2. Bölüm

Günlerden, 08.05.2016

"Dünya adaletsiz insanlar kötü kardeşim sen en iyisi kendini sev"

Yüksek alarmın sesi beni hala uyandıramamıştı alarm sesi artık uykumun bir parçası olmuştu sanırım. Rüyamda alarmın sesi ile dans ediyordumevet, evet gerçekten alarmın sesi ile dans ediyordum bu gerçekti bir rüya olmalı diye düşündüm fakat tam o sırada uyandım "evet bir rüyaymış" dedim kendimce telefonu elime aldım ve alarmı kapattım. Saatin kaç olduğuna bakmış olduğum zaman okula 20 dakika geç kaldığımı fark ettim hemen yataktan fırlayıp lavaboya gittim saçımı hemen tarayıp yüzümü yıkadım telefonumdan bu gün hangi derslerin hangi derslerin olduğuna baktığımda yüzüm tak diye yere düşmüştü tarih, matematik ve fen bilimlerini bu gün olduğu fark ettim üstelik ilk dersimiz fendi deli karı çok kızacaktı ama uykum daha önemli hocam yani ve beden dersimizin olduğunu fark ettim ve son iki dersimiz bedenmiş aslında bu yeni ders programı o kadar da kötü değildi belki de "saçmalama Esila" dedim. Ayna karşısına geçince yine o beni gördüm sağ gözü zümrüt yeşili sol gözü kahverengi iç çekip göz bandını yeşil gözüme taktım ama kimin umurunda bilmiyorum göz bandını geri çıkarttım ve hemen üstüme kısa kollu altıma eşofman alıp giydim boynumdaki zümrüt renginden oluşan dikdörtgen şeklindeki ortasında garip sembolleri olan kolyeyi kontrol edip hızlıca yurttan çıktım ve salak gibi çantamı almadığı fark ettim hızlıca daha kapatmamış olduğum kapıdan içeri girip çantama kitaplarımı koydum sonra anahtarı alıp çıktım ayakkabılarımı hızlıca giydim ve hızlı adımlar eşliğinde otobüsebindim boş koltuklardan birine oturdum kablosuz kulaklıklarımı taktım ve telefonumdan şarkı açtım hemen yanımdaki çocuk şöyle dedi, "ölmek için çok mu büyüdüm" dedi gerçekten ölmek için bu kadar büyük müydü düşündüm ve hayır ya 5 ya 6 yaşındaydı ölmek için bu kadar büyük müydü değildi kimse ölmek için büyük değildi hiç kimse ama ya öyle ise konu değişirdi şu an bu devirde bırakın

arkadaşlarımı kendime bile güvenmiyordum.

Birçok kişi bu kuraklığın sonumuz oluğunu söylüyordu fakat nasıl olabilirdi daha geçen ay olan nehirler, göller ve denizler şuan da topraktan ve kumdan ibaretti. Her zaman biri benimle konuşurdu en azından hafızamı kaybetmiş olduğum günden beri yani, 12 yaşımdan önce ki her şeyi unutmuştum ancak bu kişinin kim olduğunu hiçbir zaman çözemedim ve öyle devam ediyordu ve yine o ses konuştu "kimse ölmek için büyük değildi dünya adaletsizdi" "beni duyduğu bilerek konuşuyorum ödlek" "ne var" bir dakika o ilk defa bana yanıt vermişti. "Her yaş ölüme uygun" dedim "belkide" dedi tam o anda bana garip bir şekilde baktıklarını fark ettim hemen "bay bay" diyip kulaklığımı çıkartım üzerimde ki gözler yavaş yavaş kaybolmuştu.Yurt ve okulun bu kadar uzak olması yüzünden 5 dakika daha geç kalacaktım hazırlanmam yine 5 dakikamı almıştı yani 30 dakika geç kalmıştım ilk dersin bitmesine 10 dakika kalmıştı ve yaklaşık 5 dakika daha bekleyecektim yanıma bir adam gelmişti göz ucuyla bana bakıyordu bende en sonunda dayanamayıp yüzümü ona çevirip gözlerine kilitlendim türkuvaz gözleri benim yeşil olan sağ gözüme baktı ve sonra sol gözüme yani kahverengi gözüme "Van'lı mısın?" "ne kadar komik ne kadar gül gül öldüm" "ciddiyim" "çok mu lazım" gözlerim simsiyah olan saçların daldı hafif dalgalıydı ve uzundu sakalı yoktu yüz hatları çok belli oluyordu "daha ne kadar beni inceleceksin?" "Ha He az önce bana bakan kimdi ben mi?" elime bir zarf tutuşturuverdi "bu ne?" "1 hafta kaldı ve bu dört element hayatın anahtarları eğer bu zarftakileri yapmazsan zorla yaptırırız" durdu kalktı ve öylece uzaklaştı bu ne şimdi yeni bir flört yolu mu? İçimde ki o ses yine konuştu "1 hafta içinde yada sonunda onlar seninle olacak onlarla ol dünya size bağlı" bize mi? Biz kimdik? En azından ben, ben sıradan biri, ben Esila Nur Ak'tım. Elimdeki zarfla resmen bakışmayarışması yapıyorduk o bana bakıyor ben ona altın renginde üzerinde bir kaç sembol vardı kırmızı renkte bir ateşe şekline benziyordu diğeri o çocuğun türkuvaz gözleri ile aynıydı rüzgar sembolü vardır yeşil olan ise bir dikdörtgene benziyordu ortasında rüzgara benzeyen çizimler vardı bu benim kolyeme benziyordu ve en sonucu daire dalga çizimleri vardı en sonunda pass edip zarfı yavaşça açtım..