Vazgeçişler olurdu.
Birinden, birşeyden.
Kimse, hiçbir şey vazgeçilmez değildi.
Bir anne bile vazgeçerdi bazen evladından.
Bense bu vazgeçişler içinde hep vazgeçilmeyen olmayı amaçlamıştım.
İlk başta gördüğüm tuhaf rüyam yine yerini her zaman ki kabusuma bırakmıştı.
Kabusun etkisiyle terler içerisinde kalmış bir halde uyanmıştım.
Her gece aynıydı, uzun bir zamandır.
