Başımıza hep bir şeyler gelir, olumlu ya da olumsuz. Her gün aynı geçmez. İnsanoğlu bu dünyaya sınanmaya gelmiştir. Bazılarının sınavı zordur bazılarının kolaydır. Ama hayat bu ya bazıları sınavlarını büyük bir sabırla verir . ilk sınavda yıkılmaz, dişiyle tırnağıyla tutunur hayata . Bazılrı ise daha ilk sınavda yorulur , hayat anlamsız gelir. Ben hiçbir zaman öyle biri olmadım. Evet hayatımın anlamsız geldiği çok an oldu. Ama pes etmedim ve kendime yaşamak için yeni sebepler oluşturdum hep. Hayat zordu ama ben de kolay lokma değildim...

Tabi bazen sorguluyorum hayatımı. tıpkı şimdi olduğu gibi. Mesela şuan keşke yaz dizilerindeki çalan alarmla uyanıp, koşarak işe yetişmeye çalışırken bütün mahalleyi selamlayan, bir taraflarıyla köy deviren kızlar gibi olabilseydim. O zaman tek derdim yakışıklı ve zengin ama bir o kadar da zorba bir ceo olurdu. Ama hayır, şuan bağlandığı iplerden kurtulmaya çalışan bir örgüt lideriyim ve uğraştığım kişi yakışıklı bir ceo değil ama zorba olduğunu söylemeden geçemeyeceğim. Bahsi geçen kişi ben uyurken evime girip beni bayıltıp kaçıran , ellerimi ,ayaklarımı bağlayan, çok konuştuğumu iddia ettiği için - kesinlikle yalan söylüyor- ağzımı bantlayan bir hazno.

Kemal SUNAL boşuna oynamış o kadar. Verselerdi rolü şu insan görünümlü hayvana görürdünüz gerçek Hanzo kimmiş. Ağzımı bantladığı için sövemiyordum fakat gözlerimle rahatsız ediyordum. En son daha fazla dayanamayıp konuştu Hanzo.

" Bakma artık şöyle kadın!"

Bana diyordu galiba

zor da olsa konuşmayı başardım ve müthiş, zekice bir cümle kurdum

"Bna m ddin?" biraz tuhaf çıktı ses tabi ama yine de demek istediğim şeyi anladı

Meali: Bana mı dedin???

önce ya sabır şeklinde başını yukarı kaldırdı ve Yaradanına sığındı.

" Allah ım sabır ver. kadının ağzı bantlı hâlâ konuşuyor"

Lan o zaman konuşma benimle köpek. cevap veremeyince yetersiz hissediyorum.

Bu sefer hiçbir şey demedim ama bakışlarımı da çekmedim.

önünde sonunda çözeceksin dürzü seni!

Baktı baktı ve en son yenilmişlikle çöktü omuzları

" Tamam ulan bakma şöyle yeter" yanıma geldi ve ben daha ne yaptığını anlayamadan çat diye ağzımdaki bandı çekti. can havliyle ağzımdan bir çığlık kaçtı. Bantı o kadar sert çektiğine pişman oldu sanırım çünkü çat sesi gelince yüzünü buruşturdu,

Sıçarım lan pişmanlığına

" OHA, ÖKÜZ BAŞLI ANTİLOP, DAĞ AYISI" elimi hâlâ cayır cayır yanan dudağıma götürmek istedim ama ellerim bağlı olduğu için yapamadım. Dilimle dudaklarımı ıslatıp acının geçmesini bekledim.

" Ya bu ne amına koyayım benim koli bandım kağıt bile tutmuyor ağda mı sürdün lan sen buna" diye sona doğru bağırdım.

ses olmadığı için kafamı kaldırıp yüzüne baktım

BAKMAZ OLAYDIM

"lan sen gülüyor musun bir de benim halime köpek" diye azar çekince gülmesini zorla durdurup cevap verdi

" he aynen ağda sürdüm ama dibinde azıcık kalmıştı çok süremedim görüyorsun bacaklarım uzun" dedi alayla

Belki alay etmiyordur lan

yüzümdeki ikilemi görmüş olacak ki hemen yüzünü ciddileştirdi

"saçmalama lan yapmıyorum ben kendime öyle işkenceler" dedi.

kötü kadın kahkahası attım

"canım senin o işkence dediğini biz her hafta yapıyoruz hem de kendimize" gülmeye devam ettim.

"ben korkuyorum zaten sizden . kendine onu yapan başkasına ne yapmaz" dedi dehşete düştüğünü gizlemeden.

havalı bir bakış attım ve kafamı hareket ettirip saçımı savurdum

ellerim bağlı ne yapayım.

havalı bakışıma devam edip tek kelimelik bir cevap verdim.

" korkmalısın"

merhaba ve iyi akşamlar sevgili okurlarım. ilk bölümle karşınızdayım

sizce Ayda kim?

onu kim kaçırdı?