@azamet_29_2
|
Selam güzellerim yeni bölüme hoşgeldiniz. Beğeni ve yorumları unutmayın. ********************************* "Neden böyle birşey yaptın." "Sakinleştiriciyle sızıp kalmak istemiyorum." Ben bu kadını hiç anlayamayacağım. "Kadınların daha narin olması gerekmiyormu." Dedim içimden. Sonra aklımdan geçenleri bir kenara itip tekrar konuya döndüm. "Bana ne söyleyecektin." "Senden okul projesi ile ilgili son durumu anlatan bir rapor istiyorum. Bir an düşündüm. "Tamaam. Ne zamana.? "Yarından sonraki sabaha." "Tamam. "Projede küçük bir değişiklik düşünüyorum." "Binaların neredeyse yarısı tamamlandı. "Hem öyle hem değil. "O halde bana müsade. " "Görüşürüz." Cevherin yanından çıktığım da kapının önünde 10 kadar adam gördüm. Hastaneden ayrılıp otele geri döner dönmez abimi aradım. "Alo Aslan." "Abi, döndün mü?" "Evet ofisteyim. " Gayet iyi. "Yarılanmış binalarlarla ilgili değildir umarım." "Sanmıyorum. "Tamam. "Efendim." "Orada işini bitirip hemen dönmen lazım." "Ne oldu? Sıkıntı mı var?" "Babamla ilgili bir durum var. Sen dönünce konuşuruz." "Şimdi söyle." "Gelince daha uygun. Hadi görüşürüz." Abimin dedikleri kafama takılsada o adamla ilgili şeyleri düşünmek istemiyordum. Abimin bana yolladığı raporları iki gün boyunca okuyup düzenleyerek dosya haline getirdim. Bugün bu dosyayı Cevher'e verip akşamda dönecektim. Sabah kahvaltısını yaptıktan sonra otelden ayrılıp hastaneye geldim. Kapının önüne geldiğimde kapının aralık olduğunu gördüm. Yinede tıklamak için durdum. Bu sırada içerden Cevher'in sesi geliyordu. Anında başımı iki yana salladım. "Kendine gel Aslan." "Depo işini ne yaptın. Telefonu kapattığında gerçekten canı sıkkındı. "Kahretsin. Anlaşılan kötü haber almıştı. "GEELL." Dedi. İçeri girdiğimde sinirle arkasını döndü. "Aslan Karabey." Dedi doğrularak. "Cevher Aslan. "Hallolmayacak birşey değil. Dedi derin bir nefes alarak. Elimdeki dosyayı uzatarak, "İstediğin rapor. " Dedim. Uzanarak aldı. Gelen kişi Dilan'dı. "Efendim istediğiniz şeyler geldi." "Yatağa bırak. Dilan getirdiği büyük aynayı Cevher'in önüne gelerek kaldırdı. "Şerefsiz orospu çocuğu." Dedi sinirle. "Tamam çıkabilirsin Dilan. "Tamam efendim ama nasıl olacak. "Dilan Efe'yimi yoksa beni mi tercih edersin?" Sorduğu soruyla kızın rengi attı. "Tamam efendim." Dilan çıktıktan sonra Cevher elindeki raporlara bakarak yatağa oturdu. Sayfaları bir bir çevirip inceledi. "Otur lütfen ayakta kalma." Koltuğa geçip oturdum. "Olmaz. Tek kaşı havada biraz daha inceledi. "Belki bu şekilde olur ama yerinde görmem lazım. Dedi bu kez Sonra yerinden kalkarak sol elindeki dosyaya bakarken sağ eliyle yatağın üzerindeki çantayı karıştırarak içinden birşeyler çıkardı. Gözleri yatağa bıraktığı dosyada olduğu halde çantadan çıkardığı pantolonu eline aldı. Ayağa kalkıp ellerimi cebime sokarak yüzüne baktım. "Aklında ne var ? Neyi değiştireceksin.? "Salon." Dedi. Aynı anda siyah pijamayı belinden aşağı indirdi "Yok artık. "Allah'ım sabrımı mı sınıyorsun? "Salon. Dedi. Bir yandan da üzerine mavi gömleği giymiş düğmelerini ilikliyordu. Ama gözü hala dosyadaydı. " Spor salonu eklemek istiyorum. "Sen aynada kendini ne olarak görüyorsun acaba." Dedim tıslayarak. Ama duymadı tabi. "Döner dönmez alanı bizzat görmek isyiyorum." Dediğinde gömleğinin uçlarını pantolonunun içine soktu. " Tamam geldiğinizde alanı gezer yeniden konuşuruz." "Yarın. " "Yarın mı? " Dedim bu kez. "Evet yarın öğlen şantiyede olurum." "Ne yani dönüyormusunuz." "Evet bir saate yola çıkacağız." "Ama daha iyileşmedin." "İyiyim evde dinlenirim. "Aslın'da bugün dönmem gerekiyordu. Babam olacak adamla ilgili bi sıkıntı varmış. "İstersen bizimle dönebilirsin." "Sağol ama gerek yok ufak bir kaç işim kaldı. Ondan sonra döneceğim." "O halde dönüşte görüşürüz." Dediğinde bende, "Görüşürüz." Dedim ve odadan çıktım. Hastaneden çıkana kadar Cevher'in o hali gözümün önüne geldi geldi gitti. "Aslan oğlum kendine gel. Dedim kendi kendime gülümseyerek. ***** "Çıkış işlemlerini hallettiysen gidelim. Adamları toplarlayın." Dedim. "Efendim emin misiniz.?" "Dilan ikiletme." "Peki efendim." Dedi çekinerek. "O halde gidelim herşey tamam. "Tamam çıkalım hadi." Dedim yavaş adımlarla odadan çıkarak. Hastaneden çıkıp minibüse binerken Çağrı'nın yüzünden hava alanına geç kalıyorduk.. O kadar yavaş gidiyorduki bir ara uyumuşum. Gözümü açtığımda, "Çağrı ne yapıyorsun. "Şey efendim sizin için. Abartma Çağrı. Bas. Bir an önce dönelim." "Tamam efendim." Nihayet havalanına gelip uçağa bindiğimde kendimi koltuğa bırakıp rahat bir nefes aldım. Özel uçak olduğu için dönüşte de yatağa uzanarak bitirdim yolu. Arabadan inereken, " Çağrı bir daha benim arabamı kullanma." Dedim sinirle. Sonrada Dilan'la birlikte eve girdim. Beni beklemeyen Özge beni görünce koşarak yanıma geldi. "Kardeşim ne zaman geldin? "Özge bi musade et otursun Cevher Hanım. Yol yorğunu sende ayakta tutuyorsun." "Tamam Dilan." "Hoşgeldin kızım. Dedi Sevim sultan da gelip. Koltuğa geçip uzandım. "Dilan sizde gidin dinlenin." "Bi ihtiyaç olursa lütfen çağırın efendim ." Dilan kapıya doğru giderken,aynı anda kapı açıldı. Beni görünce, "Patron sen. Dedi Dilan'a öldürecek gibi bakarak. Dilan sessiz sadece yüzüne baktı. "Kızı rahat bırak Efe. "Yinede bizi beklemeliydin." Dedi Ege. "Ben gelip alacaktım seni." "Kaybedecek zaman yoktu. "Tabi hemen ilk yardım kutusunu alıp geliyorum." Dedi fırlayıp giderken. Efe ve Ege karşımdaki koltuğa oturup sinirli şekilde bana bakmaya başladılar. Onlara aldırmadan, " Sevim sultan yemeklerini özledim." Dedim. "Hemen hazırlıyorum Cevher kızım." "Yaptığın çok yanlış patron. "Özge koşarak geri geldi." Yanıma diz çökerek gömleğimi yukarı kaldırıp bandajı açarak yeniden pansuman yaparken ben devam ettim. "O Çağrı ilemi. Dedim kaşlarım çatık. "Bir daha benim olduğum arabayı sürmesin lütfen. Bu arada Kadir nasıl?" "Daha iyi." "Güzel. Sevim : Dediğinde, Özge 'de işini bitirmişti. Efe: " Sevim Sultan, Cevher hanımın yemeğini buraya getir. Kendisi yerinden kıpırdamayacak. " Dedi. Kaşları çatık. Efe'yi umursamadım. "Ege. İşçilerin bütün hastane masrafları karşılayalım." "Tamam patron." "Salim Karacay'la görüştünmü." "Evet. "Güzel. Şimdi gidip biraz dinlenmek istiyorum. Yerimde yavaşça doğrulduğumda Efe hemen yanıma geldi. "Yardım edeyim." "Gerek yok kendim hallederim." "Olmaz Cevher. Ken.i... Demiştimki Efe'nin kucağındaydım. Beni hızlıca odama çıkararak yere bıraktı. "Efe sakın bir daha bunu yapma. Sakın!" "Tamam patron." Dedi sırıtarak. Efe hızla çıktıktan sonra. ***** Kısa bir uçak yolculuğundan sonra nihayet hava alanına inmiştik. Uzunca bir süre şehir dışına gideceğimi sanmıyorum. 1 saat sonra evdeydim. "Hayırdır abi. "Durumu ağırlaştı yoğun bakıma aldılar.Yarın sabah doktoruyla görüşmeye gideceğiz." Abim bana bakarken ben sessizce ellerime baktım. Bişey demelimiydim. Yıllarca beni sevmeyen,annemi sevmeyen, babam olduğunu söyleyen bir adamın yanında büyümüş, yaşamış ama onu hiç sevmemiştim. Baba olarak kabul etmemiştim. Odama çıkıp kendimi yatağıma bıraktım. Bir kere olsun başımı okşamayan. Böyle bir baba gerçek bir babamıdır. ********************************* Evet Bölüm sonu canlarım.
|
0% |