS olarak attım. Ama o andan sonra işime konsantre olamadım. Bir kurt içimi kemirdi durdu. Rahat edemedim.
Adamım Soner'i çağırarak.

"Bu işler bitene kadar burdan ayrılmayacaksın. "

"Emredersiniz. Efendim."

Arabama binip verdiğim adrese doğru sürdüm arabamı. Cevher'de oraya gidecekti.
Adrese geldiğimde kimseyi bulamadım. Ne Cevher ne Elmas nede ikizler.

Dahada kıllandım.
Karşı komşusunun kapısına dayandım.
Elmas' ı kocasının götürdüğünü söyledi. Hatta birilerinin daha gelip onları sorduğunu söyledi.
Tarif et dediğim de biri kadındı saçları beyazdı. Dedi.

Hemen anladım Cevher'di.

"Onlara verdiğim adresi vereyim sizede. Kurtarın o adamdan Elmas'ı"

Dedi.

Adresi alıp.

"Tamam teyze anladım." Diyerek arabama döndüm. Direksiyona geçerek adrese doğru yola çıktım.

" İNŞALLAH geç kalmayız." Dedim mırıltıyla.
Yarım saat falan sonra adrese geldim.
Cevher'in arabasını hemen tanıdım, evdelerdi.
Hemen inip eve girdim bende.

Cevher salon kapısında donmuş şekilde içeriye bakıyordu.
Hızla yanına gelip salona baktım. Kadir ve Efe yerde, Elmas ve iki çocuğum başındaydı. Hemen yanlarına giderek durumlarını sorarken Cevher'in,

" Hâlâ burda." Demesiyle arka odaya koşması bir oldu.

Cevher Efe ye seslenerek.

" Efe, Allah aşkına onları kurtar."

Dediğinde Efe Cevher'i gitmemesi için uyardı. Ama karakteri üzere dinlemedi tabi.

" Ben onunla giderim. Siz onları kurtarın "

Dediğimde Cevher çoktan camdan aşağı atlamıştım.

Cama koşup arkasından baktım.
Nasıl bu kadar hızlı koşuyordu bu kız.
Bende arkasında atlayıp peşlerine takıldım.
O piç herif önde, Cevher arkada, onun arkasında da ben.

Fabrikalara kadar koştuk.
Bir ara Cevher'i kaybettim.
Tedbiren silâhımı çıkarıp bende arkalarından girdim fabrikaya.
Ama onu göremiyordum.

" Cevher.!
Cevher nerdesin? Cevap ver.! "

Diye bağırırken onu gördüm.
Adam koşarak kaçarken Cevher yerde yatıyordu. Koşarak yanına geldim.
Alnından sızan kan yüzüne doğru akıyordu.

"Cevher iyimisin? Kahretsin yararlanmışsın.
Allah aşkına aklınımı kaçırdın? Napıyorsun neden yalnız takip ediyorsun? Neden beni beklemiyorsun? "

Dedim bağıra bağıra. Şuan gerçekten kızgındım..

" Şu hâline bak.
İyimisin? "

Dedim ayağa kalkmasına yardım ederken.

"Elmas, çocuklar nasıl? "

Dedi hâlâ aklı onlardaydı

"Bilmiyorum."

Ben senin peşinden geldim. Efe ve Kadir onları hastaneye görüşmüştür.
Bizde gidelim. Alnın kötü.
Dikiş atılması gerekiyor. "

Yerdeki silâhını alınca birlikte eve döndük. Arabaya doğru giderken bir ara sendeleyen Cevher nerdeyse düşecekti. Kendini toparlayana kadar kolundan tuttum.

"İyimisin yürüyebilecekmisin.?"

"İyiyim."

Dedi arabaya doğru yürürken.
Sonunda arabaya oturduğunda, hemen torpidoya açarak temiz bir havlu çıkardım. Her zaman bulunur .
Alnına koyarak elini üzerine getirip bastır dedim.
Sonra kapıyı örterek diğer tarafa geçip arabaya bindim.

Motoru çalıştırarak gaz pedalına sonuna kadar basarak hızlı bir geri manevranın ardından yola çıktım.

Arabayı son hız sürerken ona baktım saniyelik. Halinden belli olduğu kadarıyla telefonunu arıyordu. Düşmüştü büyük ihtimalle.

Cebimden çıkardığım telefonunu uzatarak.

"Benim telefonumu kullanabilirsin ."

Dedim.
Alıp bir arama yaptı. Efe'yi aramıştı.

"Efe neredesiniz. "

"Şimdi hastaneye girdik. Henüz yaşıyorlar. Ama durumları...."

"Anladım. Geliyoruz bizde."

"Sen ne yaptın."

"Elimden kaçırdım. Ama onu bulmadan nefes almak bana haram.

Bütün konuşmayı duymuştum.

Telefonu kapattığında Cevher'in hiç kıpırdamadan öylece yola baktığını farkettim.
Ne yalan söyleyim bir an başına aldığı darbeden dolayı beyin kanaması falan geçiriyor sandım.

"Cevher! Cevher!
Cevher diyorum."

Kolundan tutarak sarsmaya başladım.

" İyimisin.?"

Başını sağa sola salladı yavaşça.

"Değilim
O adamı gebertmedende olamam.
O adam kaç kişinin katili." Dedi.

Daha önceden tanıdığı biri hissine o zaman kapıldım.

Hastaneye geldigimizde arabadan inerek hızlı adımlarla içeriye girdik. Adamı Kadir bizi girişte bekliyordu.
Cevher'in eli alnında Kadir'in yanına geldiğimizde Kadir'de panikledi. Koşarak yanımıza gelerek Cevher'e yaklaştı.

"Patron iyimisin ne oldu hemen doktoru çağırayım."Dedi.

Cevher'in adamları gerçektende sadıktı ona.

Cevher:

"Önemli bişey yok.
Çocuklar nerde." Dedi aceleyle.

Kadir:

"Ameliyattalar.
Durumları ağır dedi doktor." Diyince Cevher,'in yüzü değişti.

"Hemen aşağı inelim. "

Önde Kadir arkada Cevher ve ben ameliyathanelerin önüne indik.

Efe de bizi aşağıda bekliyordu.

Cevher'i o şekilde elinde kanlı havluyla görünce panikle koştu yanımıza. Omuzlarından tutarak ,

" İyimisin?
Ne oldu ne bu halin?
Sana gitme dedim. Beni neden dinlemiyorsun. Hemen doktora görünmelisin. "

Diyerek çekiştirmeye başladı.
Amacı doktora görünmesiydi. Ama Cevher yine dinlemedi. Dediğim dedik biriydi.

"Hayır. Bekleyeceğim. Çıkmalarını bekleyeceğim. "

"Ne kadar sürer bilmiyoruz. Bu halde bekleyemezsin."

Cevher inatla beklemek istiyor Efe ise doktor diyordu.
Sonunda Cevher:

"Efe! "

Diye bağırdı.

"Burada bekleyeceğim." Diyince dayanamadım artık.

" Efe haklı. Onu dinlemelisin. Dikiş atılması gerekiyor. Biz bekleriz. Sen bir an önce doktora görün."

Dedim ama demeseydim keşke.
Kızın gözü dönmüştü adeta.

"Sen karışma." Diye bağırınca bende artık pes ettim..

Cevher Efe'ye sinirle bakarken Efe'nin telefonu çaldı.

Efe telefonu açtığında patronuna bakarak.

"Geliyorum." Dedi.

"Benim gitmem gerekiyor patron."

"Ne oluyor."

" Depodaki kamyonlardan 3 tanesini yakmışlar. "

"Ne!"

"Hemen gitmeliyiz."

"Tamam gidin haberdar edin benide. Ege'yi de haberdar et oraya gelsin.
Kadir telefonunu ver. "

Adamı Kadir telefonunu Cevher'e bırakırken.

Efe'nin bana yaklaştığını farkettim.
Gözlerimin içine bakıyordu kırmızı gözleriyle.

"Madem buradasınız. Bir işe yarayıp onu yalnız bırakmayın."

Dedi ve tekrar Cevher'e döndü.

"Biz çıkıyoruz.
Patron o yarayı göster oyalanmadan." Dedi ve koşarak uzaklaştılar.

Arkasından 5 dakika kadar geçmiştiki. Ameliyathanenin kapısı açıldı. İçerden iki doktor çıktı.

Cevher bu kez önlerine geçti.

"Doktor nasıllar."
İyiler değilmi.? İyileşecekler değilmi.?"

Cevher'i kolundan tutarak,

"Cevher biraz sakin ol. Tamam."

Dedim. Ortamın daha fazla gerilmesini istemedim.

Doktor başını önüne eğdi.
Sessiz yutkundu. Yanındaki doktorda onunla aynı durumdaydı.

Cevher bu, sakin kalamadı. Elindeki havluyu hırsla yere fırlattı.

Sonrada doktorun yakasından tutup silkeleyerek.

" Sana sordum doktor.
Cevap ver.
İyi olacaklar değil mi. Cevap ver! "

Doktor başını iki yana sallayarak bize baktı.

"Anneyi ve çocuklardan birini kaybettik. "

Duyduğumuz şeyle şok oldum.
Kaybettik!?
Yani o kadın...

Elmas ve bir oğlu ölmüşmüydü.
O kocası olacak adi ayyaş onları öldürmüştü.
Doktorlar giderken, Cevher'e döndüm kendi kendine mırıldanıyordu. Hipnoz olmuş gibiydi.

"O kabuslar boş değildi.
O cani yine hayatımın içine etti.
Bir insan kaç yıl yaşar. Kaç kere ölür. Kaç kere sınanır."

Diyordu. Derken birden bağırmaya başladı.

"Hayır.! Hayır.! Hayır.! Olmaz olamaz.!!"

Dedi çığlık çığlığa.
Dizlerinin üzerine düştü. Bütün gücüyle yeri yumruklamaya başladı.

"Hayır! Hayır yetişemedim.
Yine yetişemedim.
Yine kurtaramadım.
Yine vurdu beni.
Yine,yine ,yine. "

Diye haykırdı.

Sürekli yine kelimesini kullanıyordu. Kesin geçmişinden biriydi bu adam.

Cevher'i omuzlarından tutarak sakinleştirmeye çalıştım ama beni duymuyordu sanki. Yada dinlemiyordu.

Sonra aniden elini başına tutarak bastırdı ve olduğu yere yığıldı.

O an gerçekten korktum.
"Cevher.
Cevher iyimisin.
Cevap ver. Cevher!"

Böyle olmayacaktı. Hemen ayağa kalktım. Tek hamlede Cevher'i kucağıma alarak acil bölümüne doğru hızlı adımlarla ilerledim.

Acil bölümüne geldiğimde odaya girerek Cevher'i yatağa bıraktım. Doktor önce nasıl oldu diye sordu.

Biri saldırmış.
Başına sopayla vurmuşlar.
Buraya kadar fena değildi ama az önce düşüp bayıldı.

"Anladım
Önce bi bakalım. "

Diyerek yarayı temizlerken gözüm Cevher'e kaydı.
Gömleğinin üst düğmeleri açılmıştı.

Göğsünün üzerinde bir bıçak yarası gördüm eski bir yaraydı belliki. Kim yaptıysa öldürmek amacıyla vurmuştu o bıçağı ama ölmemiş.

Doktor alnına dikiş atarken diğer yataktaki hastanın yanında duran adamın Cevher'in gömleğinin açık olan yerine pis pis baktığını görünce gömleğin düğmelerini kapatıp.

"Önüne bak lan oyarım gözünü."
Sende yatarsın o yatağa." Dedim dişlerimi sıkarak.

Doktor işi bitmiş olacakki.

"Hemşire hanım. Hastaya bi MR alalım. Ne olur ne olmaz."

Dediğinde Cevher'i gelen personelle MR için aşağı indirdiler.

Tabi bende peşinden gittim.
Hâlâ baygın olan Cevher MR dan sonra bir odaya alındı.

"Sonuçları beklerken burada dinlensin. Cevher Hanım. "

Dedi doktor. Bir yandan da koluna serum taktı. İçine de bir iki ilaç ekledi. Bu ilaçlar iyi gelecek. Yarına kadar uyur dinlenir.

"Tanıyormusunuz." Dedim.

"Evet. " Dedi.

" Cevher hanımı tanımayan çok azdır.
Bu hastanedeki çocuk hasta ek binasını kendisi yaptırdı.
Ve bir çok cocuk hastanın hastane masrafını karşıladı kendisi."

"Anladım. "

Dedim Uyuyan Cevher'e bakarak.
Doktor odadan çıkarken bende sandalyeyi yatağın yanına çektim.

Uyuyan Cevher'e baktım.
Alnındaki bandajın etrafındaki beyaz saçları kan kırmızı ile dalgalı boyanmış gibiydi. Neden saçlarını beyaza boyuyorduki. Farklı olmak yada farklı görünmek içinmi.

Zaten çok farklı biriydi.
En başta erkek gibiydi.
İlk gördüğümde de erkek sanmıştım zaten. Silâh taşıyor.
Bir anda kızıp karşısındakine yumruk atabiliyordu.
Hatta normal bir yumrukta değil.
Şişko Cemil gibi birini bile yere serebiliyor hemde yaralı haliyle.

Bazende gereğinden fazla sakin kalabiliyordu. Şakir'i iflit ederek odadan en kibar şekilde kovmuştu. Adam kudurmuş ama sesi çıkmamıştı.
Peki yanındaki adamlarıyla olan ilişkisi..
Çok farklıydı. Çekip vursa hiçbiri yerinden oynamazdı.
Nasıl bu kadar güvenilir ve sadık adamları vardı.
Gerçekten farklıydı Cevher.

Cevher'in uyurken mırıldanmasıyla ayağa kalktım.
Kulağımı dudaklarına yaklaşırdım.
Bu arada parfümünün kokusunu aldım. O bile farklıydı. Baharat kokuluydu.
Mırıltıyla konuşuyordu.

"Hayır.
Kaçmayacağım.
Anne. Annee.."

Yine kabus görüyordu.
Annesiyle ilgili kötü bir anısı olmalı. Adem amcanın yerindede kabus görürken anne diye bağırmıştı.

Bir süre daha mırıldandı. Sonra derin uykuya geçti. Anlaşılan bir kaç gündür de uykusuzdu.

Uyu Cevher Aslan.
Uyu ve dinlen.
İçimden bir ses uyandığında ne uyuyacağını nede uyutacağını söylüyor.

************************************

Bölüm sonu canlar. Yeni bölümde görüşmek üzere sağlıcakla kalın.

Hepinizi seviyorum.