(10 dakika sonra)

Beste , karatını vermiş ozanı mutfağa çağırmıştı ikiside mutfağın ortasında dikilirken "beste birşeymi oldu neden çağırdın beni buraya" "Ozan sana söylemem gereken bir şey var" "Söyle" Bestenin bunu nasıl söyleyeceği hakkında en ufak bir fikri bile yoktu ama kararlıydı ya bugün açılacaktı yada hiç "beste söylesene" Beste ozanın elalarına bakıp Ozan'a bir afım daha yaklaştı "ozan...ben "derin bir nefes daha aldı " Sen evet" "Ben seni seviyorum" Oza bir anda söylenen bu cümle karşısında şaşkına dönmüştü çünkü o beste hakkında hiç bir zaman o şekilde bir düşünceye sahip olmamıştı besteyi hep kardeşi olarak görmüştü en yakın arkadaşının kardeşiydi beste "ozan bir cevap vermicrkmisin" Ozan olduğu yerde taş kesilmişti adeta yaptığı tek şey bestenin gözlerinin içine bakmaktı "ozan ıyımısın" Beste elini ozanın göz hizasına getirip sağa, sola doğru salladı "ya bi cevap versene" Beste elini bu sefer ozanın omzuna koyunca ozan bir anda geri çekildi "beste .hayır" Beste hala soran gözlerle Ozan'a bakıyordu "bak ben seni beş yıldır tanıyorum ve beş yıldır da kardeşimsin öylede kalacaksın daha ilerisi değil" Dedi ve öylece bestenin yanından geçip mutfaktan çıktı beste duyduklatı karşısında çok üzülmüş tü o, ozanı, gördüğü ilk andan beri filizlenen bir fidana şu vererek yetiştirdiği aşk ağacı kalbinin tam ortasında tüm kök hücreleriyle sızlıyordu gözünden damlayan yaşlar kalbinden akıyordu ellerinden aşkı sökülüp atılıyordu ve o sadece arkadından bakıyordu ona sırtını dönüp giden ilk aşkının arkasından bakıyordu sevdiği adam onu kardeşi olarak görüyordu ve bu düşünce kalbini bir hançer gibi delip geçiyordu beste hala mutfağın ortasında dikilirken bir anda kapı açıldı ve nazlı içeri girip kapıyı arkasından kapattı "beste ne oldu ne dedi ozan" Beste nazlıya bakınca gözyaşlarını tutamadı. Gözyaşları onun tüm çabasına rağmen düşmüştü "beni kardeşi olarak görüyormuş nazlı. Ben yıllardın ona sırılsıklam aşıkken o beni kardeşi olarak görüyormuş" Nazlı kollarını uazatıp besteye sıkıca sarıldı nazlının kollarında ağlayan beste bir anda geri çekildi "oda haklı benim annem bile beni sevmemiş ki o nadıl sevsin beni, değersiz aptalın tekiyim zaten" Nasıl sevsin ki beni " Nazlı, bestenin doğumundan sonra onları terk eden annelerinin nasıl bir yara gibi kanadığını görmüş bu enkazı kaldırmak için yıllarca uğraşmıştı kuzeni onun için her nekadar değerli olsada kendini bir hata, istenmeyen çoçuk olarak görmesini engelleyememişti " Hayır beste tamam annen gitmiş olabilir sizi terk etmiş olabilir ama sen değersiz bir insan değilsin asıl değersiz biri varsa oda annen sen değilsin hem annenin hasta olduğunu biliyordun gitmeden önce fetihe neler yaptığını hatırla. Bak ben ,fetih, amcam ;sen hepimiz için değerlisin hem ne olmuş ozan seni sevmiyorsa şu gibi kızsın bulursun başka birini" "Tamam unutmam en azından deniyeceğim ama ya unutamazsam ozaman ne yapacak" "Onu ozaman konuşuruz nazlı hem sil şu yaşları ağlayınca habeş maymunlarına benziyorsun" "Sensin habeş maymunu" Nazlıya beste beraber mutfaktan çıktılar.