Küçükken yaptığımız yaramazlıklar ne masumdu,oysa şimdikiler birer kirdi ruhumuza,insanlığımıza

Yere düşmemin ardından kafama giren anı sancı ile biraz öylece kaldım sonra yavaşça ayaklanırken dönen başım bana zorluk çıkarıyordu,beni kim neden ne sebeple itmişti onu bilmiyordum beni iteni görebilmek için arkama baktım her yer yanıyordu neredeyse arkama dönüp çaylağa

-"iyimisin?"dedim çaylak,

-"iyiyim komutanım, aman komiserim pardon amirim " dedi böyle dediğine göre kendindeydi gözlerim Atlası aradı ona mayından bahsetmemiştik doğruya bunu nasıl unuturdum!

Onu ararken benim aracıma yaslanmış bizi izlediğini fark ettim çsylakla araca doğru yürüdük

Çaylakla tanıştıktan sonra araca bindik çaylak arkada oturuyordu can abiyi arayıp hoparlöre aldım çünkü araç kullanıyordum birkaç çalışta açtı,

-abi operasyon yerine itfaiye gönder mayın patladı,dedim

-"Ne!sen ne saçmalıyorsun Eftalya iyimisiniz?" dedi

-iyiyiz abi, dedim

Can abi derin bir nefes alırken ,

-abi yeni mit ajanın adı neydi?,diye sordum onu araca almıştık ama yinede sordum duyması umrumda değildi.

-"Atlas Miran neden sordun?"dedi

-şuan yanımda da

-"iyi peki emniyet'e gelin bari bir konuşalım"dedikten sonra telefonu kapattı

Bir süre sonra emniyet'e yaklaşmıştık emniyetin otaparkına girdiğimde etrafın boş olması içime kurt düşürürken kafama dayanan silah ile şaşırdım

Sonra Atlasın sesini duydum,

-"namı değer ajan Eftalya çevik sonunda elimdesin

yaşattığını yaşmadan ölmeyeceksin şimdi sevgili abiciğin bana tuzak kurdu ve sen fark etmedin bu yüzden şimdi arabayı geri sür senin evine gideceğiz!" Dedi ,

-çaylak!,diye bağırdım.ancak cevap alamadım

-"korkma çaylağa bir şey olmadı sadece uyuyor veya baygında olabilir aaa! Yoksa öldümü?" Dedi benimle oynuyordu ardından gaza basıp aracı evime sürmeye başladım eve yaklaşırken Can abinin aramasıyla ekranı açılan telefonu görünce"arıyor senin canın abinde bir bu eksikti açma sakın"dedi bir günde başıma gelen şeyler şaka gibiydi arabdan inip kafamda bulunan silahla evime girdik beni koltuğa fırlatıp karşıma oturdu silahı bana doğrulttu "seni şuan yere serebileceğimi bildiğini düşünüyorum"dedim,kafasını sallarak bana baktı"evet beni istesen şuan yere serersin ama.bunu yapmak istemeye bilirsin senin için diyeceğim ama daha çok senin şu çaylak için burdan kaçmaya çalıştığın anda çaylak denilen gerizekalı ölür sende hem vicdan azabı hemde beni öldürmüş olursun diyeceğim ama bende seni öldürebilirim sanki ne dersin?!"dedi çaylak olmasaydı hiç birşeyi umursamazdım ama çaylağın canı tehlikededeydi "valide hanım nasıl bari annen hani bizim örgüte sızacakmışya ama maalsef valide hanım sızamadan biz onu bu dünyadan sıvadık!" Diyerek kahkaha attı ne yani annem ölmüşmüydü aman bundan babam bana hiç bahsetmemişti hani yaşıyordu ister istemez dolan gözlerim beni zorluyordu bu aşağlık herifin dedikleri doğru olmazdı şimdi belkide ben onu öldürecektim nasıl bu kadar emindi.....

[2 yıl önce]

Sabahın erken saatlerinde arabada oturmuş terör örgütünün üyesi olan Dilan miranın evinden çıkmasını bekliyordum bu örgüt ülkemize uyuşturucu denilen illeti satıyordu ve bunun başı dilandı beklediğim kişi evden çıkmıştı yanında 6 tane koruması vardı ama işe yaramayacaktı bugün bu burada bitecekti.Bizimkiler benim aracıma çip takmıştı arkadan geliyorlardı ek olarak benim küpemde de çip vardı can abi inadına takmıştı ancak hiç gerek yoktu ban acemi değildim araç çakıl taşlı yola girince yavaşladım mesafeyi biraz daha açtım ki beni fark etmesinler araç ilerideki bir eski depoda durdu hep böyle yerde olmak zorundamıydı biraz yenilikçi olsalar ne olurdu neyse araçtan inen Dilan depoya ilerlemeye başladı yanındaki adamların 2 si dışarda 4 ü içeriye onla beraber girmişti bizimkilerin gelmesini bekliyordum çünkü tek başıma girersem paket olabilirdim telefonuma gelen mesajla beraber bizimkilerin arkamda olduğunu öğrendim aracımın kapısı açılınca içeri girenin can abi olduğunu anladım

-"dilanı öldürmemeye dikkat et o bize sağ lazım biz içeri girmeden seni şurdaki çatıya çıkarıcaz sende tüfeğini alacaksın ve emiri verdiğimde o kişiyi vuracaksın " dedi sadece kafamı salladım araçtan çıktık tüfeğimi aldım ve ilerlemeye başladım Korel beni çatıya çıkaracaktı duvara tırmanmam için elini basamak yaptı tereddüt etmeden bastım ancak keşke etseydim basmakla yere çakılmam bir olmuşken Korel gülerek beni izliyordu elim taşlardan dolayı acımıştı ancak Korel hala bana gülüyordu,

-"bana bak gerizekalı ne yapıyorsun sen gel kaldır beni çabuk!"diyerek bağırdım gerçekten komikti ancak o anda gülersem Korel abartacak ve bunu her hatırladığında gülecekti,

-"tamam tamam, allahım gülmekten karnıma ağrılar girdi"derken beni kaldırmıştı hiç tereddüt etmeden tüfeği ona doğrultum bana şaşkınla bakan köle cevap dahi vermedim

-"tamam sakin ol şampiyon birşey yok indir şunu"dedi silahı indirip ona fırlattım bana şaşkınlıkla bakarken duvardaki çıkıntılar sayesinde fazla uzun olmayan duvara tırmandım kulübe gibi bir yerin çatısıydı korelden tüfeği istedim bana uzattı ve ilerlemeye başladı operasyon başlamıştı Dilan kaçarken bir el ateş etmiştim kolundan vurmuştum ancak yine kaçmaya başlayınca bir daha ateş ederken kafa dayanan silahla hedefi şaşırdım ve o mermi dilanın canını almıştı....

[ Şimdiki Zaman ]

Elindeki silahla oturan şerefsizin üstüne atladım yaşanan kargaşada patlayan silah kimi vurmuştu o m

ermi hangimizin bedenini deşmişti o bir muammaydı....