💚💚💚💚💚

Odanın kapısından çıkıp, " Hacer! "

Diye bağırdı kızı dövmekten yorulan Emine hanım nefes nefese. Mutfaktan panikle çıkan Hacer koşar adım geldi. Odaya girip burnundan soluyan kadınına bakarak,

" Buyur.." Dedi.

" Hemen git bana ebe Seher'i getir!"

Hacer bir evin hanımına bir yediği dayaktan perişan hâlde yerde yatan kıza, bir beşikte ağlayan bebeğe baktı. Zavallı kız sessiz hıçkırıklarla ağlıyordu.

Peki emekli olalı yıllar olmuş yaşlı kadını neden getirmesi gerekiyordu. Anlamaya çalıştı Hacer.

" Neden ki hanımım! Ne oldu? "

" Bu sürtüğü muayene edecek."

" Ne? "

Evin emektarı kadın Hacer iyice şaşırdı. Hiç bir şey anlamıyordu. Daha da yaklaştı.

" Ne oluyor hanımım deyiver hele."

" Bu sürtük torunumu emziriyordu! "

" Ne?!"

" De hele Hacer. Hangi kızın göğsünden kendinin olmayan bebek için süt gelir. Bu yosma kesin namussuzun teki."

Namussuz!

Duyduğu en ağır kelime bu oldu kızın.

" Belkide çocuğu bile var! Böyle biri benim torunuma bakmaya layık değil. Bakmayı bırak yanında dahi duramaz!"

Öfkesinden nefes nefeseydi hâlâ.

Duyduğu kelimelere inanamayan Hacer'in sinir yüklü gözleri yerdeki kıza çevrildi. Kaşları çatıldığında yerdeki Zümrüt korkuyla doğrulup yediği tekmeler yüzünden hâlâ acıyan kalçalarının üzerinde gerileyip yatağın yanına kadar süründü. Komodinle yatağın arasına sinerek dizlerini kendine çekti.

Hacer'in ağır adımları kıza doğru ilerlerken sesi duyuldu.

" Doğru mu kız!?
Emine Hanım'ın dedikleri doğrumu!?"

Hiç çekinmeden namussuz biri olup olmadığını soruyordu.

Her yeri acıyan ve tekrar dayak yemekten korkan Zümrüt daha da ağlayarak ellerini havaya kaldırdı. Sesi çıkmayan kızın kendini koruyabilmek için yapabildiği tek hareket buydu. Başını hızlı hızlı iki yana salladı.

Üzerine atılan suçlamayı red etti ağlayarak. Bir yandan da korkudan ölmek üzereydi. Arkadan bağırdı evin hanımı.

" İnanmıyorum! Yalan söylüyor bu dilsiz köpek! "

Zümrüt'ün gözyaşlarına hıçkırıkları karıştı yeniden. Hacer daha da yaklaştı yaklaştı kızın yanına gelip bir dizi üzerine çöktü. Gözlerini kızın gözlerine odakladı. Gözlerinden anlamaya çalışıyordu doğru söyleyip söylemediğini.

Kızın pijamasının yarı açık yakasına uzandı sonra. Aynı anda kız ellerini kendine sarınca,

" Çek elini." dedi otoriter şekilde.

Kız yine dayak korkusuyla çaresiz ellerini iki yanına indirip yumruklarını sıkarken başı önüne düştü. Utancından ölmek üzere gözyaşları akmaya devam ederken Hacer kadın kızın yakasını iyice açtı. Küçük göğsünden süt akıyordu hâlâ. Şaşırdı. İnanamadı. Kızın gözlerine çevirdi bakışlarını. Hâlâ inanamaz,

" Zümrüt...
Bana bak."

Dedi elini kızın çenesine koyup kaldırarak.

" Bana doğruyu söyle. Sen hiç bir erkek.le.."

Kızın yeşil gözleri dahada büyüdü. Birden kadının eline yapıştı. Başını yine hızlı hızlı iki yana salladı. Emine hanımdan yediği dayaktan daha ağır geliyordu duydukları.

Hacer kızı bırakıp ayağa kalktı. Yediği tokatlar yüzünden kızaran yüzüne patlayan dudağına ve yalvaran bakışlarına baktı. İnanmak istiyordu ama emin olamıyordu. Arkasını dönüp kapıya yürüdü.

" Seher'i de alır yarım saate gelirim."

" Hacer." Dedi yeniden Emine.

" Buyur hanımım."

" Kimseye birşey duyurmayın."

Merak etme hanımım.

" Beşiğe yürüdü Emine kadın. Hâlâ ağlayan bebeği alıp odadan çıkarken kapıyı kızın üzerinden kilitleyip çıktı.

Kızın yaş akan gözleri kendi üzerine, göğüslerine indi. Hâlâ akan süt damlaları yüzünden pijaması ıslanıyordu.