Yeni Üyelik
5.
Bölüm

4.bölüm

@azkafadinlemek

Herkese keyifli okumalar ❣️ ❤️

 

 

Öylece yürüyordum. Nereye gidecektim ne yapacaktım. Hepsi onlar yüzünden boş yere beni olmasalardı şimdi çantam yanımda olurdu

Hava çoktan kararmıştı. Sokakta fazla insan yoktu Askeriyeden çok fazla uzaklaşmamıştım. Biraz daha ilerledikten sonra bi banka oturdum

Hava serindi ve üşümeye başladım karnım da açtı dizlerimi kendime çekip biraz da olsa ısınmaya çalıştım

Ama sadece çalıştım. Gözlerim doldu yaşlar bir bir akmaya başladı elimi ağzıma koyup ses çıkarmamaya çalıştım

Bişiler yapmam lazımdı burda böyle bi başıma kalamazdım. Acaba geri dönsem askeriyeye bana yardım ederler miydi

Sadece bu gecelik orda kalsam da olurdu sabah çıkıp giderdim. Bi süre daha daha ağlafıktan sonra ayağa kalkıp askeriyeye gitmeye karar verdim

Geldiğim yöne baktığımda iki yol daha vardı hangisinden gelmiştima Aferin etrafına bakmadan gelirsen olacağı bu diye içimden geçirdim

Çok da uzaklaşmamıştım aslında. Toplamda üç yol vardı ortadaki den gitmeye karar verdim ve hızlı hızlı yürümeye başladım

Giderken etrafa da bakıyordum tanıdık bi yer varmı diye ama bi benzerlik yoktu . Biraz daha ilerleyip sola girdim sokak gittikçe ıssızlaşıyordu

Ve ben korkmaya başlamıştım daha fazla gitmeyip durdum ilerde ayak sesleri geldiğinde kalbim son hız atıyordu

Arkama dönüp hızla geri dönecektim bu yol değildi. Koşmaya başladım deli gibi korkuyordum köşeyi döndüğüm an birine çarptım

Ve kalçamın üzerine düştüm kafamı kaldırıp baktığımda üç tane adam bana bakıp sırıtıyorlardı yerimden kalmayı denedim ama ayak bileğime kötü bi ağrı girdi

Galiba bileğimi burkmuştum şimdi naneyi yedim pis bıyıklı olan " yardıma ihtiyacın var mı güzelim" uzaklaşın yoksa polisi ararım " diğeri telefonunu uzatarak

" Buyur benden ara" diyerek gülmeye başladı. Yavaşça ayağa kalktım üzerime doğru geliyorlardı " gelmeyin gelmeyin yoksa bağırırım" bıyıklı "sakin güzelim alt tarafı iki sohbet edicez abartılacak bi şey yok " var gücümle "İMDATTT yadım edin kimse yo-" hemen yüzüme tokat atıp

Beni susturdu tam yine bağıracakken bu sefer eliyle ağzımı kapattı diğerleri de ellerimi tutuyorlardı

Ben ellerinde çırpınırken gözüme mavi kırmızı ışıklar aldı sonra da bi ses "ne oluyor orada kim var" adamlar panikle beni yere atıp kaçmaya başladılar hemen "yardım edin burdayım"

İki tane jandarma yanıma gelip "iyi misiniz hanımefendi" bende iyiyim ama üç tane adam bana saldırdı şu tarafa doğru kaçtılar" diyip elimle işaret ettim .

Adam iki kişiyi o tarafa doğru yönlendirdi bana doğru gelip "isterseniz sizi askeriyeye bırakalım bizim başka yere gitmemiz gerekiyor orada da şikayet edebilirsiniz

Gözlerimin parladığına eminim hızla "tabi olur" elini uzatıp kalkmama yardımcı oldu

Bileğim tekrar acıdığonda ağzımdan bi inleme kaçtı jandarma bileğime bakıp "orada bi revire de gidin kötü görünüyor" sadece başımı salladım

Yavaş yavaş araca bindim on dakika sonra askeriyeye varmıştık. Tekrar yardım edip içeriye kadar götürdü ve gitti .

Duvara tutunarak ilerledim. Yanımdan geçen kadın bi askere "pardon bakar mısınız" durup baştan aşağıya süzdü " buyrun"ben ni şikayette bulunacaktım da"

Eliyle ileriyi gösterip "ileriye gidip sağa dönün oradaki masaya şikayette bulunacağınızı söyleyin size yardımcı olurlar" "peki teşekkür ederim"

Bir şey demeden yoluna gitti. Bende dediği yere doğru gidip masayı buldum oradaki askere her şeyi anlattım . Kimliğimi istediğinde kaybettiğimi söyledim

Daha sonra TC mi bilip bilmediğimi sordu neyseki onu biliyordum söyledim ve işim bitmişti

Acaba sabaha kadar burda oturabilir miyim diye sorsam izin verir miydi . Çokta utanıyordum nasıl söylicektim tam cesaretimi toplayıp soracakken

Karşımdaki sandalye sertçe çekldi ve yeşil gözlü yüzbaşı oturdu . Askere bakmadan sert sesiyle "koçum sen iki dakika bi kantine in çay iç" asker ayağa kalkıp emredersiniz komutanım diyip gitti

Gözlerime anlamsızca bakıp "ne işin var burda " biraz durup "şikayet için geldim" dedim biraz dikleşip "ne şikayeti" dedi "kısık bi sesle "dışarda saldırıya uğradım jandarmalar kurtardı beni sonra şikayet için buraya getirdiler".

Dedim. Baştan aşağıya bakıp "peki bişi yaptılar mı sana" "hayır sadece bileğimi burktum son anda yetiştiler" pantolonumu kaldırıp bileğimi gösterdim. ayağa kalkıp "tamam cezalarını ben keseceğim geçmiş olsun girişte revir var oraya bi gidin"

Tam gidecekken " şey sizden bir şey isteyebilir miyim" bana dönüp sor dercesine kafasını eğdi " ben buraya ilk defa geldim param çantamda kaldığı için kalacak bir yer bulamadım acaba sadece sabaha kadar burda dursam sorun olur mu?"

Hala cevap vermedi "lütfen sadece bugünlük hiç bir yeri bilmiyorum burda otururum hiç bi zararım olmaz size" dedim biraz durup "tamam şuradaki sandalye gidip otur bu masada durma"

Hemen "çok teşekkür ederim" arkasını dönüp gitmeye başladı o sırada karnımın gurultusu etrafta yankılandı. Aaahh çok utanç verici bir durum elimi karnıma koyup açlığımı bastırmayı denedim

Umarım yüzbaşı duymamıştır . Kafamı eğip revire gittim. Kadın doktor krem sürüp bandajla sardı

Ve bir haftaya iyileşeceğini söyledi odadan çıkıp aynı koridora gidip oturdum. Şimdi sabah olmasını beklemek zorundaydım.

Gerçekten ne kadar şanssız ni kızdım ni günde başıma gelmeyen kalmadı. Gerçi diğer günlerim de pek iyi geçtiği söylenemezdi

Acaba babmlar ne yapıyordu beni aramaya başlamışlardır. Para kaynaklarını kaybetmek istemezler sonuçta.

Hele o tinerci piçin kaçtığını öğrendiği anki yüzünü görmek isterdim. Hayal ettiğimde bi kıkırtı kaçtı ağzımdan

Gelen geçen bana bakıyordu. Üzerime baktığımda toz toprak olduğunu gördüm. Umursamadım geriye yaslanıp gözlerimi kapadım

Biraz dinlensem iyi olacaktı. Beş dakika geçmişti ki kucağıma bir şey bırakılmasıyla sıçradım

"Hhhiiii ne oluyor lan" kucağındaki yemek poşetydi baktığımda yeşil gözlü yüzbaşıydı hemen "pardon ben öyle aniden şey olunca lan falan dedim"

"Yemeğini ye" bende "teşekkür ederim hiç gerek yoktu" yandan bi bakış atıp "belli oluyor" kafamı eğdim duymuştu

Bir şey demeden poşeti açtım iki tost bi şişe su ve meyve suyu vardı. Hızlıca bi tane alıp yemeye bşladım. Çok iyi gelmişti resmen yeniden doğdum her şeyi bitirip çöpleri poşete koydum

Sonra çöpe atardım ayağım ağrıyordu. Yüzbaşı karşı tarafa oturmuştu. Ve sert bi şekilde bakıyordu. Yanlış bir şey mi yapmıştım.

Geriye yaslanıp tekrar gözlerimi kapadım. Yüzbaşı nın bir anda kükremesiyle bu sefer yerimden kalktım "ÖNÜNE BAK LAN GÖZLERİNİ OYARIM" bi tane asker kafasını eğip hızlıca uzaklaştı

Anlamsızca yüzbaşıya baktım sinirle bana doğru gelip kolumu tuttu "yürü burdan gidiyıruz"şok oldum sesimi çıkrmadım

Beni çekiştirmesine izin verdim. Bu sefer kesin beni öldürecekti. Ama nedenini asla bilmiyordum.

 

 

BBİİİTTTİİİİİİİ..

 

Umarım beğenirsiniz iyi okumalar. Beğenmediğiniz yerleri yorumlara yazabilirsiniz.

❤️❣️

Loading...
0%