Arkadaşlar bu bölümde bu kızın adı yn olsun sonra bana yorumlarda işim önerileri yapın gerçekten aklıma gelmiyor yani seçemiyorum ,bol bol da satır arası yorum yapın ve tabiki oyy❤️✨

Başlayalım.....

Nefes Almiyor

"Kızım delirdin mi oraya gidip nerede kalacaksın hem de tek başına bilmediğin yerde ne yapacaksın karabayır

tehlikelidir amcam valizimi hazırlamama engel olmaya çalışıyordu. Dolabımda ne var ne yoksa hepsini valize koymuştum

fermuarı da çekerek valizi kapattım ve amcama döndüm.

X

"Çağanın evinde kalacağım amaca hem orası askeriye en güvenli yer bana bir şey olmaz zaten evlenince orada kalmayacak mıyım

"Kızım-"elimi kaldırıp amcamı susturdum.

"Amca ben uçak biletimi bile aldım ne söylersen söyle engel olamassın gitmeme... gideceğim ve Çağanı orada bekleyeceğim.. Burada elim kolum bağlı olmak canımı sıkıyor., komitanın dediğini duymadın mı amca kayıp dediler..ben nasıl bekleyeyim burda.. Ya..Ya..kayıp değil de.." akan yaşlarıma engel olamadım amcam beni kendine çekince daha da çok ağlamaya başladım.

"Tamam kızım tamam düşünme öyle şeyler Çağan dönecek sen de nasıl rahat edeceksen öyle yap"

Bir saat sonra herşeyimi hazırlayıp uçağa binmiştim yengen hiç itiraz etmemişti amcam da kabullenmişti.

Açıkcası ne yapacağımı hiç bolmiyordum kimseyi tanımıyordum sadece Emine abladan aldığım numara vardı elimde Çağanın telefondayken söylediği Yavuzun numarası olduğunu söylemişti..

Inince ilk işim onu aramak olucaktı...

Uçaktan indiğimde eşyalarımı da alıp bir taksi durdurdum.

Adam camını açıp bana baktı 50 yaşlarında var yoktu.

"Amca askeriyeye gidecektim ben sen biliyor musun orayı?"

"Biliyorum kızım 20 dakika buraya arka kapıyı açıp bindim.

"Tamam beni oraya bırakırmısın?"

"Tabi kızım"

Dediği gibi 20 dakikada karargahın önüne gelmiştik ücreti ödeyip taksiden indim telefonu çıkâıp önceden kayd ettiğim

numarayı aradım.

"Efendim"

"Merhaba Yavuz beyle mi görüşüyorum?"

"Evet..kendiniz çıkaramadım?"

"Ben Yn..Çağanın nişanlısıyım

"Af buyur Çağanın neyiyim dedin"

"Nişanlısı dedim"

"Nişanlısı mı?"

"Evet"

"Kusura bakmayın benim haberim yoktu da şaşırdım.."

"Önemli değil yani zaten..ben karargahın önündeyim Çağan bana sizin yardımcı olabileceğinizi söylemişti yüz-yüze konuşsak daha iyi olur sanki müsaitseniz görüşe bilir miyiz?"

"Tabi tabi ben karargahtan çıkayım o zaman. 5dakika bekleteceğim sizi hemen geliyorum"

"Tamam bekliyorum diyerek telefonu kapattım.

Bir kaç dakika sonra yekrar telefonum çaldı.

ARAYAN: Yavuz bey

"Efendim"

"Ben çıktım karargahtan"

"Siži nasıl tanıyacağım

"Karargahın kapısının önündeyim güvenlik kısmında üzerim de siyah tişört var telefonla konuşuyorum zaten"

Arkamı dönüp etrafıma baktığımda onu görmüştüm yani oydu heralde başka telefon ile konuşan yoktu.

"Gördüm sizi..sanırım sağınıza bakın bende burdayım el sallıyorum size sağına dönüp bana baktı.

Telefonu kapatıp yanıma geldi.

"Merhaba"

"Merhaba"

"İleride bir cafe var oraya gidip konuşsak daha iyi olur sanki. Sizin içinde uygunsa gidelim mi"

"Olur tabi" diyerek ona uydum.

Çağan'dan✨✨❤️

Kafamdan aşşağıya dökülen soğuk su ile tekrar ayıldım."Yeter bu kadar dinlenme artık itiraf zamanı komutan"

Ve yine başlıyorduk.

Bir haftadır her gün işkence görüyorduk ve sanırım bir kaç kemiğim kırılmışdı yada ezilmişti.

En son seher yediğim darbelerden sonra bayılmıştım ne kadar baygın kalmıştım bilmiyorum.

Ellerim tavana bağlıydı ayak parmaklarım ile yere basabiliyordum sadece.

O gün baskın yemiştik ve benim timim esir alınmıştı diğer askerlerimiz şehit edilmişti...

SONN&&&

Evet ŞİMDİLİK bukadar öptüm sizii