Öncelikle herkese merhaba ani bir kararla başladığım kitabımı umarım çok seversiniz. Bölüm hakkında yorumlarınızı bekliyor olacağım. Hatalarım varsa şimdiden çok özür diliyorum.

Keyifli okumalar ...

Marsilya da ki tüm işlerimi bitirdikten sonra havaalanına doğru gidiyordum. Heyecanlıyım ama bu seferki heyecanım her zamankinden biraz daha fazla artık küçük değilim ve kendi karalarımı almalıyım. Babamla konuştuğum gibi abimle de konuşup onu ikna etmeliyim ...

Uyandığımda uçak havaalanına iniş yapmıştı uçaktan indiğimde sıcak rüzgarı yüzümde hissedince gülümsedim.

-Maren: Bu havayı gerçekten çok seviyorum .

Uzun bir aradan sonra tekrar abimin yanına geldiğim için çok mutluyum tabi bu mutluluğum bozulmazsa iyi.

Valizlerimi alıp dışarı çıktığımda gördüğüm arabalara ve korumalara hiç şaşırmadım artık alışmıştım ve açıkçası biraz da sıkılmıştım. Korumalar aynı anda bana yaklaşmaya başladıklarında içlerinden birisi,

"- Maren Hanım abiniz her zamanki evde sizi bekliyor." Dedi

Eve giden yol uzundu ve ben şehri görmek istiyordum daha uçaktan iner inmez bir sürü halinde eve gidiyorduk. En azından arabada dahi olsa şehri ve insanları görmek istiyordum.

- Maren: Tamam ama eve giderken lütfen acele etmeyelim.

Yol boyunca bir yandan şoförle sohbet ettim bir yandan da artık yabancı olduğum şehrin sokaklarını izledim. Hazırlanırken başlayan heyecanım şimdi arabanın içinden dışarısını izleyince son bulmuştu. Tüm hevesim kırılmıştı .

Burada ki her şeyi özlemiştim abimi , yemekleri , dizileri-filmleri aslında aklınıza gelebilecek her şeyi özlemiştim. Yaklaşık 3 - 3,5 saat sonra eve gelmiştik.

Abim her zaman ki gibi beni kapıda karşıladı. Buradan gözlerinin bile güldüğünü görebiliyordum. Bende ona gülümsedim ve koşarak abime sarıldım . Karşılığında bende sıkı ve sıcacık bir sarılma almıştım. Beni koltukaltına aldı ve ;

- Abim: Hava soğumaya başladı eğer biraz daha burada durursak hasta olacaksın.

İçeriye geçtiğimizde yemek kokuları her yeri sarmıştı. Abimin belinden elimi çektim ve masaya yaklaştım. Yaprak sarmasından tutun patates salatasına kadar masada tüm sevdiğim yemekler vardı.

- Abim: Bana sarılmandan beni çok özlediğini zannetmiştim meğerse yemekleri daha çok özlemişsin.

- Maren: Seni yemeklerden daha çok özledim abicim ama uçakta en son ne yemek yediysem hâlâ onunla duruyorum yani tabiri caizse şuan kurt gibi açım.

...

Zaman çok çabuk geçmişti artık gözlerim kapanmaya başlayınca abimi yanağından öpüp odama gittim.

...

Sabah erkenden uyanıp abimin odasına gitmiştim onu uyandırmak istedim ama o çoktan uyanmıştı. Çalışma odasına baktığımda kaşları çatık bir şekilde telefon ile konuşuyordu kendimi koltuğa bıraktım ve ne konuştuğunu dinlemeye başladım.

-Abim: Yerin fotoğraflarını bana gönderin ,

- .............,

- Abim: Küçük olması önemli değil size dediğim gibi sadece fotoğrafları ve konumu gönderin . Yatırımlarımız için yeni birileri ile görüşmek istiyorum bu yer bunun için çok ideal .

-.............. ,

- Abim: Akşam ki toplantıya gitmeyeceğim birde önemli bir şeyler olursa hemen haber verin .

Telefonu kapatıp bana baktı beni biraz izledi ve derin bir nefes aldı . Yutkundum istemsizce vücudumu bir titreme sarmıştı hayal ettiğim bu değildi ama şimdi konuşmanın zamanı mı orası da kesin değildi.

- Abim: Babam

Dedi sonra devam etti ..

"- Abim: Bana buraya nasıl bir düşünce ile geldiğini anlattı ve benimle nasıl konuşmak istediğini." Dedi.

Bu konuşmanın nereye gittiği belliydi tepkisini daha korumaları görünce bile tahmin etmiştim. Şimdi gaza geldim . Son cümlesini söylemesine izin vermeden kelimesini yarıda kestim ve ekledim.

- Maren: Uzun zamandır zaten beni engelliyorsun bu sefer gerçekten kararlıyım . Babamla da konuştum şimdide senin karşındayım. Bu zamana kadar bana öğrettikleriniz boşa mıydı ? O kadar çalıştım dersler aldım sonunda burada seninle işlerin başında olamayacaksam ne anlamı vardı ? Fransa da rahatça gezebilirim ama burada kendi evimde bile kalamıyorum her seferinde ormanın içindeki bu ıssız evde , kuşların bile olamadığı bir yerde kalmaktan mutlu olduğumu falan mı düşünüyorsun ? 25 yaşındayım abi, sağlıklı kararlar alabilecek zekâya ve iradeye de sahibim. Senin olduğun her yerde bende adımı duyurmak istiyorum ister şirkette isterseniz sizin tabirinizce yer altı dünyasında . Kabul et abi iki kardeş birlik olursak kimse bizim önümüze geçemez . Sende tek başına aldığın yüklerin en azından birazını benimle paylaşabilirsin.

Hiç bir şey söylemedi sadece beni dinledi bir şeyler söylesin diye ben ona baktım o bana , daha fazla dayanamadım ve çalışma odasından çıkıp bahçeye indim .

...

Biraz sakinleşince eve girdim. Salona gidip masaya oturdum ve abimi beklemeye başladım. Bir süre sonra geldi . İkimizde yemeğimiz ile oynuyorduk. Elindeki çatalı bıraktı ve konuşmaya başladı.

- Abim: Akşam babam ile konuştuktan sonra bunun üzerine çok düşündüm. Zaten sabah bir karar vermiştim ve şimdi yukarıda bana söylediklerini de düşününce ...

Abim kafasını kaldırdı ve gözlerime baktı .

-Abim: Böyle davranmamın sebebi seni korumak, ne kadar büyürsen büyü benim için hala kundakta sarılı olan küçük bir bebeksin. Bu kelimeler sana komik geliyor biliyorum çünkü seni kucağıma alana kadar ve böyle güzel büyüdüğünü görene kadar bende bu cümlelere çok gülerdim. Annemle babamı gerçekten çok iyi anlıyorum . İstemeden seni fazla sık boğaz ediyorum. Özür dilerim Maren .

Oturduğum yerden kalktım abime sarıldım daha yukarıda söylediklerim beynimde yankılanıyordu. Ne güzel anlatmıştı kendini bir yandan konuşuyordu bir yandan gözleriyle sözlerini kalbime işliyordu . Ayağa kalktı ve sarılmama karşılık verdi.

"- Maren: Seni üzmek istemedim sadece hislerimi anlatmak isterken biraz fevri davrandım bende özür dilerim."

Deyip yanağına kocaman bir öpücük kondurdum .

________________________

Bölümü nasıl buldunuz ?

Kitap ve diğer bilgiler için @bbubbugse Instagram hesabımı takip etmeyi unutmayın.