Sabah yatağımdan çok enerjik bir şekilde kalkmıştım. Elimi yüzümü yıkayıp aşağıya indim. Annem aşağıda Ayşe teyze ile kahvaltı hazırlıyordu. Merdivenlerden inip annemin yanına geçtim. "Annem, günaydın."

Annem "Günaydın baharım, iyi uyudun mu? Bugün yorulacağız bak, abin geliyor. Hazırlıklara başladık biz. Sende kahvaltını et git eksikleri al kızım."

Bahar " Tamam anne kahvaltımı yapıp çıkarım. Abim tek mi geliyor anne yoksa Poyraz Ali abi ile mi gelecek?"

Umarım yemeğe gelir...

Annem" Poyraz ile gelecekler kızım İngiltereden. Poyraz kendi ailesini ziyarete gidecekmiş o yüzden yemekte olmayacak." Bunu duyduğum da üzülsem de belli etmedim. Aslında onun gelmesini çok istiyordum.

Kahvaltımı etmek için salona geçip, sandalyeme oturdum. Ben kahvaltımı yaparken Emir abim içeri geldi o da yeni uyanmıştı galiba. Yoksa şimdiye kadar çoktan kahvaltısını yapıp şirkete geçmiş olması gerekiyordu. Bugünler de emir abim çok mutsuz görünüyordu. Bu durum umarım uzun sürmez, çünkü kendisinden ufak bir ricam olacak. Çok sevdiğim bir araba isteyecektim. O kadar güzel bir araba ki. Kendim alabilirim ama abim alsın istiyordum.

Range Rover isteyeceksin bu mu ufak rican güldürme beni bahar:)

Kahvaltımı yapıp Ahmet abi ile çarşıya indim. Eksikleri almak için her zaman gittiğim hasan amcanın dükkanına gidecektim. Çarşıya geldiğimde hasan amcanın dükkanının önünde durduk, arabadan indim. Hasan amca çok tatlı ve iyi yürekli bir insandı. Ne zaman yanına gelsem halimi hatırımı sorar,bir sıkıntım olduğun da yardım eder.

Hasan Amca" Bahar kızım hoş geldin. Nasılsın iyi misin, bir sıkıntın yoktur inşallah."

Bahar "İyiyim Hasan amca çok şükür bir sıkıntım yok. Sen nasılsın iyi misin."

Hasan amca hafif gülerek " İyiyim kızım sağolsasın." Dedi. Hasan amca ile biraz daha konuşup eksikleri alıp eve geldim. Başım çok ağrıyordu biraz dinlemek için odama çıktım. Işığı kapatıp yatağa uzandım. Kulaklığımı takıp en sevdiğim müziği açtım. Gözlerimi kapayıp Poyraz Alimi düşündüm. Ela gözleri,gülüşü o kadar güzel ki...

Ben Poyrazı düşünürken zihnim bana oyun oynayıp uykuya geçmişti.

Uyandığım da akşam olmuştu. Hemen kalkıp abimin en sevdiği elbisemi giydim. Bu elbiseyi giydiğimi görünce çok mutlu olacaktı.

Hafif makyaj yapıp,saçımı düzleştirdim.

Ayakkabımı giydim. Konağımız dört katlı ve benim odam en üst kattaki terası olan oda. Merdivenler epey uzundu anlayacağınız. Terastan avluya baktım. Annemler aşağıda avlu da oturmuş selim abimi bekliyorlardı.

Size ailemi ve kendimi tanıtmayı unuttum. Biz KARASU Aşiretiyiz. Mardinin ikinci büyük aşireti. En büyük aşiret ise Poyraz Alinin başında olduğu SAYGINER Aşireti. Ben 25 yaşındayım ve sınıf öğretmenliği mezunuyum. Selim abim 32 yaşında ve dünyalar güzeli eşi sinem ile evli. Bir çocukları var ismi mirza. Yengem mirza ile birlikte annesini ziyarete gitmişti bir hafta sonra gelecekti. Abim iç mimar. Emir abim ise 28 yaşında inşaat mühendisi mevzunu maalesef bekar. Biz üç kardeşiz. Birde Poyraz var. Poyrazlar ile hep beraber büyüdük. Onlar dört kardeş. En büyük Poyraz 30 yaşında. İç mimar kendi şirketlerinin başında. Semih 28 yaşında ve şirkette avukatlık yapıyor. Yağız 25 yaşında ve Araba galerisi var. Yağızın ikizi Ahsen benim gibi sınıf öğretmenliği mezunu.

Ailelerimiz şirkette ortaklar.

Ben çocukken ne zaman dışarıya çıksam yanımdan ayrılmazlardı. Sürekli peşimden gelip yanıma erkek sineğin yaklaşmasına bile izin vermezlerdi. Tabii ben arada onları atlatıp arkadaşlarım ile gezip tozuyordum. Bazen bilerek onları endişelendiriyor tatsız şakalar yapmaktan geri durmuyorumdum. Poyrazın annesi Gülsüm teyze ve babası kemal amca ben küçükken sürekli seni oğluma alacağım diyip dururdu. Babam bunu duyunca kıskanıp benim ile oyun oynar, poyraz ile oynamama müsade etmezdi. Annem olaya el atıp babamı ikna ederdi bizde kaldığımız yerden devam ederdik. Çok özlemiştim çocukluğumu. Ben bunları düşünürken aşağıya inmiştim.Annemin yanına geçip oturdum.

Annemin beğeni dolu gözleri beni buldu. "Baharım abinin en sevdigi elbiseyi giymişsin çok yakışmış güzel kızım. "

Babam annemin dedikleri ile kıskanıp "hanım kızım o elbiseyi benim için giydi, abisi için giymedi." Babamın söylediğine annem ile güldük. Babam beni çok sever kimse ile paylaşmazdı. Emir abim ve selim abim ise beni çok sever yardıma ihtiyacım olduğunda yardımıma her zaman koşarlar. Yani kısaca bu evin göz bebeğiyim.

Biz sohbet ederken kapı çalmıştı Ayşe teyze kapıyı açmak için giderken onu durdurdum. Koşarak kapıyı açtım. Karşımda kim olduğunu bilmeden hemen boynuna atlayıp sarıldım. Sarıldığım beden kaskatı kesilirken ne olduğunu anlamak için biraz geriye çekildim. Karşımda gördüm yüz ile hemen bıraktım sarılmayı. Ben Poyraz Ali'ye sarılmışım bilmeden. Selim abim arkadan kahkaha atarak gülerken. Ben yüzüm kızarmış bir şekilde aşağıya bakıyordum.

Poyraz Ali'ye bakıp " özür dilerim. Abim sandım öyle birden atladım."

Poyraz Ali " Sorun yok Bahar olabilir çok heycan yaptın abin geldi diye." Ona kafamı sallayıp hemen arkasında ki abime sarıldım. Keşke fark etmeyip Poyraz Alime biraz daha sarılsaydım. Bunun üzüntüsünü yaşarken Abim bana sımsıkı sarıldı. Abimi çok özlemiştim tabi ki Poyrazı da. İş için şehir dışına çıkmışlardı. İki ay bizden uzakta orda şirket için çabalıyorlardı.

Herkes abim ve poyraza sarılıp,solana yemek yemeye geçtiler, bende peşlerinden gittim. Selim abim bana bakarak"benim Bahar çiçeğim çok sevdiğim elbiseni giymişsin. Evimize baharı getirmişsin yeniden." Bahar "abim teşekkür ederim." Abim ile kısa konuşmamızdan sonra aklıma Poyraz geldi. Annem yemeğe gelmeyecek dedi neden geldi ki şimdi. Bunu sonra düşünecektim.

İç ses: Senin için gelmiştir Bahar. Ne kadar tatlı duruyor değil mi? Maşallah Allah boy pos vermiş.

Allah sahibine bağışlasın cemile.

İç ses: yani bize bağışlasın:)

Biz yemek yerken gözlerim Emir abimin yerine takıldı boştu. "Anne Emir abim nerde. Yemeğe neden inmedi."

"Yukarıda odasın da dinleneceğim dedi. Sen yine de git çağır kızım aç aç yatmasın." Sofradan kalkıp abimin odasının önüne geldim. Kapıyı çalıp içeri girdim. Oda boştu yatak hiç bozulmamıştı. Telefonumu alıp Emir abimi aradım, telefonu kapalıydı. İçim de bir huzursuzluk oluştu. Aşağıya inip "Anne abim odasın da yok yatak hiç bozulmamış, aradım ama kapalı telefonu."

Annem " Nasıl yok odasın da dinleniyordu dışarı çıksa haber ederdi bana." Bahar" Bilmiyorum anne bekleyelim gelir birazdan telaş etme sen şimdi." Yerime oturup yemek yemeye çalıştım. O sırada konağın kapısı kırılacak gibi çalındı. Babam, abim, Poyraz hemen aşağı indi. Annem ile bende peşlerinden gittik. Kapı açıldığında mardinin üçüncü büyük ağası Ateş Aslanbey karşımızda duruyordu. "NERDE OĞLUN OLACAK O EMİR. ÇABUK KARDEŞİMİ NEREYE KAÇIRDIYSA GETİRSİN."

Annem yerinde sendelerken Ayşe teyze kolundan tuttu. Bense karşımda ki Ateş ağaya bakıyordum. Abim bunu nasıl yapardı. Babam karşısın da kendisine silah doğrultan Ateş Ağaya" sen ne dersin Ateş ağa benim oğlum öyle bir şey yapmaz."

Ateş Ağa"KARDEŞİM KAÇARKEN MEKTUP BIRAKMIŞ. EMİR İLE KAÇMIŞLAR." Ben duyduklarım ile ağlarken. Bağırış çağırış yükseldi. Ben kimin ne dediğini duymuyordum. Sadece Emir abimi düşündüm neden bana söylemedi. En azından bir çıkar yol bulurduk. Kızı kaçırdığın da kan davasının çıkacağını bilmiyor muydu. Poyraz Ali Ateş ağanın karşına geçip "Ateş Ağa karşında mardinin ağası YUSUF AĞA var düzgün konuş. Hadsizlik etme."

Ateş Ağa " Sen niye karışıyorsun bu iki aşiretin meselesi."

Poyraz Ali " Yusuf Amca benim babamdır sana mı soracağım karışırken."

Selim Abim araya girerek "Yeter bu kadar rezillik Ateş ağa, yok işte burda Emir. Her yerde arayacağız sende adamlarını al çık git konağımızdan."

Ateş Ağa "Eğer kardeşimi getirmezse o Emir bu konağı ateşe veririm. Bu konu burda kapanmadı. Yarın aşiret toplanacak bir karar verilecek." Ateş ağa çıkmadan gözlerime baktı. Bende ona bakarken Poyraz gelip önüme geçti.

Ateş ağa adamlarını alıp konaktan çıktı. Annemi Ayşe teyze yukarı çıkardı. Babam,abim ve Poyraz, Emir abimi aramak için dışarı çıktılar. Ben avluda öylece kapıya bakıyordum. Yarın aşiret toplanacaktı ve bir karar verilecekti.Ya ben yanacaktım ya da abim...

Beğeni ve yorum yapmayı unutmayın. İlk defa bir kitap yazdım umarım beğenirsiniz . Yazım hataları olabilir kusura bakmayın.😊 devamı gelecek....