5.BÖLÜM

~Düğün günü•

Bütün misafirler gelmiş düğün salonunda oturup gelin ve damadı bekliyorlardı. O sırada Leylâ ve Leman hanım ise kimseye bu evliliğin zoraki olduğunu çaktırmamaya çalışıyorladı.

"Hoşgeldiniz." Dedi Leman hanım gelen bir misafire. "Hoşbulduk." Diye karşılık verdi kadın. "Buyrun, şu masaya geçebilirsiniz."

Kadın etrafa bir göz attı. Bakışları Ayşim'i buldu.

"Leman." Dedi. "Buyur Aysel Teyze." "Gelin neden somurtmuş? Pek mutlu durmuyor."

Leman ne diyeceğini bilemedi, sonra aklına gelen cümleyle devam etti. "Biraz heyecanlı da." Kadın anlamaz bakışlarla ona baktı. "Heyecanlı diye yüzü bu halde mi?" Leman bir şey diyemedi, öylece kaldı. "Aysel Teyze, dedim ya. Heyecanlı, ne yapacağını bilmiyor. O yüzden öyle o." Kadın şüpheli bakışlarla masaya oturdu. Leman da oradan ayrılıp Ayşim'in yanına gitti.

"Kız! Sen niye yüzünü asıyorsun? Herkes şüpheleniyor!"

"Kendiniz para için kabul ettiğiniz şeyi korumaya mı çalışıyorsunuz anne?"

Leman "Boş konuşma Ayşim. Azıcık gül. Senin yüzünden şüpheleniyorlar." Dedi. Ayşim başıyla onayladı.

~

Salona girme vakitleri gelmişti.

Bu düğünü neden bu kadar uğraşarak yaptılar?

İki büyük şirket, tabiki de gösterişli bir düğün yapacaklardı.

~

Giriş, dans, müzik, takı takma ve benzeri her şey bitmişti.

Ayşim ve Mahir onlar için tutulmuş olan villaya geldiler.

Ercan konuşmaya başladı. "Evet çocuklar, size gereken her şey bu evde bulunuyor. Eğer farklı bir şey lazım olursa bize haber vermeyi unutmayın."

"Hı, hı." Diye geçiştirdi Ayşim.

"Mahir, Ayşim sana emanet." Dedi Ayşim'in babası.

"Siz hiç merak etmeyin. Ona gözüm gibi bakarım ben." Ayşim şaşırmışça Mahir'e baktı. Mahir ise "ne yapayım?" Anlamında bir bakış attı.

Ayşim elinde tuttuğu anahtarla evin kapısını açtı ve içeriye girdiler. Direkt olarak banyoya gitti çünkü yüzündeki makyajı bir an önce çıkarmak istiyordu. Onun isteğiyle yaşamış olduğu günler dışında makyajdan iğrenirdi.

Ne yani? isteksiz evlendiği günki makyajı sevsemiydi?

Mahir yatak odasının kapısını açtı.

"Burada kıyafetler var. Sen giyin, ben sonra girerim." Dedi.

"Tamam." Dedi ve dolabın kapağını açtı. O sırada Mahir odadan çıktı.

Ayşim üzerine gömlek+şort geceliğini giydi ve Mahir'i çağırdı.

"Ben misafir odasına gidiyorum." Dedi Ayşim. "Neden?" Diyerek karşılık verdi Mahir.

"Mahir, zorla evlendik. Hatırlatayım dedim. Herhalde yan yana yatacak değiliz?" Mahir şaşırdı. "Sen bilirsin." Dedi ve yatağa oturdu. O sırada Ayşim dolaptan temiz bir yastık ve pike alarak misafir odasına geçti.

~ 10:34 ~

Sabah olmuştu. Ayşim üzerindeki pikenin kaldırılmasıyla uyandı.

"Ne oluyor be?" Diye bağırdı. "Sabah oldu, kalk da kahvaltı yapalım." Ayşim göz devirerek "Doğru! Evin hanımı benim artık. Yemek, çamaşır, bulaşık.. Her türlü bende değil mi?" Dedi ve ayağa kalkıp yastığını ve pikesini eline aldı. Dolabı açıp eşyaları içine koydu.

"Aşağıda seni bekliyorum."

Ayşim "Çok beklersin." Diye geçirdi içinden. "Tamam." Dedi seslice.

~ 

Kahvaltıda Mahir durmadan Ayşim'i izledi fakat Ayşim onun suratına bakmadı bile.

"Sen işe gidecek misin?" Diye sordu Mahir.

"Evet. Bugün bir davaya bakmamız gerekiyor." Mahir şaşırdı. "Sen avukat mısın?"

Ayşim "hayır." Diyerek karşılık verdi. "Hakimim."

Mahir "Güzel." Dedi.

"Ya sen? Gidecek misin işe?"

"Evet. Gideceğim."

~

​​​​

​​​​​

​​​​​

​​​​

​​​​